Loading AI tools
angielski piłkarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fraser Forster (ur. 17 marca 1988 w Hexham) – angielski piłkarz grający na pozycji bramkarza w Tottenham Hotspur. W latach 2013–2016 reprezentant Anglii. Uczestniczył w Mistrzostwach Świata 2014, oraz Mistrzostwach Europy 2016[3]. Wychowanek Newcastle United.
Fraser Forster | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Fraser Gerard Forster[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
201 cm[2] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer w klubie |
20 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[infobox 1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Forster urodził w Hexham, jest synem Briana Clive’a Forstera[4] i uczęszczał do Royal Grammar School w miejscowości Newcastle[5]. Przed tym, jak w wieku trzynastu lat zaczął występować na pozycji bramkarza, wcześniej grywał w rugby, bądź krykieta[6]. Początkowo twierdzono, że jego niski wzrost nie pomaga mu w grze jako bramkarz[7], jednak w wieku piętnastu lat znacznie podrósł i podpisał kontrakt z Newcastle United[6].
Do akademii Newcastle dołączył w 2005 roku, a już rok później stał się członkiem dorosłej drużyny. W sezonie 2007/2008 Forster był trzecim bramkarzem drużyny[8]. Miał okazję do gry tylko w zespole rezerw[9][9]. Przez sześć lat nigdy nie dostał szansy debiutu w dorosłej drużynie[10][11].
Przed startem nowego sezonu po powrocie Tima Krula z wypożyczenia i pełnej sprawności Shaya Givena, Forster ponownie nie był brany pod uwagę przy wyborze składu. 2 października 2008 roku został wypożyczony do Stockport County, z powodu nieobecności podstawowego bramkarza Owaina Fon Williamsa, który był powołany na mecz kadrowy[12]. Zadebiutował pięć dni później w przegranym pucharowym meczu 0:1 z Bury[13]. 11 października zagrał po raz pierwszy w meczu ligowym z Southend United (1:1)[14]. Łącznie wystąpił w sześciu ligowych spotkaniach, trzykrotnie zachowując czyste konto[15].
31 lipca 2009 roku Forster został wypożyczony do Bristol Rovers[16]. Przez cały pobyt zagrał tylko w czterech meczach, gdzie dwukrotnie nie wpuścił gola[17]. Bristol złożyło zapytanie o możliwość przedłużenia umowy, jednak Norwich także przedstawiło ofertę, która została uznana za atrakcyjniejszą i ostatecznie zaakceptowana przez Newcastle[18]. Menedżer Paul Trollope był bardzo rozczarowany, ponieważ chciał żeby Forster stał pomiędzy słupkami w jego drużynie. Pomimo tego faktu dodał: "Fraser ma przed sobą wielką karierę"[19].
Menedżer Norwich City – Paul Lambert dostrzegł potencjał Forstera, więc chciał sprawdzić jak spisze się na krótkim wypożyczeniu. 26 września 2009 roku bramkarz został ukarany czerwoną kartką za faul na Curtisie Westonie w polu karnym[20]. W dniu 20 listopada Norwich ogłosiło, że zgodziło się zawrzeć umowę z Newcastle o przedłużenie wypożyczenia do końca sezonu[21]. Dostał także pozwolenie na rozgrywanie meczów pucharowych[22]. W listopadzie został mianowany najlepszym piłkarzem w ekipie Kanarków. 17 kwietnia 2010 roku Norwich uzyskało awans po zwycięstwie nad Charlton Athletic 1:0, a Forster popisał się dwoma znakomitymi interwencjami po uderzeniach Nicky'ego Baileya, oraz Deon'a Burton'a[23]. Tydzień później kolejne trzy zdobyte punkty, zagwarantowały drużynie tytuł mistrzowski[24]. Zawodnik za wkład jaki włożył w grę dla drużyny został mianowany piłkarzem roku[25], oraz zajął drugie miejsce pod tym względem ze strony fanów[26]. Otrzymał także Złote Rękawice League One za największą ilość czystych kont (18 w 38 meczach ligowych), a licząc wszystkie rozgrywki rozegrał 42 spotkania, w których 20-krotnie nie dał sobie strzelić gola[27].
