Joseph Guy Marie Ropartz[1] (ur. 15 czerwca 1864 w Guingamp, zm. 22 listopada 1955 w Lanloup[1][2]) – francuski kompozytor i dyrygent.
Szybkie fakty Imię i nazwisko, Data i miejsce urodzenia ...
Zamknij
Kształcił się kolegium jezuickim w Guingamp, następnie studiował prawo w Rennes[2]. Ukończył studia muzyczne w Konserwatorium Paryskim, gdzie jego nauczycielami byli Théodore Dubois i Jules Massenet (kompozycja) oraz César Franck (organy)[1][2]. Od 1894 do 1919 roku był dyrektorem konserwatorium w Nancy[1][2]. W latach 1919–1929 dyrektor konserwatorium w Strasburgu[1]. W 1929 roku wycofał się z życia zawodowego i osiadł w Bretanii, poświęcając się komponowaniu[2]. Od 1949 roku członek Académie des Beaux-Arts[1][2].
Pozostawał pod wpływem Césara Francka[1][2]. Jego twórczość cechuje się skłonnością do chromatyzmu[2]. W swoich kompozycjach nawiązywał do rodzinnej Bretanii, odwołując się w tematyce swoich dzieł do jej kultury i tradycji, a także wykorzystując elementy melodii ludowych[2].
Pisał także wiersze, opublikował kilka tomików własnych poezji[2].
(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
Utwory orkiestrowe
- 5 symfonii (I „Sur un choral breton” 1864, II 1900, III na chór i orkiestrę 1905, IV 1910, V 1944)
- Petite symphonie na orkiestrę kameralną (1943)
- La cloche des morts (1887)
- A Marie endormie (1887, 2. wersja 1911)
- Les Landes (1888)
- Carnaval (1889)
- Dimanche breton (1893)
- Fantaisie en ré (1899)
- La chasse du Prince Arthur (1912)
- Soir sur les chaumes (1913)
- Divertissement (1915)
- Concert en ré (1930)
- Sérénade champêtre (1932)
- Sérénade (1934)
- Bourrées bourbonnaises (1939)
- Divertimento (1947)
- Pastorale et danses na obój i orkiestrę (1907)
- Romanza et Scherzino na wiolonczelę i orkiestrę (1927)
- Rhapsodie na wiolonczelę i orkiestrę (1928)
Utwory kameralne
- 6 kwartetów smyczkowych (I 1893, II 1911, III 1924, IV 1933, V 1940, VI 1951)
- 2 sonaty na wiolonczelę i fortepian (I 1904, II 1918)
- 3 sonaty na skrzypce i fortepian (I 1907, II 1917, III 1927)
- Trio fortepianowe (1918)
- Prélude, Marine et Chanson na flet, skrzypce, altówkę, wiolonczelę i harfę (1928)
- Sonatine na flet i fortepian (1930)
- Trio smyczkowe (1934)
- Entrata et scherzetto na obój, klarnet i fagot (1936)
Utwory fortepianowe
- Marche originale (1884)
- Tarentelle (1884)
- Comme autrefois (1886)
- Ouverture, Variations et Final (1904)
- Choral varié (1904)
- Nocturne (1911)
- Dans l’ombre de la montagne (1913)
- Scherzo (1916)
- Musiques au jardin (1916)
- Croquis d’été (1918)
- Croquis d’automne (1919)
- Jeunes filles (1929)
- A la mémoire de Paul Dukas (1936)
Utwory na chór a cappella
- Embarque (1926)
- Les Vêpres sonnent (1927)
- Au bois (1927)
- 6 chansons populaires du Bourbonnais (1936)
- Antienne à Sainte Jeanne d’Arc (1937)
Pieśni na głos i fortepian
Utwory wokalno-instrumentalne
- Psaume CXXXVI chór i orkiestrę (1897)
- Nocturne chór i orkiestrę (1938)
- Psaume CXXIX chór i orkiestrę (1941)
- Messe en l’honneur de Ste Anne na chór i organy (1921)
- Messe en l’honneur de Ste Odile na chór i organy (1923)
- Requiem na głosy solowe, chór i orkiestrę (1938)
- De Profundis na głos solowy, chór i orkiestrę (1942)
- Cantique à St Yves na głosy solowe, chór i organy (1950)
Utwory sceniczne
- opera Le Pays, libretto według L’Islandaise Charles’a Le Goffica (wyst. Nancy 1912)
- balet L’Indiscret (1931)
- Prélude dominical et 6 pièces à danser pour chaque jour de la semaine (wyst. Paryż 1931)
- muzyka do sztuki Pêcheur d’Islande, słowa Pierre Loti i Louis Tiercelin (1891)
- muzyka do sztuki Oedipe à Colonne według Sofoklesa (1914)
Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3046. ISBN 0-02-865530-3. Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 450. ISBN 978-83-224-0837-7.
