Mały Chingan

Mały Chingan (chiń. 小兴安岭 pinyin Xiǎo Xīng’ān Lǐng; ros.: Малый Хинган) – góry w północno-wschodnich Chinach i częściowo w Rosji, oddzielające Nizinę Mandżurską od doliny środkowego Amuru. Rozciągają się na długości ok. 600 km^[1]. Najwyższym szczytem jest Pingding Shan (1429 m n.p.m.). Połączone z Wielkim Chinganem poprzez pasmo Yilehuli Shan^[2].

Mały Chingan

小兴安岭

Kontynent	Azja
Państwo	Chiny
Najwyższy szczyt	Pingding Shan (1429 m n.p.m.)
Długość	600 km
Sąsiednie pasma	Wielki Chingan
Położenie na mapie Chin Mały Chingan
48°47′30″N 127°12′30″E

Są to stare góry, zbudowane ze skał krystalicznych, z występującymi jednak miejscami śladami działalności wulkanicznej^[3]. Wypiętrzone i sfałdowane w orogenezie hercyńskiej, wypiętrzone blokowo w okresie ruchów jenszańskich (mezozoik)^[4].

Mały Chingan jest na ogół silnie zalesiony. Góry pokrywają lasy zwane "tajgą ussuryjską". Są to lasy mieszane, odznaczające się dużym bogactwem gatunków (sosna koreańska, dąb mongolski, orzech mandżurski i inne) i bardzo silnie rozwiniętym podszyciem. Występowanie roślin zbliżonych do lian powoduje trudną dostępność tych lasów^[5]. Tajga tej części Mandżurii należy do najważniejszych obszarów leśnych w Chinach^[3].

We wschodniej części eksploatowane są złoża węgla kamiennego; największym ośrodkiem wydobywczym w regionie jest miasto Hegang. Na północy, w górskich rzekach, prowadzi się wydobycie złota aluwialnego^[6].

Po stronie rosyjskiej, na zboczach gór, znajduje się Rezerwat Chingański^[7].