Gerbillini

Gerbillini – plemię ssaków z podrodziny myszoskoczków (Gerbillinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).

Gerbillini
J.E. Gray, 1825[1]
Przedstawiciele rodzaju – stado suwaków mongolskich (Meriones unguiculatus)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	myszowate
Podrodzina	myszoskoczki
Plemię	Gerbillini
Typ nomenklatoryczny
Gerbillus Desmarest, 1804
Synonimy Gerbillina J.E. Gray, 1825[1] Gerbillidae: De Kay, 1842[2] Merionina[uwaga 1] Brandt, 1844[3] Merionidae: Burmeister, 1850[4] Merionides: Giebel, 1855[5] Gerbillinae: Alston, 1876[6] Merionidinae: Schmidtlein, 1893[7] Merioninae: Geptner, 1933[8] Rhombomyinae[uwaga 2] Geptner, 1933[9] Taterillini[uwaga 3] Chaline, Mein & Petter, 1977[10] Gerbillina Pavlinov, 1982[11] Gerbillini: Pavlinov, 1982[11] Taterillina: Pavlinov, 1982[11] Rhombomyini: Pavlinov & Rossolimo, 1987[12] Rhombomyina: Pavlinov, Dubrovskii, Rossolimo & Potapova, 1990[13] Taterillini: McKenna & Bell, 1997[14]
Plemiona
11 rodzajów (w tym 3 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

Plemię obejmuje gatunki występujące w Azji i Afryce^[15].

Podział systematyczny

Do plemienia należą następujące występujące współcześnie rodzaje^[16][15][17]:

• Taterillus O. Thomas, 1910 – afroskoczek
• Gerbillus Desmarest, 1804 – myszoskoczka
• Microdillus O. Thomas, 1910 – karłoskoczek – jedynym przedstawicielem jest Microdillus peeli (de Winton, 1898) – karłoskoczek somalijski
• Sekeetamys Ellerman, 1947 – szczotkogon – jedynym przedstawicielem jest Sekeetamys calurus (O. Thomas, 1892) – szczotkogon skalny
• Meriones Illiger, 1811 – suwak
• Psammomys Cretzschmar, 1828 – piaskówka
• Rhombomys J.A. Wagner, 1841 – pieszczanka – jedynym żyjącym przedstawicielem jest Rhombomys opimus (H. Lichtenstein, 1823) – pieszczanka wielka
• Brachiones O. Thomas, 1925 – wydmoskocz – jedynym przedstawicielem jest Brachiones przewalskii (Büchner, 1889) – wydmoskocz Przewalskiego

Opisano również gatunki wymarłe^[18]:

• Debruijnimys Castillo & Agustí Ballester, 1996^[19] – jedynym przedstawicielem był Debruijnimys julii Castillo & Agustí Ballester, 1996.
• Mascaramys Tong, 1986^[20]
• Pseudomeriones Schaub, 1934^[21]

Uwagi

1. Typ nomenklatoryczny: Meriones Illiger, 1811.
2. Typ nomenklatoryczny: Rhombomys J.A. Wagner, 1841.
3. Typ nomenklatoryczny: Taterillus O. Thomas, 1910.

Przypisy

1. J.E. Gray. An Outline of an Attempt at the Disposition of Mammalia into Tribes and Families, with a List of the Genera apparently appertaining to each Tribe. „Annals of Philosophy”. New Series. 10, s. 342, 1825. (ang.).
2. J.E. DeKay: Zoology of New-York, or the New-York fauna; comprising detailed descriptions of all the animals hitherto observed within the state of New-York, with brief notices of those occasionally found near its borders, and accompanied by appropriate illustrations. Cz. 1: Mammalia. Albany: W. & A. White & J. Visscher, 1842, s. 70. (ang.).
3. J.F. von Brandt. Remarques sur la classification des Gerboises eu égard surtout aux espèces de Russie, avec un aperçu de la disposition systématique des espèces en general, leur affinite et leur distribution géographique. „Bulletin de la Classe physico-mathématique de l’Académie impériale des sciences de Saint-Pétersbourg”. 2, s. 231, 1844. (fr. • łac.).
4. H. Burmeister: Verzeichnis der im zoologischen Museum der Universität Halle-Wittenberg aufgestellten Säugethiere, Vögel und Amphibien. Halle: W. Plötz, 1850, s. 16. (niem.).
5. Ch.G.A. Giebel: Die säugethiere in zoologischer, anatomischer und palæontologischer beziehung umfassend dargestellt. Leizpzig: A. Abel, 1855, s. 580. (niem.).
6. E.R. Alston. On the classification of the Order Glires. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1876, s. 81, 1876. (ang.).
7. R. Schmidtlein: Brehms Tierleben. Kleine Ausgabe für Volk und Schule. T. 1: Säugetiere. Leipzig und Wien: Bilbiographisches Institut,, 1893, s. 401. (niem.).
8. Geptner 1933 ↓, s. 10.
9. Geptner 1933 ↓, s. 11.
10. J. Chaline, P. Mein & F. Petter. Les grandes lignes d'une classification évolutive des Muroidea. „Mammalia”. 41 (3), s. 250, 1977. DOI: 10.1515/mamm.1977.41.3.245. (ang.).
11. И.Я. Павлинов. Филогения и классификация подсемейства песчанок Gerbillinae. „Бюллетень Московского общества испытателей природы”. Отдел биологический. 87 (2), s. 19–31, 1982. (ros.).
12. И.Я. Павлинов & О.Л. Россолимо: Систематика млекопитающих СССР. Москва: Московский университет [МГУ] им. М.В. Ломоносова, 1987, s. 212. (ros.).
13. И.Я. Павлинов, Ю.А. Дубровский, О.Л. Россолимо & Е.Г. Потапова: Песчанки мировой фауны. Москва: Наука, 1990, s. 101. ISBN 5-02-005350-3. (ros.).
14. M.C. McKenna & S.K. Bell: Classification of mammals above the species level. Nowy Jork: Columbia University Press, 1997, s. 333. ISBN 978-0-231-11013-6. (ang.).
15. C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 448–458. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
16. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-08]. (ang.).
17. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 259–262. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
18. J.S.J.S. Zijlstra J.S.J.S., Gerbillini Gray, 1825, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-08] (ang.).
19. C. Castillo & J. Agustí. Early Pliocene rodents (Mammalia) from Asta Regia (Jerez basin, southwestern Spain). „Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen”. Series B. 99 (1–2), s. 27, 1996. (ang.).
20. H. Tong. The Gerbillinae (Rodentia) from Tighennif (Pleistocene of Algeria) and their significance. „Modern Geology”. 10 numer = 2––3, s. 198, 1986. (ang.).
21. S. Schaub. Über einige fossile Simplicidentaten aus China und der Mongolei. „Abhandlungen der schweizerischen paläontologischen Gesellschaft”. 54, s. 31, 1934. (niem.).

Bibliografia

• V.G. Geptner. Notizen uber die Gerbillidae (Mammala, Rodenta). V. Uber die einteilung der Gerbillidae. „Zoologischer Anzeiger”. 102 (3/4), s. 107–112, 1933. (niem.).