Adrian Belew, wł. Robert Steven Belew (ur. 23 grudnia 1949 w Covington[1]) – amerykański muzyk, kompozytor, wokalista i autor tekstów, multiinstrumentalista, wirtuoz gitary[2]. Występował w brytyjskim zespole rock progresywnego King Crimson, którego był członkiem w latach 1981–1984 i 1994–2010[3][4]. Wcześniej, w latach 1977–1979 występował w zespole Franka Zappy. Od 1982 roku prowadzi solową działalność artystyczną. Belew współpracował ponadto m.in. z takimi wykonawcami jak: David Bowie, Danny Carey, Nine Inch Nails, Talking Heads i Tori Amos. W roli wokalisty King Crimson w 2013 roku zastąpił go Jakko Jakszyk[5][6].
Szybkie fakty Imię i nazwisko, Data i miejsce urodzenia ...
Adrian Belew
Adrian Belew (2006) |
Imię i nazwisko |
Robert Steven Belew |
Data i miejsce urodzenia |
23 grudnia 1949 Covington |
Instrumenty |
gitara elektryczna, gitara akustyczna, syntezator gitarowy, perkusja, harmonijka ustna, wiolonczela, gitara basowa, flet, instrumenty klawiszowe |
Gatunki |
rock progresywny, AOR[1], art rock[1], rock eksperymentalny[1], indie rock[1], rock alternatywny[1], jazz-rock[1] |
Zawód |
muzyk, kompozytor, wokalista, autor tekstów |
Wydawnictwo |
Island Records, Atlantic Records, Sanctuary Records, Adrian Belew Presents |
Zespoły |
Frank Zappa (1977–1979) King Crimson (1981–1984; 1994–2010) |
|
|
Strona internetowa |
Zamknij
- Parker Guitars Adrian Belew Signature Fly Electric Guitar[7][8]
- David Bowie – Stage (1978, RCA)[9]
- Frank Zappa – Sheik Yerbouti (1979, Zappa Records)[10]
- Talking Heads – Remain in Light (1980, Sire Records)[11]
- King Crimson – Discipline (1981, Warner Bros. Records)[12]
- David Byrne – The Catherine Wheel (1981, Sire Records)[13]
- Joe Cocker – Sheffield Steel (1982, Island Records)[14]
- Adrian Belew – Lone Rhino (1982, Island Records)[15]
- King Crimson – Beat (1982, EG Records)[16]
- Adrian Belew – Twang Bar King (1983, Island Records)[17]
- Jean-Michel Jarre – Zoolook (1984, Disques Dreyfus)[18]
- Cyndi Lauper – True Colors (1986, Portrait)[19]
- Adrian Belew – Desire Caught By The Tail (1986, Island Records)[20]
- Adrian Belew – Mr. Music Head (1989, Atlantic Records)[21]
- Mike Oldfield – Earth Moving (1989, Virgin Records)[22]
- Adrian Belew – Young Lions (1990, Atlantic Records)[23]
|
|
- Adrian Belew – Inner Revolution (1992, Atlantic Records)[24]
- Adrian Belew – Here (1994, Plan 9, Caroline)[25]
- King Crimson – THRAK (1995, Discipline Global Mobile)[26]
- Adrian Belew – The Acoustic Adrian Belew (1995, DGM)[27]
- Adrian Belew – The Experimental Guitar Series Vol. 1 – The Guitar As Orchestra (1995, Adrian Belew Presents)[28]
- Adrian Belew – Op Zop Too Wah (1996, Adrian Belew Presents)[29]
- Adrian Belew – Belew Prints: The Acoustic Adrian Belew, Vol. 2 (1998, DGM)[30]
- Adrian Belew – Coming Attractions (1999, Thirsty Ear Recordings)[31]
- King Crimson – The ConstruKction of Light (2001, Discipline Global Mobile)[32]
- King Crimson – The Power to Believe (2003, Sanctuary Records)[33]
- Adrian Belew – Side One (2005, Sanctuary Records)[34]
- Adrian Belew – Side Two (2005, Sanctuary Records)[35]
- Adrian Belew – Side Three (2006, Sanctuary Records)[36]
- Adrian Belew – Side Four (2007, Adrian Belew Presents)[37]
- Nine Inch Nails – Hesitation Marks (2013, Columbia Records)[38]
|
- „Baby Snakes” (1979, film dokumentalny, reżyseria: Frank Zappa)[39]
- „Home of the Brave: A Film by Laurie Anderson” (1986, film dokumentalny, reżyseria: Laurie Anderson)[40]
- „Out of Nowhere” (2012, film dokumentalny, reżyseria: Bob Zimmerman)[41]
Bill Jr. Martin: Listening to the future: the time of progressive rock, 1968-1978. Open Court Publishing Company, s. 267. ISBN 978-0812693683.