Szczególną sławą zasłynął konstruując w 1975 r. tzw. Gehzeug (ang. walkmobile) - prostą konstrukcję z drewnianych listewek pokazującą, jak wiele miejsca zajmuje użytkownik samochodu w ruchu.
Od 2004 r. jest prezesem Klubu Wiedeńskiego - organizacji społecznej działającej na rzecz zrównoważonego rozwoju.
1963 Ukończenie studiów z zakresu inżynierii budownictwa na Uniwersytecie Technicznym w Wiedniu
1963-1969 Asystent w Instytucie Budowy Dróg i Kolei Uniwersytetu Technicznego w Wiedniu
1965 Ukończenie studiów w zakresie geodezji ("Diplom-Ingenieur des Vermessungswesen)
1970–1982 Założenie i kierownictwo Instytutu Transportu przy Austriackiej Radzie ds. Bezpieczeństwa Transportu (niem. Kuratorium für Verkehrssicherheit)
Od 1972 Wykładowca na Uniwersytecie Technicznym w Wiedniu
Od 1975 Profesor w Instytucie Planowania Transportu (Institut für Verkehrsplanung) UTW
1985–1989 Dyrektor Instytutu Budowy Dróg i Nauk o Transporcie (Institut für Straßenbau und Verkehrswesen)
Od 1989 Dyrektor Instytutu Planowania i Techniki Transportu UTW (Institut für Verkehrsplanung und Verkehrstechnik)
1987 - Złote Odznaczenie Węgierskiego Towarzystwa Nauk o Transporcie
1989 - Złote Odznaczenie Zasługi dla Wiednia (niem. Goldenes Ehrenzeichen für Verdienste um das Land Wien)