73 Pułk Piechoty (II RP)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
73 Pułk Piechoty (73 pp) – oddział piechoty Wojsk Wielkopolskich i Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Ten artykuł dotyczy 73 Pułku Piechoty II RP. Zobacz też: 73 Pułk Piechoty – inne pułki piechoty z numerem 73. |
Historia | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Sformowanie |
1918 | ||
Rozformowanie |
1939 | ||
Tradycje | |||
Święto |
23 lipca[1] | ||
Nadanie sztandaru |
1922 | ||
Rodowód |
1 pułk rezerwowy | ||
Dowódcy | |||
Pierwszy |
kpt. Kazimierz Zenkteller | ||
Ostatni |
ppłk Piotr Sosialuk | ||
Działania zbrojne | |||
powstanie wielkopolskie wojna polsko-bolszewicka bitwa pod Rybczanami (2 czerwca 1920) bitwa pod Łużkami (6–7 czerwca 1920) kampania wrześniowa bitwa pod Tomaszowem (17–20 IX 1939) | |||
Organizacja | |||
Dyslokacja |
garnizon Katowice (II bp w Oświęcimiu)[2] (Okręg Korpusu Nr V) | ||
Rodzaj wojsk | |||
Podległość |
VII Brygada Rezerwowa | ||
Odznaczenia | |||
|
Zorganizowany 2 października 1919 roku jako 1 pułk rezerwowy Wojsk Wielkopolskich z samorzutnie sformowanych kompanii strzeleckich: bukowskiej, szamotulskiej, wolsztyńskiej i kościańskiej. Uczestniczył w powstaniu wielkopolskim. 26 stycznia 1920 roku przemianowany na 155 pułk piechoty wielkopolskiej. Brał udział w wojnie z bolszewikami. Toczył boje nad Autą, Dzisną oraz pod Grodnem. Najcięższą bitwę stoczył 23 lipca 1920 roku pod Indurą.
W marcu 1921 roku, po reorganizacji Wojska Polskiego, 155 pułk piechoty przemianowany został na 73 pułk piechoty, a 20 czerwca 1922 roku przeniesiony na Górny Śląsk. W okresie pokoju stacjonował w Katowicach. W kampanii wrześniowej walczył w składzie 23 Dywizji Piechoty.