24 sierpnia 2010 roku Forster został wypożyczony do Celticu[28][29][30]. Zadebiutował w wygranym 1-0 meczu z Motherwell[31], zachowując czyste konto. Następnie wystąpił we wszystkich meczach Celtiku w sezonie, opuszczając jedynie dwa mecze w pucharach krajowych. Był to bardzo udany sezon, ponieważ wraz ze szkockim klubem zdobył swoje pierwsze trofeum w karierze – Puchar Szkocji[32]. Wystąpił także w przegranym finałowym spotkaniu Pucharu Ligi Szkockiej przeciwko Rangers[33][34]. W 44 rozegranych meczach nie wpuścił gola przez 24 spotkania, bijąc rekord z sezonu 2001/2002[35][36].
Po powrocie do Newcastle, Forster znalazł się w kadrze na mecze przedsezonowe[37][38][39][40]. Został także powołany do składu meczowego na ligowe spotkanie z Arsenalem[41]. 17 sierpnia 2011 roku ponownie został wypożyczony do Celticu. Pomógł drużynie zremisować 0-0 ze Sionem w meczu eliminacyjnym do Ligi Europejskiej. Choć w drugim meczu Celtic uległ 3-1, to za sprawą walkowera awansował do dalszej rundy. Forster wystąpił we wszystkich meczach grupowych[42]. W sezonie 2011/12 powtórzył sukcesy sprzed roku, oraz został wybrany najlepszym bramkarzem w Szkocji. Ponownie odniósł triumf, zostając mistrzem kraju. W pucharach krajowych Celtowie zostali wyeliminowani przez Hearts (półfinał Pucharu Szkocji) i przegrali w finale Pucharu Ligi Szkockiej z Kilmarnock. Forster miał bardzo duży wkład w mistrzowski tytuł, gdzie między innymi 29 grudnia 2011 roku podczas ligowego starcia z Hearts obronił rzut karny w 90. minucie wykonywany przez Eggerta Jonsonna, ratując tym samym wynik meczu. Wraz z Łukaszem Załuską zachował 25 czystych kont w ligowych zmaganiach (21 należało do Forstera)[43]. W sumie rozegrał 47 spotkań, w których zachował 26 czystych kont[44].
W czerwcu 2012 roku ogłoszono, że Forster podpisał stały kontrakt z Celtikiem[45]. Kwota transferu wyniosła ok. 2 mln funtów[46].
"Cieszę się, że będę w Celticu przez najbliższe cztery lata i dodam, że trener Neil Lennon we mnie wierzy, znacząco mi pomógł, obdarzył mnie wielkim zaufaniem. Ostatnie dwa lata które tutaj spędziłem były fantastyczne[47]. " —Fraser Forster, wypowiedź po transferze do Celticu. |
Menedżer Neil Lennon skomentował transfer bramkarza mówiąc: Forster to zawodnik najwyższej klasy i wielkie wzmocnienie drużyny. 7 listopada 2012 roku wystąpił w wygranym meczu Ligi Mistrzów z hiszpańską Barceloną[48], gdzie zanotował asystę przy drugiej bramce, a także został wybrany najlepszym graczem tego spotkania. Hiszpańska prasa, będąc pod wrażeniem nazwała go "La Gran Muralla" (Wielka ściana/Wielki mur)[49]. Podczas meczu ligowego z Dundee United w lutym 2012 roku jego parada po strzale Gary'ego Harkinsa została wybrana interwencją sezonu[50]. 26 maja 2013 roku rozegrał cały mecz w wygranym 3-0 finale Pucharu Szkocji z Hibernian[51]. Pobił także rekord Ligi Szkockiej jeśli chodzi o liczbę minut bez straconej bramki. Udało mu się nie wpuścić gola przez 1215 minut[52].
