Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cradle Will Rock – amerykański dramat historyczny w reżyserii Tima Robbinsa[1][2].
Gatunek | |
---|---|
Data premiery | |
Kraj produkcji | |
Język |
Angielski |
Czas trwania |
132 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role | |
Muzyka |
David Robbins |
Zdjęcia |
Jean-Yves Escoffier |
Scenografia |
Sarah Hyland, Peter Rogness, Richard Hoover |
Kostiumy |
Ruth Myers |
Montaż |
Geraldine Peloni |
Produkcja | |
Wytwórnia |
Cradle Productions Inc. |
Dystrybucja |
Nowy Jork, rok 1937[3]. Grupa aktorów chce wystawić sztukę Marca Blitzsteina pt. The Cradle Will Rock[4]. Reżyserem jest sam Orson Welles. Sztuka buntuje przeciw kapitalistycznemu systemowi, którym owładnięty jest Nowy Jork, i wróży mu porażkę, stąd nazwa The Cradle Will Rock, czyli Posady runą. W końcu rząd zakazuje grać aktorom pod groźbą wyrzucenia ich ze związków zawodowych, co w czasach wielkiego kryzysu jest równoznaczne z utratą pracy. Do wystawienia sztuki jednak dochodzi, początkowo wystawia ją sam autor Blitzstein, lecz w czasie jej grania dołączają się kolejni aktorzy, odgrywając swoje role. Równocześnie w filmie ukazany jest wątek handlu obrazami Leonarda da Vinci przez Benita Mussoliniego, w celu zarobieniu na rozwijanie wojska faszystowskiego, czego pośredniczką jest Margherita Sarfatti[5]. Ukazany jest też konflikt między Diego Riverą a Nelsonem Rockefellerem, gdy Diego maluje na ścianie Rockefeller Center podobiznę Lenina; nieudana kariera brzuchomówcy i alkoholika Tommy’ego Circkshawa, oraz upadek teatru. Tłem filmu jest Nowy Jork lat 30. XX w., w którym toczy się nieustanny spór między demokratami, komunistami a faszystami, oraz starania ludzi o przetrwanie w czasach kryzysu i w obliczu nadchodzącej wojny. Film łączy w sobie wydarzenia i postacie fikcyjne oraz prawdziwe[6].
Aktor | Rola |
---|---|
Hank Azaria | Marc Blitzstein[7] |
Bob Balaban | Harry Hopkins[7] |
Jack Black | Sid[7] |
Rubén Blades | Diego Rivera[7] |
Corina Katt Ayala | Frida Kahlo[7] |
Joan Cusack | Hazel Huffman[7] |
John Cusack | Nelson Rockefeller[7] |
Cary Elwes | John Houseman[7] |
Kyle Gass | Larry[7] |
Philip Baker Hall | Gray Mathers[7] |
Paul Giamatti | Carlo[7] |
Barnard Hughes | Frank Marvel[7] |
Peter Jacobson | Silvano[7] |
Cherry Jones | Hallie Flanagan[7], producentka teatralna |
Angus Macfadyen | Orson Welles[7] |
Audra McDonald | piosenkarka „Joe Worker”[7] |
Bill Murray | Tommy Crickshaw[7] |
Vanessa Redgrave | hrabina Konstancja LaGrange[7] |
Gil Robbins | kongresman Joe Starnes[7] |
Susan Sarandon | Margherita Sarfatti[7] |
Jamey Sheridan | John Adair[7] |
Barbara Sukowa | Sophie Silvano[7] |
John Turturro | Aldo Silvano[7] |
Emily Watson | Olive Stanton[7] |
Harris Yulin | kongresman Martin Dies Jr.[7] |
Steven Tyler | Lehman Engel[7] |
Gretchen Mol | Marion Davies[7] |
David Costabile | Bóbr[7] |
Lynn Cohen | Mama[7] |
Sarah Hyland | Giovanna[7] |
Boris McGiver | mężczyzna na ulicy[7] |
Carrie Preston | administratorka[7] |
Rok | Nagroda | Kategoria | Rezultat |
---|---|---|---|
1999 | 52. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes | Złota Palma dla Tima Robbinsa[8] | Nominacja |
National Board of Review | Szczególne osiągnięcie filmowe dla Tima Robbinsa[9] | Wygrana | |
2000 | Nagroda Satelita | Najlepsza rola drugoplanowa w komedii[8] dla Billa Murraya | Nominacja |
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Stambule | Nagroda People’s Choice (konkurs międzynarodowy)[8] dla Tima Robbinsa | Wygrana | |
Kataloński Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Sitges | Najlepszy film[8] | Wygrana | |
Najlepszy reżyser[8] | Wygrana | ||
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.