Borawskie (gmina Przytuły)

Borawskie – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie łomżyńskim, w gminie Przytuły^[3][5].

Borawskie

wieś
Państwo	Polska
Województwo	podlaskie
Powiat	łomżyński
Gmina	Przytuły
Liczba ludności (2021)	57[1]
Strefa numeracyjna	86
Kod pocztowy	18-423[2]
Tablice rejestracyjne	BLM
SIMC	0404111[3]
Położenie na mapie Polski Borawskie
Położenie na mapie województwa podlaskiego Borawskie
Położenie na mapie powiatu łomżyńskiego Borawskie
Położenie na mapie gminy Przytuły Borawskie
53°21′16″N 22°16′34″E[4]

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Krzyża Świętego w Przytułach^[6].

Historia

W dniu 8 grudnia 1426 roku książę mazowiecki, Janusz I, nadał braciom Dobiesławowi, Stanisławowi i Mikołajowi z Borawego (ostrołęckie) 10 włók ziemi położonych koło wsi Rostusz (obecnie Obrytki) w parafii Przytuły. Wieś nazywana była Borawice, a następnie przyjęła nazwę Borawskie. Bracia pieczętujący się herbem Cholewa przyjęli nazwisko Borawski. Prawa własności zostały potwierdzone w 1428 roku przez księcia Władysława I. W wyprawie wołoskiej króla Jana Olbrachta w 1497 roku wzięli udział Borawscy; Stanisław i Stefan z Borawic.

Prywatna wieś szlachecka Borawice położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie radziłowskim ziemi wiskiej województwa mazowieckiego^[7].

W 1784 roku wieś była zaściankiem szlacheckim, zamieszkanym przez następujące rodziny: Borawscy, Filipkowscy, Jorscy, Łoszewscy, Mieczkowscy, Rupińscy, Święszkowscy.

W latach 1921–1939 wieś leżała w województwie białostockim, w powiecie kolneńskim (od 1932 w powiecie łomżyńskim), w gminie Przytuły.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 178 osób w 33 budynkach^[8]. Miejscowość należała do miejscowej parafii rzymskokatolickiej w m. Przytuły. Podlegała pod Sąd Grodzki w Stawiskach i Okręgowy w Łomży; właściwy urząd pocztowy mieścił się w m. Jedwabne^[9].

W latach 1946-1975 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego. Natomiast w latach 1975-1998 miejscowość należała do województwa łomżyńskiego.

Zobacz też

• Borawskie, Borawskie Małe, Borawskie-Awissa

Bibliografia

• Seweryn Uruski „Rodzina herbarz szlachty polskiej” Warszawa 1931 rok
• Czesław Brodzicki „Początki osadnictwa Wizny i ziemi wiskiej na tle wydarzeń historycznych w tym regionie Polski (do 1529 roku)” Warszawa 1994 rok
• Franciszek Czaykowski „Regestr Diesezjów czyli właściciele ziemscy w Koronie 1783 – 1784” z przypisami i wstępem Krzysztofa Chłapowskiego i Sławomira Górzyckiego Warszawa 2006 rok

Przypisy

1. Wieś Borawskie w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-03-17], liczba ludności na podstawie danych GUS.
2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 79 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
3. GUS. Wyszukiwarka TERYT
4. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 8173
5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
6. Opis parafii na stronie diecezji
7. Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
8. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 46.
9. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 133.

Linki zewnętrzne

• Borawskie 1(2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 308.