Celtic z Forsterem w składzie ponownie zakwalifikował się do rozgrywek Ligi Mistrzów i tak jak w poprzednim sezonie znalazł się w grupie z Barceloną, a oprócz Dumy Katalonii dołączyły drużyny Ajaxu Amsterdam, oraz AC Milanu. Pomimo porażki z Blaugraną 0:1 13 października 2013 roku, Forster ponownie zachwycił kilkoma doskonałymi interwencjami, a szczególnie obroną w końcówce meczu, kiedy to obronił strzał Neymara i dobitkę Alexisa Sancheza[53][54]. Podczas kampanii ligowej w sezonie 2013/14 Forster swoimi dobrymi występami sprawił, iż został powołany do kadry narodowej, a chęć kupna bramkarza wyraziły takie drużyny jak: Manchester United i Manchester City[55]. Neil Lennon skomentował te oferty: "Trudno będzie zatrzymać Frasera, z tak dobrą grą. Nie ulega wątpliwości, że wkrótce wielki klub złoży bardzo dużą ofertę"[55]. W dniu 2 lutego 2014 roku ustanowił nowy rekord klubowy, zachowując 11 czystych kont z rzędu, bijąc tym samym osiągnięcie należące do Charliego Shawa[56]. 22 lutego pobił osiągnięcie Bobbyego Clarka, który wynosił 1155 minut bez wpuszczonej bramki, natomiast Forster mając na koncie taką samą liczbę zachował czyste konto, czym ustanowił nowy rekord[57]. Forster ponownie wywalczył mistrzowski tytuł[58], oraz został wyróżniony indywidualnie[59]. Znalazł się w drużynie roku wraz z dwoma kolegami z drużyny: Virgilem van Dijkiem i Krisem Commonsem[60].
Po spekulacjach dotyczących transferu do Southampton[61], Forster zagrał w dwumeczu kwalifikacyjnym do Ligi Mistrzów przeciwko Legi Warszawa. W pierwszym meczu Celtic uległ 1:4, a Forster obronił rzut karny wykonywany przez Ivicę Vrdoljaka[62]. W drugim starciu za sprawą walkowera szkocki klub awansował do dalszej rundy[63]. Były to zarazem dwa ostatnie spotkania Forstera w barwach Celtiku. Łącznie wystąpił w 197 meczach zachowując 101 czystych kont[64].
"Forster jest bardzo dobrym bramkarzem, o sporej reputacji w Anglii. Jako że ma dopiero 26 lat, można powiedzieć, że najlepsze lata swojej kariery spędzi właśnie w Southampton. Wszyscy jesteśmy zadowoleni, że udało nam się go pozyskać. To kolejny ważny element odbudowy zespołu po licznych osłabieniach, wynikających ze sprzedaży kilku graczy." —Ronald Koeman[65]. |
8 sierpnia 2014 roku przeniósł się do Southampton[66]. Angielski klub zapłacił za bramkarza 10 milionów funtów[66]. Z klubem związał się 4-letnią umową[67]. Zadebiutował 17 sierpnia w przegranym meczu z Liverpoolem[68]. Tydzień później zachował czyste konto w bezbramkowym spotkaniu z West Bromwich Albion[69]. Do połowy października w ośmiu meczach zachował cztery czyste konta i wpuścił zaledwie pięć bramek, tracąc w tym czasie najmniej goli w Premier League[70]. W listopadowym meczu z Aston Villą popełnił pierwszy błąd, prowadzący do utraty bramki. Miesiąc później ponownie zawinił przy utracie bramki w pucharowym meczu przeciwko Sheffield United[71]. Forster został jednak mocno pochwalony przez menedżera Ronalda Koemana, który powiedział:"On jest wspaniałym bramkarzem i nie zmienia tego jeden błąd"[72]. Do 7 lutego 2015 roku Southampton zajmowało trzecie miejsce w tabeli, po zwycięstwie nad Queens Park Rangers 1:0[73]. Forster pomógł drużynie, broniąc groźnie strzały ze strony Charliego Austina[74]. To spotkanie było jedenastym meczem bez wpuszczonej bramki, co czyniło Forstera najlepszym bramkarzem w lidze pod tym względem[74]. W kwietniu 2015 roku podczas meczu z Burnley doznał poważnej kontuzji kolana, która wykluczyła go z gry do końca sezonu[75][76]. Ronald Koeman stwierdził: "Szkoda Forstera – to wyglądało bardzo źle, a lekarze nie byli pozytywnej myśli". W 30 występach na poziomie Premier League zachował 13 czystych kont i zajął drugie miejsce w tej klasyfikacji za Joe Hartem[77]. Za sprawą dobrych wyników Święci zajęli siódme miejsce i zakwalifikowali się do Ligi Europy[78].
