Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gustav von Myrdacz (ur. 7 grudnia 1876 w Wiedniu, zm. 14 kwietnia 1945 w Tiranie[1][2]) – oficer cesarskiej i królewskiej Armii oraz generał major armii albańskiej.
 | |
 generał major | |
| Data i miejsce urodzenia |
7 grudnia 1876 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
14 kwietnia 1945 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1920–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
14 Dywizja Piechoty |
| Stanowiska |
szef sztabu armii albańskiej |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 | |
Urodził się w rodzinie Paula, generała lekarza sztabowego, szefa sanitarnego 4 Korpusu w Budapeszcie, i Emmy z domu Zettl.
28 sierpnia 1897, po ukończeniu studiów w szkole wojskowej w Wiedniu, został mianowany podporucznikiem i wcielony do Węgierskiego Batalionu Strzelców Polnych Nr 32, który wówczas stacjonował w Zaleszczykach[3]. W latach 1901–1903 był słuchaczem Szkoły Wojennej w Wiedniu, a następnie pełnił służbę jako oficer sztabowy[1]. W 1913 w stopniu majora służył w sztabie generalnym armii austro-węgierskiej[2].
Kiedy rozpoczęła się I wojna światowa Myrdacz służył w Sarajewie. W grudniu 1915 otrzymał przydział do XIX Korpusu (dow. gen. Ignaz von Trollmann), który brał udział w walkach w Serbii i opanowaniu północnej Albanii[1][2]. W czasie służby w Albanii poznał pułkownika Ahmeda Zogollego, z którym się zaprzyjaźnił. 1 maja 1917 Myrdacz został dowódcą IV batalionu straży granicznej (Grenzjägerbataillon IV), a w sierpniu 1917 szefem sztabu 14 Dywizji Piechoty na froncie włoskim. Brał udział w bitwie nad Isonzo[2].
5 stycznia 1918 otrzymał promocję na stopień pułkownika. 16 lipca 1918 dowodził 117 Pułkiem Piechoty w czasie ataku na przełęcz Tonale w Tyrolu, rozpoczynającej bitwę nad Piawą. W czasie walk dostał się do niewoli włoskiej[1].
Po uwolnieniu z niewoli w październiku 1919 wrócił do Austrii[2]. W Grazu otrzymał stanowisko zastępcy komendanta miejscowej milicji (Stellvertretender Stadtkommandant). 20 maja 1922 przyjechał do Albanii, wraz z grupą doradców zagranicznych. W Albanii został naturalizowany. Mając poparcie A. Zogu, 18 grudnia 1925 w randze pułkownika objął stanowisko szefa sztabu armii albańskiej, a w 1933 otrzymał awans na stopień generalski. Po inwazji włoskiej na Albanię w kwietniu 1939 opuścił Tiranę wraz z rodziną Zogu, ale nie przekroczył granicy greckiej tylko powrócił do Tirany, gdzie nie był niepokojony przez włoskie władze okupacyjne[1].
W okresie II wojny światowej pomagał organizować jednostki albańskie w Kosowie. Po zajęciu Albanii przez jednostki niemieckie we wrześniu 1943 Myrdacz został awansowany do stopnia generała dywizji, a 23 października 1943 objął stanowisko szefa sztabu generalnego armii albańskiej.
W 1945 został schwytany przez partyzantów AWN, następnie odbył się w Tiranie jego proces pokazowy. Sąd Specjalny, pod kierownictwem Koçiego Xoxe skazał Myrdacza na karę śmierci za współpracę z okupantem[4]. Został rozstrzelany na przedmieściach Tirany. Według relacji Pjetera Pepy ostatnie słowa Myrdacza przed egzekucją brzmiały: Umieram jako Albańczyk, bo pracowałem z oddaniem na rzecz demokratycznej armii albańskiej[5].
Został odznaczony Orderem Skanderbega I kl.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
.png){kind=small}
