13 Dywizja Strzelecka (ZSRR)

13 Dywizja Strzelców (ros. 13-я стрелковая дивизия) – dywizja piechoty Armii Czerwonej.

Ten artykuł dotyczy 13 Dywizji Strzeleckiej Armii Czerwonej. Zobacz też: inne dywizje piechoty noszące numer 13.

13 Dywizja Strzelecka

13-я стрелковая дивизия

Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	I – 7 sierpnia 1918, II – 1922, III – 4 lipca 1941
Rozformowanie	I – 15 marca 1920, II – 19 września 1941
Nazwa wyróżniająca	Dagestańska
Działania zbrojne
II wojna światowa agresja ZSRR na Polskę front wschodni
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	Armia Czerwona
Rodzaj wojsk	piechota

Historia

Dywizja była formowana dwukrotnie:

• w 1922 roku, jako 13 Dagestańska Dywizja Strzelecka (rozformowana 19 września 1941 roku),
• 4 lipca 1941 roku, jako 13 Dąbrowska Dywizja Strzelecka ros. 13-я Домбровская стрелковая дивизия

13 Dagestańska Dywizja Strzelecka sformowana w Zachodnim Specjalnym Okręgu Wojskowym wzięła udział w agresji na Polskę. W latach 1938–1941 dywizją dowodził gen. mjr Andriej Naumow. W 1942 i 1943 roku w składzie 62 Armii walczącej w obronie Stalingradu. Wsławiła się walkami o Kurhan Mamaja. W 1945 roku razem z 80 Dywizją Strzelecką i 314 Dywizją Strzelecką wchodziła w skład 73 Korpusu Strzeleckiego^[1]. W czasie walk na ziemiach polskich 13 DS dowodził gen. mjr Siergiej Aleksandrow. Dywizja uczestniczyła m.in. w ofensywie Armii Czerwonej rozpoczętej 12 stycznia 1945 roku, biorąc udział w przełamaniu niemieckich fortyfikacji Stellung a2^[2].

W 13 DS służył snajper Fieodosij Smolaczkow któremu zaliczono zabicie 125 wrogów^[3].

Dowódcy dywizji

• kombrig Andriej Naumow (był w 1939)^[4]

Struktura organizacyjna

• 119 pułk strzelecki
• 172 pułk strzelecki
• 296 pułk strzelecki
• 48 pułk artylerii
• 58 pułk artylerii haubic
• 387 samodzielny batalion czołgów^[4]
• oraz dywizjon przeciwpancerny, dywizjon artylerii przeciwlotniczej, batalion rozpoznawczy, batalion saperów i inne służby.

Przypisy

1. Podsiadło 2014 ↓, s. 339.
2. Podsiadło 2014 ↓, s. 338,339.
3. Nikołajew 2018 ↓, s. 110.
4. Zarzycki 2014 ↓, s. 286.

Bibliografia

• Jewgienij Nikołajew: Czerwony snajper. Wspomnienia z frontu wschodniego. Warszawa: 2018. ISBN 978-83-7773-968-6.
• Rafał Podsiadło: Niemieckie fortyfikacje Stellung a2 i ich przełamanie w styczniu 1945 r. Na linii Raby, Szreniawy i Pilicy. Warszawa: 2014. ISBN 978-83-7339-136-9.
• Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.
• RKKA – 13-я Домбровская стрелковая дивизия. [dostęp 2010-11-21]. (ros.).