Loading AI tools
Samochód dostawczy segmentu C Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hyundai Porter – samochód dostawczy klasy kompaktowej produkowany pod południowokoreańską marką Hyundai od 1977 roku. Od 2003 roku produkowana jest czwarta generacja modelu.
Hyundai Porter[uwaga 1] I | |
Inne nazwy |
Hyundai HD100 |
---|---|
Producent | |
Zaprezentowany |
Styczeń 1977 |
Okres produkcji |
1977 – 1981 |
Miejsce produkcji | |
Następca |
Hyundai Porter II (Pickup) |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia | |
Skrzynia biegów |
5-biegowa manualna |
Napęd | |
Liczba miejsc |
2-9 |
Ładowność |
1522 kg |
Dane dodatkowe | |
Modele bliźniacze |
|
Konkurencja |
Hyundai Porter I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1977 roku.
Porter pojawił się w lokalnej, południowokoreańskiej ofercie Hyundaia jako pierwszy samochód dostawczy. Pojazd opracowano w ramach głębokiego partnerstwa z japońskim Mitsubishi jako bliźniaczą konstrukcję wobec Mitsubishi Delica, odróżniając się od niego wizualnie kształtem reflektorów i atrapy chłodnicy[1].
Pierwsza generacja pojazdu była wytwarzana zarówno jako 2-drzwiowy pick-up, a także zamknięty van dostępny zarówno jako furgon, jak i osobowy minibus[2]. Porter zdobył popularność jako m.in. karetka pogotowia[3].
Hyundai Porter II przed liftingiem | |
Inne nazwy |
Hyundai H-150 |
---|---|
Producent | |
Zaprezentowany |
Listopad 1986 |
Okres produkcji |
1986 – 1996 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik |
Hyundai Porter I |
Następca |
Hyundai Porter III |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
2-drzwiowy pick-up |
Skrzynia biegów |
5-biegowa manualna |
Napęd | |
Liczba miejsc |
2-3 |
Dane dodatkowe | |
Modele bliźniacze |
Mitsubishi Delica Truck |
Pokrewne | |
Konkurencja |
Hyundai Porter II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1986 roku.
Po 5-letniej przerwie wywołanej przymusowo chwilowymi ograniczeniami wprowadzonymi przez południowokoreański rząd[4], Hyundai powrócił do oferowania modelu Porter w postaci drugiej generacji. Ponownie została ona skonstruowana w ramach partnerstwa z Mitsubishi, będąc bliźniaczą odmianą kolejnego wcielenia Mitsubishi Delica Truck[4].
Pod kątem stylistycznym samochód stał się większy, zyskując bardziej kanciasty kształt kabiny pasażerskiej[4]. Ponownie została ona skonstruowana według schematu, w którym silnik został umieszczony na wysokości przedniej osi.
W 1993 roku przedstawiony Porter drugiej generacji po obszernej restylizacji pasa przedniego, który otrzymał nowocześniejszy, bardziej zaokrąglony kształt reflektorów i przesuniętą ku dolnemu zderzakowi atrapę chłodnicy. Pojawiło się też wyeksponowane logo producenta między reflektorami[5].
Hyundai Porter III | |
Inne nazwy |
Dodge H100 |
---|---|
Producent | |
Zaprezentowany |
Marzec 1996 |
Okres produkcji |
1996 – 2004 (Świat) |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik |
Hyundai Porter II |
Następca |
Hyundai Porter IV (Świat) |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
2 i 4-drzwiowy pick-up |
Skrzynia biegów |
5-biegowa manualna |
Napęd | |
Liczba miejsc |
2-3 |
Dane dodatkowe | |
Modele bliźniacze |
Mitsubishi Delica Truck |
Pokrewne | |
Konkurencja |
Hyundai Porter III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1996 roku.
