![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b7/L%2527Ex%25C3%25A9cution_de_la_Punition_de_Fouet_by_Jean-Baptiste_Debret_2.jpg/640px-L%2527Ex%25C3%25A9cution_de_la_Punition_de_Fouet_by_Jean-Baptiste_Debret_2.jpg&w=640&q=50)
Chłosta
rodzaj kary cielesnej / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Chłosta?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Chłosta, biczowanie (łac. flagellatio) – rodzaj kary cielesnej (stosowanej też w charakterze tortury), polegającej na wielokrotnym uderzaniu osoby torturowanej w plecy (ewentualnie inne części ciała, np. niepokornego niewolnika, rzekomej czarownicy – w twarz, czy w stopy – falaka) przy pomocy bicza, bata, kańczuga, rzemienia lub rózgi. Chłostę wykonywał kat bądź inna osoba (np. na okrętach), ponieważ jej przeprowadzenie nie wymagało szczególnych umiejętności.
![]() |
Ten artykuł dotyczy rodzaju kary. Zobacz też: inne znaczenia. |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b7/L%27Ex%C3%A9cution_de_la_Punition_de_Fouet_by_Jean-Baptiste_Debret_2.jpg/640px-L%27Ex%C3%A9cution_de_la_Punition_de_Fouet_by_Jean-Baptiste_Debret_2.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/48/Flagellants.png/320px-Flagellants.png)
Chłostę wykonywano pod pręgierzem lub po unieruchomieniu osoby torturowanej w inny sposób (np. przez przywiązanie do masztu, powieszenie za ręce, przymocowanie do konstrukcji przypominającej kozioł do cięcia drewna, bądź zakucie w dybach podczas chłosty stóp (falaka). Skutkiem chłosty, obok dotkliwego bólu, były także rany skóry (nierzadko sięgające kości[potrzebny przypis]) i uszkodzenia mięśni.
Według biblijnej Księgi Powtórzonego Prawa skazany mógł dostać maksymalnie 40 uderzeń[1]. W starożytnym Rzymie chłostę jako karę sądową stosowano od okresu pryncypatu, przede wszystkim wobec humiliores[2]. Już wcześniej mogli tak być karani żołnierze za naruszenia dyscypliny[3] . Ulpian Domicjusz pisał, że nikt nie mógł być skazany na śmierć poprzez zachłostanie, niemniej zdarzały się przypadki zgonu od biczowania[4].