Białynin

Białynin – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie skierniewickim, w gminie Głuchów.

Białynin

wieś
Kościół św. Wawrzyńca
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Powiat	skierniewicki
Gmina	Głuchów
Liczba ludności (2022)	294[1]
Strefa numeracyjna	46
Kod pocztowy	96-130[2]
Tablice rejestracyjne	ESK
SIMC	0727759
Położenie na mapie Polski Białynin
Położenie na mapie województwa łódzkiego Białynin
Położenie na mapie powiatu skierniewickiego Białynin
Położenie na mapie gminy Głuchów Białynin
51°48′30″N 20°00′47″E[3]

Wieś arcybiskupstwa gnieźnieńskiego w ziemi rawskiej województwa rawskiego w 1792 roku^[4].

Położenie i okolica

Białynin leży przy drodze krajowej nr 72, łączącej Łódź i Rawę Mazowiecką. W pobliżu wsi przepływa rzeczka Łupia, uważana za ciek źródłowy Skierniewki.

Okolicę wsi stanowią głównie pola uprawne; jest także nieco łąk.

Opis miejscowości

W miejscowości znajdują się m.in. kościół, cmentarz parafialny, szkoła podstawowa (szkoła uczestniczy w programie edukacji ekologicznej), przedszkole, biblioteka, ochotnicza straż pożarna i kilka sklepów.
Przez Białynin przebiega trasa Rogowskiej Kolei Wąskotorowej, której stacja znajduje się we wsi.

Historia

Białynin jest starą wsią. Najstarsza wzmianka o nim pochodzi z 1359 r. W owym czasie miejscowość należała do dóbr arcybiskupich i leżała na krańcach księstwa łowickiego.

W latach 1954–1972 istniała gromada Białynin-Krasówka

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.

We wsi urodził się w 1873 roku ksiądz Józef Jóźwik.

W 1983 roku nakręcono we wsi fragment filmu Fucha (film 1983).

Zabytki

Cmentarz parafialny w Białyninie. Kaplica cmentarna z XIX wieku i kościół św. Wawrzyńca

Fragment wsi

Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa^[5] na listę zabytków wpisane są obiekty:

• zespół kościoła pw. św. Wawrzyńca, pocz. XX w.:
  • kościół, nr rej.: 510/A z 8.11.1978
  • plebania, nr rej.: jw.
  • cmentarz kościelny, nr rej.: 955/A z 2.02.1994
  • ogrodzenie, nr rej.: jw.
• kaplica cmentarna, drewniana, XIX w., nr rej.: 12/11/ z 27.05.1946 oraz 273 z 29.12.1967

Zobacz też

• Białynin-Latków, Białynin-Podbór, Białynin-Południe

Przypisy

1. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 27 [zarchiwizowane 2022-10-26].
3. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 5054
4. Karol de Perthées, Mappa szczegulna woiewodztwa rawskiego, 1792
5. NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-19].

Linki zewnętrzne

• Białynin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 132.
• Białynin w Portalu turystyczno-krajoznawczym województwa łódzkiego. ziemialodzka.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-08)].
• Jan Józefecki: Szkic dziejów wsi Białynin i Janisławice na tle dziejów gminy Głuchów. 2006. [dostęp 2017-07-20].