Na boisko powrócił dopiero w styczniu 2016 roku zachowując czyste konto w wygranym 2:0 starciu z drużyną Watfordu[79]. Następnie w kolejnych pięciu spotkaniach nikt nie był w stanie strzelić mu bramki, i tym samym ustanowił nowy rekord klubowy nie tracąc gola przez 708 minut. W swoim występie przeciwko Arsenalowi (0:0) obronił 11 strzałów, choć niektóre statystyki podają, że było ich 10, pomagając w zdobyciu ważnego punktu[80][81]. Forster został pochwalony przez menedżera Kanonierów Arsena Wengera[82], oraz brytyjską prasę i media za heroiczną postawę. Jego seria sześciu meczów bez wpuszczonej bramki została przerwana w następnym spotkaniu przeciwko Chelsea, gdzie dwukrotnie wyjmował piłkę z siatki[83], a przy obu golach mógł zachować się lepiej[84]. Zdobył nagrodę dla najlepszego piłkarza Premier League za miesiąc luty[85]. 13 maja 2016 roku przedłużył umowę z klubem do 2021 roku[86].
Przed rozpoczęciem sezonu 2016/2017 Forster otrzymał na koszulce numer "1", który dotychczas nosił Kelvin Davis[87]. Pod wodzą nowego trenera Claude Puel'a Southampton zdobyło tylko jeden punkt w trzech spotkaniach ligowych[88], ale od połowy września Forster zachował pięć czystych kont we wszystkich rozgrywkach[89]. Za sprawą dobrej gry w obronie Święci pchali się w górę tabeli, zajmując ósme miejsce. Potem jednak angielski bramkarz był krytykowany za występy, w których dość często przytrafiały mu się proste błędy. 3 grudnia w przegranym 0:3 meczu ligowym z Crystal Palace Forster chcąc wybić piłkę nie trafił w nią, po czym futbolówkę do siatki skierował Christian Benteke[90]. Ustanowił też niechlubną liczbę, jeżeli chodzi o procent obronionych strzałów, notując najmniejszą skuteczność spośród wszystkich bramkarzy Premier League, obok Claudio Bravo z Manchesteru City[91]. Znacznie lepiej spisywał się w rozgrywkach Pucharu Ligi Angielskiej, gdzie pomógł drużynie dotrzeć do finału. Ponadto nie wpuścił gola w spotkaniu z Arsenalem, oraz w dwumeczu z Liverpoolem[92]. Dopiero w finale Święci musieli uznać wyższość Manchesteru United, przegrywając 2:3[93]. 7 maja 2017 roku Forster podczas meczu ligowego z Liverpoolem (0:0) obronił rzut karny wykonywany przez Jamesa Milnera[94]. Ponadto został wybrany graczem tego spotkania. Bramkarz Świętych zajął 3. miejsce w klasyfikacji Złotej Rękawicy Premier League – notując 14 czystych kont[95]. Wyprzedzili go tylko Thibaut Courtois (16 czystych kont) i Hugo Lloris (15 meczów bez wpuszczonej bramki)[96]. 19 lipca podpisał nowy 5-letni kontrakt z klubem[97][98]. Z niewiadomych przyczyn bramkarz zdecydował się nosić na koszulce numer "44", tak jak w sezonie 2015/16, kiedy to po wyleczeniu kontuzji kolana miał za sobą udaną resztę sezonu[99]. Jego słabsza forma, oraz błędy przeciwko Manchesterowi United, Newcastle, czy Brighton, spowodowały dużą stratę punktów przez Southampton, w pierwszych miesiącach sezonu[100]. Mimo wszystko menedżer Mauricio Pellegrino bronił Forstera, twierdząc, że: "Jest naprawdę dobrym bramkarzem", oraz dodał: "Pozycja bramkarza jest zawsze widoczna tylko w takich sytuacjach, ale nikt nie pamięta dobrych interwencji"[101]. 29 listopada w meczu z Manchesterem City wystąpił po raz setny w ligowym spotkaniu w barwach Southampton[102], gdzie popisał się bardzo dobrymi interwencjami, broniąc strzały zza pola karnego, oraz kilka uderzeń w obrębie szesnastki[103]. 26 grudnia po raz pierwszy w ligowym spotkaniu aż pięciokrotnie wyjmował piłkę z siatki, przeciwko Tottenhamowi, który wygrał ten mecz stosunkiem 5:2[104]. Cztery dni później w wyjazdowym zmaganiu z Manchesterem United, piłkarz zasiadł na ławce rezerwowych, kończąc tym samym serię 76 gier ligowych jako podstawowy golkiper zespołu[105]. 4 maja 2019 roku po ponad rocznej przerwie wystąpił w meczu Premier League przeciwko West Hamowi[106].