Trzecia generacja Portera przeszła ewolucyjny zakres zmian w stosunku do poprzednika, zyskując charakterystyczne okrągłe reflektory[4] oraz umieszczone na krawędziach błotników zaokrąglone klosze skrywające kierunkowskazy i światła pozycyjne.
Podobnie jak poprzednik w schyłkowym okresie produkcji, Porter trzeciej generacji zyskał nisko umieszczony wlot powietrza z wyeksponowanym logo producenta umieszczonym w centralnym punkcie. Była to jednocześnie ostatnia generacja dostawczego modelu Hyundaia napędzana silnikami Mitsubishi[4] i dzieląca podzespoły z japońskim producentem.
Trzecia generacja Hyundaia Portera była samochodem globalnym, oferowanym i produkowanym na różnych kontynentach. Na wybranych rynkach europejskich był on oferowany pod nazwą Hyundai H-150[6], w Południowej Afryce nosił nazwę Hyundai H-100 Bakkie[7], z kolei w Meksyku oferowano go w sieci dealerskiej Dodge jako Dodge H100[8]. W Malezji samochód wytwarzano pod lokalną marką Inokom jako Inokom Lorimas.
Niezależnie od prezentacji w 2004 roku następcy, produkcja została kontynuowana w Pakistanie jako Hyundai Shehzore[9] bez głębszych modyfikacji. Między 2005 a 2013 rokiem pojazd wytwarzano także na wewnętrzny rynek rosyjski przez przedsiębiorstwo TagAZ w Taganrogu[10].
Hyundai Porter IV przed liftingiem | |
Inne nazwy |
Dodge H100 |
---|---|
Producent | |
Zaprezentowany |
Listopad 2003 |
Okres produkcji |
od 2003 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik |
Hyundai Porter III |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
2 i 4-drzwiowy pick-up |
Skrzynia biegów |
5-biegowa manualna |
Napęd | |
Długość |
4810-5175 mm |
Szerokość |
1740 mm |
Wysokość |
1970 mm |
Rozstaw osi |
2430-2640 mm |
Masa własna |
1620–1794 kg |
Liczba miejsc |
2-3 |
Ładowność |
1000 kg |
Dane dodatkowe | |
Modele bliźniacze |
|
Konkurencja |
Isuzu Bison |
Hyundai Porter IV został zaprezentowany po raz pierwszy w 2003 roku.
Czwarta generacja linii modelowej Porter po raz pierwszy została opracowana nie we współpracy z Mitsubishi, lecz w ramach kooperacji z bratnią Kią[11]. Nadwozie stało się przestronniejsze, zapewniając maksymalną ładowność do 1 tony[10].
Samochód otrzymał nowocześniejszą stylizację z zaokrąglonym nadwoziem i dużymi, jednoczęściowymi reflektorami umieszczonymi pionowo. Pod kątem technicznym, zastosowane zostały nowe jednostki wysokoprężne, na których umiejscowienie ponownie wybrano przestrzeń między przednią osią a kabiną pasażerską[12].
W 2013 Hyundai Porter czwartej generacji przeszedł obszerną restylizację pasa przedniego, w ramach których modyfikacje przeszedł głównie wygląd zderzaka i wypełnienie reflektorów, które zyskało ciemniejszą barwę i inny układ żarówek[12].
W grudniu 2019 roku Hyundai przedstawił zbudowany z myślą o wewnętrznym rynku południowokoreańskim model Porter Electric, zgodnie z nazwą o napędzie elektrycznym[13]. Pod kątem wizualnym samochód zyskał przeprojektowane wkłady reflektorów wykonane w technologii LED, a także zmodyfikowany przedni zderzak z szerokim wlotem powietrza zapewniającym chłodzenie układu napędowego.
Układ napędowy pojazdu umieszczony pod kabiną pasażerską współtworzy bateria o pojemności 58,8 kWh, która razem z silnikiem elektrycznym oferuje 181 KM mocy maksymalnej, a także do 211 kilometrów zasięgu na jednym ładowaniu w cyklu mieszanym[14].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.