Loading AI tools
agromiasteczko na Białorusi Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Budsław (biał. Будслаў) – agromiasteczko na Białorusi w rejonie miadziolskim, leży na wysokości 172 m n.p.m., nad rzeką Serwecz (dopływem Wilii). W 1996 r. liczyło 718 mieszkańców.
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Wysokość |
172 m n.p.m. |
Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Nr kierunkowy |
+375 1797 |
Kod pocztowy |
222510 |
Tablice rejestracyjne |
5 |
Położenie na mapie obwodu mińskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
54°47′10″N 27°27′15″E |
Położony w historycznym powiecie oszmiańskim (cząstka Wileńszczyzny), 150 km na północ od Mińska, 18 km na północ od Dołhinowa, 16 km na północny wschód od Krzywicz, 26 km na północny wschód od Kniahinina, 12 km na północ od autostrady R29, 3 km na wschód od stacji kolejowej w Budsławiu linii kolejowej Królewszczyzna – Mołodeczno. We wsi znajduje się pobernardyński kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, wzniesiony w stylu późnobarokowym, ośrodek kultu jednego z najbardziej czczonych przez białoruskich katolików cudownego obrazu Budsławskiej Bogurodzicy.
Miasto królewskie lokowane w 1504 roku, położone było w powiecie oszmiańskim województwa wileńskiego[2].
Nazwa osady (biał. Буда, Буцлаў, Будцлаў) pochodzi od słowiańskiego imienia Budsław (Будслав) mającego oznaczać „mistrza budowlanego”. Według starych podań osada poprzednio nosiła nazwę „Sławna Buda”. Zgodnie z ustna tradycja mieszkańców nazwa osady mogła być wzięta od bud (szałasów), w których mieszkali mnisi w pierwszych kilkudziesięciu latach (po 2-4 w jednej budzie) po nadaniu im ziemi (1504).
Od jesieni 1919 roku Budsław znajdował się na terenach wyzwolonych od bolszewików – był miejscem stacjonowania m.in. 7 pułku ułanów. Z inicjatywy Towarzystwa Straży Kresowej[4] w gmachu kina powołano do życia Koła Młodych oraz Dom Ludowy, dysponujący dużą salą ze sceną teatralną oraz innymi pomieszczeniami dla prac kulturalno-oświatowych. W zajęciach artystycznych, przedstawieniach, zabawach prowadzonych zgodnie zarówno po polsku, jak i po białorusku brała udział zarówno miejscowa młodzież białoruska i polska, jak i uzdolnieni artystycznie ułani. Oprócz czasopism polskich były sprowadzane także białoruskie.
Prowadzenie Domu Ludowym działalności kulturalnej we współpracy z działaczami białoruskimi, także po białorusku było negatywnie oceniane przez władze starostwa i ziemiaństwa. Wiosną 1920 roku w Domu Ludowym w Budsławiu zaczęto przygotowywać kurs dla nauczycieli języka polskiego powiatu wilejskiego.
8 maja 1920 roku w Budsławiu 8 pułk piechoty Legionów obchodził święto pułku. Mszę polową odprawił ks. biskup Bandurski. Po mszy św. ks. biskup został powitany przez wszystkie organizacje, na czele z członkami Koła Młodzieży Wiejskiej i Domu Ludowego.
W wyniku pierwszej ofensywy bolszewickiej na Białorusi z połowy maja 1920 r. Budsław zajęli bolszewicy. Wcześniej dzięki pomocy miejscowej ludności udało się wywieźć do Mołdeczna całą zawartość składu amunicyjnego. W wyniku udanego kontrataku wojsk polskich na Białorusi z początku czerwca 1920 roku Budsław został opuszczony przez bolszewików, którzy uciekając, spalili na rzece most i szereg budynków.
W okresie międzywojennym był położony w granicach Polski, w ówczesnym powiecie wilejskim województwa wileńskiego, siedziba wiejskiej gminy Budsław. Do 17 września 1939 miejscowość stanowiła garnizon macierzysty batalionu KOP „Budsław” i 1 szwadronu kawalerii KOP Budsław[5].
Za polskich czasów w miasteczku znajdowała się gminna rada, młyn wodny, tartak, apteka, bank, karczma oraz co poniedziałkowe targi. Obecnie w Budsławiu znajduje się siedziba leśnictwa, szkoła podstawowa, dom kultury, kombinat usługowy oraz urząd pocztowy.
Pałac Oskierków (XVIII w). Zniszczony w 1945 r.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.