Indura
agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Indura (biał. Індура) – wieś (agromiasteczko) na Białorusi, w rejonie grodzieńskim obwodu grodzieńskiego, ok. 25 km na południe od Grodna. Siedziba sielsowietu.
Kościół Św. Trójcy | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Wysokość |
139 m n.p.m. |
Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Nr kierunkowy |
+375 15(2) |
Kod pocztowy |
231712 |
Tablice rejestracyjne |
4 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
53°27′37″N 23°53′00″E |
Dawne miasteczko w powiecie grodzieńskim. Siedziba parafii prawosławnej (pw. św. Aleksandra Newskiego)[2] i rzymskokatolickiej (pw. Trójcy Przenajświętszej).
W X-XI wieku założono tu gród obronny[3]. W końcu XVIII wieku było to miasto magnackie położone w powiecie grodzieńskim województwa trockiego[4].
Indura została wyzwolona po dwumiesięcznej bolszewickiej okupacji 24 września 1920 r. przez polskie oddziały II Brygady 21 Dywizji Piechoty Górskiej gen. Andrzeja Galicy. Walki trwały od godziny 8. rano w ciągu całego dnia z uwagi na zacięty opór bolszewików. Według Tadeusza Kutrzeby Indura przechodziła z rąk do rąk w ciągu dnia kilka razy. Udało się na stałe opanować miasteczko dopiero o godz. 22., po czym brygada po krótkim odpoczynku ruszyła w kierunku Niemna do Komotowa. Prowadząc natarcie ze strony Odelska na Indurę oddziały 21. Dywizji Górskiej stoczyły zacięte walki z cofającymi się oddziałami bolszewickimi pod Żarnówką Małą i Wielką. Według Janusza Odziemkowskiego w walkach o Indurę Dywizja Górska straciła około 200 żołnierzy. Miejsce spoczynku żołnierzy polskich poległych w tych walkach nie jest znane.
Za II Rzeczypospolitej siedziba wiejskiej gminy Indura.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku miasteczko zamieszkiwało 2.323 osoby, wśród których 546 było wyznania rzymskokatolickiego, 68 prawosławnego a 1.709 mojżeszowego. Jednocześnie 769 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 41 białoruską, 1.507 żydowską, 5 rosyjską a 1 łotewską. Było tu 336 budynków mieszkalnych[5].
Podczas okupacji hitlerowskiej, w sierpniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 2800 osób. 2 listopada 1942 roku Niemcy ostatecznie zlikwidowali getto. Żydów wywieziono do obozu w Kiełbasinie[6].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.