![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/24/Odn%25C3%25B3%25C5%25BCe_dwuga%25C5%2582%25C4%2599ziste.jpg/640px-Odn%25C3%25B3%25C5%25BCe_dwuga%25C5%2582%25C4%2599ziste.jpg&w=640&q=50)
Bazipodit
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bazipodit (łac. basis) – najbardziej odsiebny człon (podomer) protopoditu odnóża skorupiaków[1][2]. Jego odpowiednikiem u innych stawonogów jest krętarz[2].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/24/Odn%C3%B3%C5%BCe_dwuga%C5%82%C4%99ziste.jpg/640px-Odn%C3%B3%C5%BCe_dwuga%C5%82%C4%99ziste.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d7/Pereopode_nl.png/320px-Pereopode_nl.png)
Bazipodit poprzedzony jest koksopoditem, z którym niekiedy może być zlany. Stanowi pierwszy człon telopoditu. W dystalnej części bazipoditu wyrasta ischiopodit, stanowiący pierwszy człon endopoditu, czyli wewnętrznej gałęzi odnóża dwugałęzistego. Z boku bazipoditu wyrasta płatek, zwany egzytem, który często jest rozbudowany i członowany, tworząc egzopodit, czyli zewnętrzną gałąź odnóża dwugałęzistego[2].
Mięśnie obniżacze i dźwigacze bazipoditu biorą swój początek w koksopodicie[2].