Loading AI tools
fizyk niemiecki, noblista Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gustav Ludwig Hertz (ur. 22 lipca 1887 w Hamburgu, zm. 30 października 1975 w Berlinie wschodnim[1]) – niemiecki fizyk (pochodzenia żydowskiego, po dziadku), laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w roku 1925 (wraz z Jamesem Franckiem) za odkrycie praw rządzących zderzeniem elektronu z atomem[2][3].
 | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
22 lipca 1887 |
| Data i miejsce śmierci |
30 października 1975 |
| Specjalność: fizyka | |
| Alma Mater |
Uniwersytet w Getyndze, |
| Uczelnia |
Uniwersytet Humboldtów w Berlinie, |
| Nagrody | |
Ukończył Johanneum Gymnasium w Hamburgu (1906), a następnie studiował na Uniwersytecie w Getyndze i Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium. W roku 1911 uzyskał doktorat z fizyki w Uniwersytecie Humboldtów w Berlinie, gdzie w latach 1913–1914 i 1917–1920 był wykładowcą fizyki. W roku 1925 objął stanowisko profesora fizyki na Uniwersytecie w Halle, a w latach 1928–1935 kierował Instytutem Fizyki na Uniwersytecie Technicznym w Berlinie[3].
W okresie II wojny światowej (1935–1945) pełnił funkcję dyrektora laboratorium badawczego Siemens & Halske. W 1945 roku został wywieziony przez Sowietów do ZSRR[4]. Po wojnie kierował w latach 1945–1954 Institut G (Suchumi, Gruzińska SRR), a następnie był profesorem fizyki na Uniwersytecie Lipskim (1954–1961)[3].
Został pochowany na cmentarzu Ohlsdorf[3].
Był bratankiem Heinricha Hertza i ojcem Carla Hellmutha Hertza.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
