Biurowiec Agory
budynek biurowy w Warszawie Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Biurowiec Agory – postmodernistyczny[1] budynek biurowy autorstwa pracowni architektonicznej JEMS Architekci zlokalizowany przy ul. Czerskiej 8/10 w Warszawie, będący siedzibą koncernu medialnego Agora S.A. Wielokrotnie nagradzany w polskich konkursach architektonicznych, ikona polskiej architektury.
 Jedna z elewacji budynku (2019) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Czerska 8/10, |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt | |
| Inwestor | |
| Kondygnacje |
4 nadziemne, 2 podziemne[2] |
| Powierzchnia użytkowa |
32 900 m²[2] |
| Rozpoczęcie budowy |
2000[2] |
| Ukończenie budowy |
2002[2] |
| Ważniejsze przebudowy |
2019 |
| Pierwszy właściciel | |
| Obecny właściciel | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie Warszawy  | |
| 52°12′12,71″N 21°02′49,37″E | |
Historia
Konkurs architektoniczny na projekt siedziby koncernu Agora S.A. rozstrzygnięto w 1998 poprzez wybór koncepcji autorstwa pracowni JEMS Architekci[2]. Był to wówczas największy w historii Polski konkurs architektoniczny zorganizowany przez prywatnego inwestora[3]. Za architekturę krajobrazu odpowiadała pracownia RS Architektura Krajobrazu, a za wyposażenie i projekt wnętrz Towarzystwo Projektowe[4].
Prace projektowe trwały do 2001, a realizacja inwestycji podzielona została na dwie fazy: pierwszą, trwającą w latach 2000–2001, i drugą zrealizowaną w 2002[2]. Budynek wybudowano w miejscu wyburzonego biurowca Przedsiębiorstwa Transportowo-Sprzętowego Budownictwa „Transbud Warszawa“[3].
W 2019 wnętrza zostały zmodernizowane według projektu pracowni Projekt Praga[5].
Uznawany jest za jeden z najlepiej zaprojektowanych budynków biurowych zbudowanych w Warszawie[1]. W projekcie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Warszawy z 2023 zawarto propozycję wpisania budynku na listę dóbr kultury współczesnej w Warszawie[6].
Architektura
Budynek posiada szklaną fasadę, a jedna z elewacji pokryta jest pionowymi drewnianymi żyletkami z cedru kanadyjskiego, które pełnią funkcję łamaczy światła[3]. Było to jedno z pierwszych tego typu rozwiązań w Warszawie[7]. Poprzez wielkie przeszklenia, przesłonięte drewnianymi żyletkami tarasy i atria naturalne światło sięga głęboko do wnętrza[4].
Inwestor oczekiwał budynku, który będzie otwarty, transparentny, bezhierarchiczny, a także będzie sprzyjał komunikacji, spotkaniom i wymianie myśli[7]. Miał być nie tylko miejscem pracy, ale także miejscem życia[7]. Architekci zaprojektowali w nim zróżnicowane, egalitarne przestrzenie do pracy, wypełnione zielenią miejsca wypoczynku, a także ogólnodostępny parter, gdzie mogłyby się odbywać spotkania z mieszkańcami Warszawy[4].
Wnętrze budynku wykończone jest naturalnymi materiałami i poprzecinane jest pięcioma atriami wypełnionymi roślinnością[3]. Budynek posiada wnętrza typu open space, bez podziału na gabinety, umożliwiające kształtowanie powierzchni w zależności od bieżących potrzeb[7]. Wyposażony jest w kafeterię, basen, klub fitness i studia radia Tok FM[1][8]. W budynku znajdowała się kiedyś księgarnia[3].
Podczas projektowania i realizacji budynku powstał model jego części w skali 1:1 w pełni odzwierciedlający przyszły kształt elewacji i wnętrza[8].
Z uwagi na wydłużony kształt i niewielką wysokość nazywany był „leżącym wieżowcem”[3].
18 lipca 2002 w budynku miało miejsce spotkanie Adama Michnika z Lwem Rywinem, będące jednym z kluczowych wydarzeń tzw. afery Rywina[9].
- 2002: Nagroda Architektoniczna Prezydenta m.st. Warszawy, nagroda w kategorii Najlepszy obiekt biurowy 2002[10]
- 2002: Polski Cement w Architekturze, I nagroda[11]
- 2004: Życie w Architekturze, nagroda w kategorii Najlepszy budynek użyteczności publicznej 2002–2003[12]
- 2005: Polska. Ikony architektury[13]
- 2016: Nagroda Architektoniczna Prezydenta m.st. Warszawy, II nagroda w kategorii Budynek użyteczności publicznej 2001–2014 (obiekt komercyjny)[14]
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
