Łagodny rozrost gruczołu krokowego
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Łagodny rozrost gruczołu krokowego, łagodny rozrost stercza (łac. hyperplasia prostatae), gruczolak stercza[1], BPH (od ang. benign prostatic hyperplasia), potocznie[2] (łagodny) przerost prostaty – choroba występująca u mężczyzn i związana głównie z rozrostem (rozplemem) komórek gruczołowych i komórek podścieliska gruczołu krokowego, a w mniejszym stopniu przerostem komórek (stąd różnice w nazewnictwie), powodująca zwężenie drogi odpływu moczu. Uważa się, że występuje u ponad 50% mężczyzn w wieku powyżej 60. roku życia i z wiekiem częstość jej występowania wzrasta.
Termin „przerost prostaty” uważa się za nieprawidłowy z patomorfologicznego punktu widzenia, gdyż przerost (łac. hypertrophia) oznacza powiększenie tkanki lub narządu na skutek wzrostu wielkości komórek, bez zwiększenia ich liczby, natomiast rozrost (łac. hyperplasia) jest to powiększenie tkanki lub narządu wskutek zwiększenia liczby komórek (czego przykładem jest właśnie rozrost gruczołu krokowego).