Hugo Lloris

francuski piłkarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Hugo Lloris

Hugo Lloris (wym. [yɡo lɔʁis]; ur. 26 grudnia 1986 w Nicei) – francuski piłkarz, występujący na pozycji bramkarz występujący w Los Angeles FC. W latach 2008–2022 reprezentant Francji. Złoty medalista Mistrzostw Świata 2018, srebrny medalista Mistrzostw Świata 2022.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Wzrost ...
Hugo Lloris
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 grudnia 1986
Nicea

Wzrost

188 cm[1]

Pozycja

bramkarz

Informacje klubowe
Klub

Los Angeles FC

Numer w klubie

1

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2004–2005 OGC Nice B 20 (0)
2005–2008 OGC Nice 72 (0)
2008–2012 Olympique Lyon 146 (0)
2012–2023 Tottenham Hotspur 357 (0)
2024– Los Angeles FC 11 (0)
W sumie: 606 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2003–2004  Francja U-17 5 (0)
2004–2005  Francja U-18 20 (0)
2005–2006  Francja U-20 4 (0)
2006–2008  Francja U-21 5 (0)
2008  Francja B 2 (0)
2008–2022  Francja 145 (0)
W sumie: 181 (0)
  1. Aktualne na: 5 maja 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
I miejsceRosja 2018piłka nożna
II miejsceKatar 2022piłka nożna
Mistrzostwa Europy
II miejsceFrancja 2016piłka nożna
Liga Narodów UEFA
złoto Włochy 2020/2021
Mistrzostwa Europy U-19
złoto Irlandia Północna 2005
Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Zamknij

Młodość i życie prywatne

Matka Llorisa była prawniczką, a ojciec, o katalońskim pochodzeniu, bankierem[2][3][4]. Ma młodszego brata Gautiera, który również jest piłkarzem[5]. W 2008 zmarła jego matka[6]. Jako młodzieniec uprawiał tenis, wraz z klubowym kolegą Yoannem Gourcuffem, aż do 13 roku życia[3]. 10 sierpnia 2010 roku znalazł się na okładce gry sportowej FIFA 11 we francuskiej wersji, wraz z Karimem Benzemą[7]. 23 września tego samego roku ogłosił narodziny swojej córki[8]. Od 7 lipca 2012 żonaty z Marine, właścicielką butiku i projektantką mody. W 2014, tuż przed mundialem w Brazylii, urodziła się druga córka piłkarza, Giuliana.

Kariera klubowa

Podsumowanie
Perspektywa

Początki

Karierę rozpoczynał w 2005 w OGC Nice. W lidze zadebiutował 18 marca 2006 w spotkaniu z AS Nancy. W tym samym roku dotarł także do finału Pucharu Ligi Francuskiej. Miejsce w podstawowej jedenastce swojego zespołu wywalczył w sezonie 2006/2007, kiedy to wygrał rywalizację z doświadczonym Lionelem Letizim i wystąpił w 37 ligowych spotkaniach. Nicea zajęła wówczas dopiero szesnaste miejsce w Ligue 1 mając cztery punkty przewagi nad strefą spadkową. We wrześniu 2007 doznał kontuzji kolana i musiał pauzować przez miesiąc[9].

Olympique Lyon

W marcu 2008 francuskie media podały informację, że pozyskaniem francuskiego bramkarza zainteresowany jest Olympique Lyon[10][11], z którego po zakończeniu sezonu odszedł Grégory Coupet. Pod koniec maja Lloris podpisał kontrakt z tym klubem. Zadebiutował 1 sierpnia w meczu z Toulouse FC, w którym Lloris zachował czyste konto, a Olympique Lyon wygrał 3:0. Od początku sezonu 2008/2009 stał się podstawowym bramkarzem Lyonu. W sezonie 2008/2009 zagrał w 35 ligowych meczach, a w 2009/2010 – 36. W sezonie 2011/2012 został wybrany najlepszym bramkarzem francuskiej ekstraklasy.

Tottenham Hotspur

31 sierpnia 2012 podpisał kontrakt z Tottenhamem Hotspur[12]. Sezon 2012/2013 ukończył z 25 występami, w których zachować 9 czystych kont. W lipcu 2014 podpisał nowy 5-letni kontrakt. W sierpniu 2015 menedżer Mauricio Pochettino mianował Llorisa kapitanem drużyny[13]. Podczas spotkania ligowego z Brighton w sezonie 2017/18 bramkarz wystąpił po raz 250 dla drużyny Spurs[14].

Kariera reprezentacyjna

Podsumowanie
Perspektywa

Lloris ma za sobą występy w młodzieżowych reprezentacjach Francji. W 2005 razem z drużyną do lat dziewiętnastu wywalczył mistrzostwo Europy pokonując w finale Anglików. 5 lutego 2008 w spotkaniu z Demokratyczną Republiką Konga Lloris zadebiutował w kadrze B. Do seniorskiej reprezentacji po raz pierwszy został powołany 24 marca na towarzyskie mecze z Anglią i Mali. W kadrze zastąpił wówczas kontuzjowanego Sébastiena Freya[15]. Debiut w zespole narodowym Lloris zaliczył jednak dopiero 19 listopada w zremisowanym 0:0 towarzyskim pojedynku z Urugwajem. W lutym 2012 selekcjoner Laurent Blanc mianował go kapitanem reprezentacji Francji[16]. Był podstawowym zawodnikiem na Mistrzostwach Europy 2016, gdzie Trójkolorowi dotarli do finału, przegrywając 0:1 z Portugalią po dogrywce. 21 czerwca 2018 wystąpił po raz setny w narodowych barwach w spotkaniu grupowym Mistrzostw Świata 2018 przeciwko Peru[17]. 15 lipca zdobył Mistrzostwo Świata, gdzie w finale Francja pokonała 4:2 Chorwację[18].

Więcej informacji Sezon, Klub ...
Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki Rozgrywki Europy Mecze Bramki
2005/2006 OGC Nice Francja  Ligue 1 5 0 - - -
2006/2007 37 0 - - -
2007/2008 30 0 - - -
2008/2009 Olympique Lyon 35 0 Liga Mistrzów UEFA 8 0
2009/2010 36 0 14 0
2010/2011 37 0 8 0
2011/2012 36 0 10 0
2012/2013 2 0 Liga Europy UEFA 0 0
2012/2013 Tottenham Hotspur Anglia  Premier League 27 0 5 0
2013/2014 37 0 6 0
2014/2015 35 0 8 0
2015/2016 37 0 9 0
2016/2017 34 0 Liga Mistrzów UEFA
Liga Europy UEFA
6
2
0
0
2017/2018 36 0 Liga Mistrzów UEFA 7 0
2018/2019 33 0 Liga Mistrzów UEFA 11 0
2019/2020 12 0 Liga Mistrzów UEFA 4 0
Zamknij

Stan na: 17 kwietnia 2020

Sukcesy

Olympique Lyon

Francja U-19

Francja

Wyróżnienia

Rekordy

Odznaczenia

Uwagi

  1. Pobity rekord Liliana Thurama – 142 mecze.
  2. Pobity rekord Manuela Neuera – 19 meczów.

Przypisy

Bibliografia

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.