23 sierpnia 2019 roku na zasadzie wypożyczenia z opcją wykupu Forster wrócił do swojego byłego klubu - Celtiku[107]. Dwa dni później wystąpił w wygranym meczu 3:1 przeciwko Hearts. W 81 minucie spotkania obronił rzut karny wykonywany przez Conora Washingtona, jednak piłka wylądowała pod nogami napastnika, który przy dobitce już się nie pomylił[108][109]. 14 września podczas spotkania wyjazdowego z Hamilton (zwycięskim 1:0), Forster wystąpił po raz dwusetny w barwach Celtiku[110]. 24 października w meczu przeciwko SS Lazio, rozgrywanym w ramach fazy grupowej Ligi Europy, Forster zanotował dwie fenomenalne interwencje po strzałach Marco Parolo, oraz Danilo Cataldiego, który uderzył piłkę z woleja w 95 minucie meczu, zmierzającą prosto w okienko bramki. Tym samym Celtic zwyciężył 2:1 i umocnił się na pozycji lidera grupy E. Przez wielu kibiców i dziennikarzy, a także przez niektóre gazety został wybrany zawodnikiem meczu[111]. 8 grudnia wystąpił w finale Pucharu Ligi Szkockiej rozgrywanego na Hampden Park. Forster odegrał kluczową rolę w tym meczu, broniąc kilka stuprocentowych sytuacji. W 64 minucie obronił rzut karny wykonywany przez Alfredo Morelosa. Celtik zwyciężył 1:0, a anglik został wybrany graczem meczu[112]. Menedżer Neil Lennon skomentował występ Forstera mówiąc: "Dawno nie widziałem takiego występu bramkarza, jak dzisiaj ze strony Frasera. Dokonał niesamowitych rzeczy, kilka jego interwencji było klasy światowej"[113].
4 października 2012 roku selekcjoner reprezentacji Anglii Roy Hodgson powołał Forstera na mecze eliminacyjne Mistrzostw Świata 2014 z Polską i San Marino[114]. 27 sierpnia 2013 roku Forster był czwartym bramkarzem drużyny angielskiej, w związku z powołaniem Johna Ruddyego, który to walczył o miejsce w bramce z Joe Hartem[115]. 15 listopada 2013 roku zadebiutował w barwach narodowych w towarzyskim spotkaniu przeciwko Chile[116][116]. W dniu 18 listopada 2014 roku zagrał po raz trzeci w kadrze przeciwko Szkocji na Celtic Park w Glasgow[117]. 12 maja 2014 roku znalazł się w szerokim składzie Anglii na Mistrzostwa Świata 2014 w Brazylii[118]. Na turnieju nie zagrał choćby jednej minuty, a "Synowie Albionu" odpadli w fazie grupowej, co było wielką niespodzianką[119].
31 maja 2016 roku Forster został powołany do 23-osobowej kadry na Mistrzostwa Europy 2016 we Francji[120].
Selekcjoner Gareth Southgate pominął Forstera przy ustalaniu składu na mecze kwalifikacyjne we wrześniu 2017 roku do Mistrzostw Świata 2018[121]. W październiku za sprawą dobrej dyspozycji w rozgrywkach ligowych został wzięty pod uwagę i powołany na spotkania ze Słowenią i Litwą[122]. W obydwu starciach Anglicy wygrali takim samym stosunkiem 1:0 i awansowali na Mundial w Rosji[123], jednak Forster nie zagrał w żadnym z tych meczów – swoją szansę w starciu z Litwą dostał Jack Butland[124], a kilka dni wcześniej ze Słowenią dostępu do bramki strzegł podstawowy golkiper Joe Hart[125]. W grudniu 2017 roku stracił miejsce w podstawowym składzie Southampton i nie zagrał do końca sezonu, co spowodowało, że nie został wzięty pod uwagę przy wyborze kadry na Mundial.
