Borowiak syberyjski

Borowiak syberyjski
	Falcipennis falcipennis
	(Hartlaub, 1855)
	; Samiec w szacie godowej
	; Samica
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	grzebiące
Rodzina	kurowate
Podrodzina	bażanty
Plemię	Tetraonini
Rodzaj	Falcipennis; Elliot, 1864
Gatunek	borowiak syberyjski
Synonimy
	Tetrao falcipennis Hartlaub, 1855; Falcipennis hartlaubii Elliot, 1864; Dendragapus falcipennis (Hartlaub, 1855);
	Tetrao falcipennis Hartlaub, 1855; Falcipennis hartlaubii Elliot, 1864; Dendragapus falcipennis (Hartlaub, 1855);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; bliski zagrożenia
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Borowiak syberyjski^[5] (Falcipennis falcipennis) – gatunek średniej wielkości ptaka z podrodziny bażantów (Phasianinae) w obrębie rodziny kurowatych (Phasianidae). Zamieszkuje Rosyjski Daleki Wschód. Bliski zagrożenia wyginięciem.

Szybkie fakty Domena, Królestwo ...

Zamknij

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1855 roku niemiecki ornitolog Gustav Hartlaub, nadając mu nazwę Tetrao falcipennis^[3]. Jako miejsce typowe odłowu holotypu Hartlaub wskazał południowe brzegi Morza Ochockiego i Pasma Stanowego^[3]. Jedyny przedstawiciel rodzaju Falcipennis, który opisał w 1864 roku amerykański ornitolog Daniel Giraud Elliot^[2].

Autorzy Birds of the World oraz IOC uznają ten takson za gatunek monotypowy^[6]^[7].

Zasięg występowania

Borowiak syberyjski występuje na Rosyjskim Dalekim Wschodzie od północnej części obwodu amurskiego na wschód do Morza Ochockiego i na południe do gór Mały Chingan i Sikhote-Alin oraz dolnego biegu Amuru; zamieszkuje również Sachalin^[6]. Obserwowany pod koniec lat 70. w północnej części prowincji Heilongjiang (dolina Amuru i Xiao Hinggan Ling), w Chińskiej Republice Ludowej, ale obecne występowanie w tym kraju jest mało prawdopodobne^[6].

Etymologia

Falcipennis: łac. falx, falcis „sierp”; -pennis „-skrzydły”, od penna „pióro”^[8].

Morfologia

Długość ciała 38–43 cm; masa ciała samic 650–740 g, samców 580–735 g^[6].

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje borowiaka syberyjskiego za gatunek bliski zagrożenia (NT, Near Threatened) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, aczkolwiek ptak ten nie jest pospolity w żadnej części jego zasięgu. BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za prawdopodobnie spadkowy ze względu na polowania oraz utratę i degradację siedlisk^[4].

Przypisy

[1]
Falcipennis falcipennis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
[2]
D.G. Elliot. Remarks upon a Proposed Arrangement of the Family of Grouse, and New Genera Added. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 1864, s. 23, 1864. (ang.).
[3]
G. Hartlaub. Ueber Tetrao faleipennis, nov. sp. „Journal für Ornithologie”. 3, s. 39, 1855. (niem.).
[4]
BirdLife International 2017, Falcipennis falcipennis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2021, wersja 2021-1 [dostęp 2021-07-22] (ang.).
[5]
Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Tetraonini Leach, 1820 (wersja: 2021-07-07). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-22].
[6]
E. de Juana, G.M. Kirwan & A. Motis: Siberian Grouse (Falcipennis falcipennis), version 1.0. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (redaktorzy): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2021. DOI: 10.2173/bow.sibgro2.01. [dostęp 2021-07-22]. (ang.).
[7]
F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-08-23]. (ang.).
[8]
Falcipennis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-27] (ang.).

Linki zewnętrzne

Zdjęcia, nagranie głosu i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] [1]
Falcipennis falcipennis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Elliot-2] [2]
D.G. Elliot. Remarks upon a Proposed Arrangement of the Family of Grouse, and New Genera Added. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 1864, s. 23, 1864. (ang.).

[Hartlaub-3] [3]
G. Hartlaub. Ueber Tetrao faleipennis, nov. sp. „Journal für Ornithologie”. 3, s. 39, 1855. (niem.).

[iucn-4] [4]
BirdLife International 2017, Falcipennis falcipennis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2021, wersja 2021-1 [dostęp 2021-07-22] (ang.).

[Mielczarek&Kuziemko-5] [5]
Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Tetraonini Leach, 1820 (wersja: 2021-07-07). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-22].

[Juana&inni-6] [6]
E. de Juana, G.M. Kirwan & A. Motis: Siberian Grouse (Falcipennis falcipennis), version 1.0. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (redaktorzy): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2021. DOI: 10.2173/bow.sibgro2.01. [dostęp 2021-07-22]. (ang.).

[ioc-7] [7]
F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-08-23]. (ang.).

[Jobling-8] [8]
Falcipennis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-27] (ang.).

[5]

[1]

[2]

[3]

[4]

[6]

[7]

[8]