Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bruceloza (łac. Brucellosis lub Abortus epizooticus) – przewlekła i zakaźna bakteryjna choroba różnych gatunków zwierząt domowych i dzikich, jak również człowieka. Choroba ta u człowieka znana jest również pod nazwami: gorączka maltańska, choroba Banga, gorączka falująca, gorączka kozia, gorączka skalna, gorączka gibraltarska, gorączka Rio Grande.
Chorobę wywołują bakterie z rodzaju Brucella. Są to gramujemne pałeczki, nieposiadające rzęsek, ani otoczek, niewytwarzające przetrwalników bakterie tlenowe.
Brucelozę u bydła wywołuje Brucella abortus – pałeczka ronienia bydła. U bydła jest to przewlekła choroba zakaźna o przebiegu enzootycznym, cechująca się występowaniem ronień w zaawansowanej ciąży.
Głównym źródłem zakażenia są zwierzęta chore, które przy poronieniu lub podczas porodu wydalają na zewnątrz bakterie z płodem, wodami płodowymi i błonami płodowymi. Dochodzi do zakażenia wody, ściółki, paszy. Innym równie poważnym źródłem zakażenia może być mleko zakażonych zwierząt.
Inkubacja trwa od 14 dni do pół roku. Po tym okresie u samic występują poronienia. Wody płodowe są mętne o brunatnoczekoladowej barwie. Błony płodowe pokryte wybroczynami, zgrubiałe. Kosmki wykazują ogniska martwicowe. Ogniska martwicowe występują także w macicy. U buhajów jądra powiększone są z ogniskami martwiczymi i rozrostem łącznotkankowym.
Ta sekcja od 2024-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Brucelozę rozpoznajemy na podstawie:
Należy wykluczyć następujące schorzenia: leptospirozę, listeriozę, aspergilozę, rzęsistkowicę, epizootyczne ronienie bydła.
Leczenie sztuk chorych na brucelozę jest zabronione. Jest nakaz zgłaszania. Choroba zwalczana z urzędu.
Niedopuszczalne jest szczepienie przeciwko brucelozie (Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi).
Chorobę wywołuje szczep Brucella suis. Świnie mogą zakażać się szczepem Brucella abortus, lecz brak jest objawów chorobowych.
Jak u bydła.
Występują ronienia w czasie całego okresu ciąży. Porody martwych lub źle rozwiniętych prosiąt. Następstwem ronień jest bezpłodność. U knurów występuje zapalenie jąder.
Zasady rozpoznawania podobne jak w brucelozie bydła.
Należy wykluczyć: chorobę Aujeszkiego, leptospirozę, salmonellozę, listeriozę, rzęsistnicę.
Należy wybić wszystkie zwierzęta z dodatnim odczynem serologicznym, odkazić chlewy, wybiegi. Mięso zwierząt poddanych ubojowi z konieczności jest warunkowo zdatne do spożycia. Zwierzęta importowane są badane i poddawane kwarantannie na 21 dni. Według aktualnie obowiązujących przepisów, tuszę i narządy wewnętrzne zwierząt chorych na brucelozę uznaje się za niezdatne do spożycia.
Brucelozę u owiec powoduje najczęściej Brucella melitensis, rzadziej Brucella abortus.
Leczenie sztuk chorych na brucelozę jest zabronione.
Bruceloza owiec w Polsce jest chorobą zwalczaną z urzędu. Zwierzęta chore są likwidowane, pomieszczenia odkażane. Szczegółowe zasady postępowania w wypadku stwierdzenia choroby są regulowane rozporządzeniami Ministerstwa Rolnictwa.
Według Sellon i Long „Infectious Diseases of Horses” za brucelozę u koni odpowiedzialna jest Brucella melitensis.
Najczęściej chorują psy trzymane w gospodarstwach w których występuje bruceloza zwierząt gospodarskich. Zarażenie następuje w efekcie zjadania odpadów poporodowych lub poprzez picie mleka zwierząt chorych na brucelozę. U samców występuje zapalenie jąder i najądrzy, a u suk dochodzi do poronień.
Charakterystyczne zmiany anatomopatologiczne widoczne podczas sekcji pozwalają na łatwe rozpoznanie. Można również prowadzić badania bakteriologiczne, serologiczne.
Dla człowieka chorobotwórcze są Brucella melitensis, Brucella suis, Brucella abortus i Brucella canis. Objawy choroby u człowieka to: osłabienie, bóle mięśniowe, gorączka (rzadko falista). Dodatkowo mogą wystąpić: bóle głowy, bóle stawów, dolegliwości sercowe, zaburzenia psychiczne, utrata słuchu, bóle jąder, wysypki skórne. Najbardziej narażonymi na zachorowanie są lekarze weterynarii, technicy weterynarii, oborowi i dojarze, owczarze, rzeźnicy i mleczarze.
Najczęściej chorobę wywołuje Brucella melitensis[1].
Nie jest znany żaden mechanizm przenoszenia się tej choroby z człowieka na człowieka. Nie odkryto także szczepionki. Dlatego jedyne zalecenia dotyczą przestrzegania higieny osobistej, oraz nieprzyjmowania produktów zwierzęcych (np. mleka) o niewiadomym pochodzeniu, będąc w krajach Afryki Subsaharyjskiej[1].
Rozpoznanie stawia się w oparciu o wywiad epidemiologiczny i badanie serologiczne:
Jest łatwa do pomylenia z malarią (szczególnie, że obie choroby występują w afrykańskiej strefie tropikalnej)[1].
Antybiotyki skuteczne wobec bakterii Brucella to tetracykliny, ryfampicyna oraz aminoglikozydy: streptomycyna i gentamycyna. Leczenie musi trwać kilka tygodni, ponieważ bakterie namnażają się wewnątrzkomórkowo.[potrzebny przypis]
Sprawdzonym[przez kogo?] sposobem leczenia dla dorosłych jest podawanie domięśniowo 1 g streptomycyny przez 3 tygodnie oraz jednoczesne doksycykliny doustnie w dawce 100 mg 2 razy dziennie przez 6 tygodni.[potrzebny przypis]
U człowieka ta choroba była już znana przed naszą erą.
kod ICD10 | nazwa choroby |
---|---|
ICD-10: A23 | Bruceloza |
ICD-10: A23.0 | Bruceloza wywołana pałeczką maltańską [Br.melitensis] |
ICD-10: A23.1 | Bruceloza wywołana pałeczką ronienia krów [Br.abortus var.bovis] |
ICD-10: A23.2 | Bruceloza wywołana pałeczką ronienia świń [Br.abortus var.suis] |
ICD-10: A23.3 | Bruceloza wywołana pałeczką psią [Br.canis] |
ICD-10: A23.9 | Bruceloza, nie określona |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.