Fraser Forster pomimo dużej budowy ciała i wzrostu jest bardzo zwinny. Ian Brown, który był jego trenerem powiedział, że jest niesamowicie gibki i potrafi bardzo szybko przygotować się do obrony strzału[126]. W niektórych sytuacjach zawodnicy drużyny przeciwnej zbliżając się do niego wydają się być strasznie mali, a on swoim wzrostem i budową staje się bardzo duży. Forster był jednak krytykowany na początku kariery w Celticu za brak zaufania i małą umiejętność dowodzenia linią obrony[126]. Wydawał się bardzo niepewny kiedy miał piłkę pod nogami. Z czasem jednak dojrzał i znacznie poprawił się w tym elemencie gry. Nabrał doświadczenia i pewności siebie[126]. Forster w swojej karierze rozegrał bardzo dużo meczów w których nie musiał interweniować, ale gdy zaszła taka potrzeba radził sobie doskonale w trudnych sytuacjach, pomagając drużynie odnosić zwycięstwa[126]. Jego mocną stroną jest także gra na przedpolu, gdyż zasięg ramion pozwala bez problemu chwycić znajdującą się w powietrzu piłkę[127][128]. Z drugiej zaś strony fantastycznie radzi sobie z uderzeniami po ziemi[126], oraz w sytuacjach "sam na sam"[126].
Klub | Sezon | Liga | Puchary krajowe | Puchar Ligi | Pozostałe | Razem | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Liga | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | ||
Newcastle United | 2006–07 | Premier League | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |
2007–08 | Premier League | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | — | 0 | 0 | ||
2008–09 | Premier League | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | — | 0 | 0 | ||
2009–10 | Championship | — | — | 0 | 0 | — | 0 | 0 | ||||
2010–11 | Premier League | 0 | 0 | — | — | — | 0 | 0 | ||||
2011–12[129] | Premier League | 0 | 0 | — | — | — | 0 | 0 | ||||
Razem | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | ||
Stockport County (wypożyczenie) | 2008–09 | League One | 6 | 0 | — | — | 1[uwaga 1] | 0 | 7 | 0 | ||
Bristol Rovers (wypożyczenie) | 2009–10 | League One | 4 | 0 | — | — | — | 4 | 0 | |||
Norwich City (wypożyczenie) | 2009–10 | League One | 38 | 0 | 1 | 0 | — | 3 | 0 | 42 | 0 | |
Celtic F.C. (wypożyczenie) | 2010–11 | Scottish Premier League | 36 | 0 | 4 | 0 | 4 | 0 | — | 44 | 0 | |
2011–12[129] | Scottish Premier League | 33 | 0 | 3 | 0 | 4 | 0 | 7[uwaga 2] | 0 | 47 | 0 | |
Celtic | 2012–13 | Scottish Premier League | 34 | 0 | 4 | 0 | 1 | 0 | 12[uwaga 3] | 0 | 51 | 0 |
2013–14[130] | Scottish Premiership | 37 | 0 | 2 | 0 | 0 | 0 | 12 | 0 | 51 | 0 | |
2014–15 | Scottish Premiership | — | — | — | 4 | 0 | 4 | 0 | ||||
Razem | 140 | 0 | 13 | 0 | 9 | 0 | 35 | 0 | 197 | 0 | ||
Southampton | 2014–15 | Premier League | 30 | 0 | 3 | 0 | 4 | 0 | — | 37 | 0 | |
2015–16 | Premier League | 18 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 18 | 0 | |
2016–17 | Premier League | 38 | 0 | 0 | 0 | 4 | 0 | 6 | 0 | 48 | 0 | |
2017–18 | Premier League | 20 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | — | 20 | 0 | ||
2018-19 | Premier League | 1 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | — | 1 | 0 | ||
Razem | 107 | 0 | 3 | 0 | 9 | 0 | 6 | 0 | 124 | 0 | ||
Łącznie w karierze | 294 | 0 | 17 | 0 | 18 | 0 | 45 | 0 | 374 | 0 |
Źródło: Transfermarkt[131]
Reprezentacja | Rok | Mecze | Gole |
---|---|---|---|
Anglia | 2013 | 1 | 0 |
2014 | 2 | 0 | |
2016 | 3 | 0 | |
Łącznie | 6 | 0 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.