Loading AI tools
polski biolog Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hubert Górnowicz (ur. 7 listopada 1922 w Gdańsku-Wrzeszczu, zm. 2 maja 1986 w Gdańsku) – polski językoznawca, prof. dr hab.
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| prof. dr hab. nauk humanistycznych | |
| Specjalność: Językoznawstwo | |
| Alma Mater |
Uniwersytet Mikołaja Kopernika |
| Doktorat |
1960 |
| Habilitacja |
1969 |
| Profesura |
1974 |
| Instytut |
Filologii Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego |
| Okres zatrudn. |
1970-86 |
| Odznaczenia | |
   | |
W 1935 ukończył szkołę podstawową w Czersku. Uczęszczał do gimnazjum w Chojnicach, Poznaniu i Bydgoszczy. Na początku II wojny światowej został przejściowo aresztowany przez hitlerowców. Podczas okupacji niemieckiej pracował jako robotnik w fabryce w Bydgoszczy, gdzie kolportował także prasę podziemną.
W sierpniu 1944 wstąpił we Francji do Polskich Sił Zbrojnych. Odniósł ranę w bitwie pod Falaise[1]. W 1946, po ukończeniu Szkoły Podchorążych Łączności, został dowódcą plutonu łączności w 2 Brygadzie Strzelców Pieszych[2].
W 1948 wrócił do Polski. W 1950 ukończył Liceum dla Dorosłych w Bydgoszczy, a w 1953 - studia polonistyczne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Przez dwa lata był prezesem Koła Naukowego Naukowców Polonistów przy UMK. Jako student zbierał materiały do „Małego atlasu gwar polskich”. Zadanie to kontynuował w ramach pracy w toruńskim ośrodku badań dialektologicznych PAN[1]. Po zlikwidowaniu tej placówki w 1955 przeniósł się do Gdańska. W tym samym roku obronił pracę magisterską pt. „Fonetyka dialektu malborskiego” w Wyższej Szkole Pedagogicznej (WSP) w Gdańsku (promotor - Ludwik Wierzbowski), stając się w ten sposób pierwszym magistrem-polonistą w historii gdańskich uczelni. W 1960 obronił doktorat na Uniwersytecie Marii Skłodowskiej-Curie w Lublinie na podstawie pracy „Dialekt malborski” (promotor - Paweł Smoczyński). W 1969 habilitował się na UMCS na podstawie monografii „Studia nad rodowymi nazwami miejscowymi w języku polskim na tle innych języków słowiańskich”[2].
W 1969 Górnowicz został etatowym docentem w Katedrze Języka Polskiego WSP w Gdańsku. W 1974 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1985 - zwyczajnego. W latach 1970–1973 pełnił funkcję wicedyrektora Instytutu Filologii Polskiej nowo powstałego Uniwersytetu Gdańskiego. W latach 1978–1981 był kierownikiem Zakładu Języka Polskiego, 1975-1978 - kierownikiem zaocznego Studium Doktoranckiego IFP[1]. Wypromował około 100 magistrów i 12 doktorów. Był promotorem prac doktorskich, m.in. Edwarda Brezy, Genowefy Surmy, Jerzego Tredera. Sprawował także funkcje:
Pochowany na gdańskim cmentarzu Srebrzysko (rejon IV, taras I, rząd 3, grób 26)[3].
Jego imię nosi ulica w Gdańsku (dzielnica Orunia Górna-Gdańsk Południe)[4].
Dorobek naukowy Górnowicza obejmuje 9 książek i około 250 rozpraw. W działalności naukowej skupiał się na dialektologii i onomastyce. Stworzył własną szkołę onomastyczną. Do jego najważniejszych publikacji należą:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
