Loading AI tools
polityk francuski Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Charles Daniélou (ur. 13 lipca 1878 w Douarnenez, zm. 30 grudnia 1953 w Neuilly-sur-Seine) – francuski polityk, samorządowiec, poeta i powieściopisarz.
Dziennikarz, mer Locronan (1912-1945), deputowany z Finistère (1910-1914 i 1919-1936), minister. Początkowo konserwatysta związany z Fédération républicaine, później należał do Alliance démocratique i Radicaux indépendants. Zbliżył się do Aristide'a Brianda i centrolewicy w 1924. Był ministrem w gabinetach Camille'a Chautemps (1930), Théodore'a Steega (1930-1931), Josepha Paul-Boncoura (1932-1933) oraz Édouarda Daladiera (1933).
Daniélou czas dzielił między Locronan i Paryż. Zbliżony do kręgów artystycznych, prowadził działalność na rzecz objęcia ochroną zabytkowych budynków prywatnych. 11 listopada 1911 wygłosił w izbie przemówienie w obronie projektu ustawy o ochronie zabytków. Podawał przykład Locronan gdzie "wszystkie domy pochodzą z XVII wieku, wraz z katedrą stanowią cud sztuki architektonicznej". Sprzeciwiał się wyburzaniu historycznych budynków i wytyczaniu nowych, prostych dróg w zabytkowych miasteczkach, czego domagali się ówcześni automobiliści. Ustawa pozwalająca na objęcie ochroną budowli historycznych, za zgodą ich właścicieli, została przyjęta 31 grudnia 1913.
Syn Eugène Daniélou, antyklerykalnego mera Locronan, kupca winnego. Potomek Nicolasa Daniélou, kupca płótna, który osiedlił się w Locronan w 1707. Po ślubie z Madeleine Clamorgan (27 lipca 1904) zbudował siedzibę w Kerguénolé. Daniélou mieli 6 dzieci:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.