Slaget ved Vélez-Málaga

Slaget ved Málaga (eller Vélez-Málaga) var det største sjøslaget i den spanske arvefølgjekrigen. Det fann stad den 24. august 1704, sør for Málaga i Spania.

Denne artikkelen handlar om slaget i 1704. For slaget i 1937, sjå slaget ved Málaga.

Slaget ved Málaga
Del av den spanske arvefølgjekrigen
Slaget ved Malaga av Isaac Sailmaker. Olje på lerret, 1704.
Dato 24. august 1704 Stad nær Málaga i Spania Resultat Uavgjort; engelsk-nederlandsk strategisk siger
Partar
Frankrike[1]  Spania	England  Dei sameinte Nederlanda
Kommandantar
Comte de Toulouse Victor-Marie d'Estrées	George Rooke
Styrkar
50 krigsskip 6 fregattar (3577 kanonar) 24 275 mann	53 linjeskip 6 fregattar 7 brannskip 28 galeiar (3614 kanonar) 22 543 mann
Tap
1600 døde eller skadde	2700 døde eller skadde

Den spanske arvefølgjekrigen

Flamske og rhinske felttog Friedlingen – Kehl – Ekeren – Höchstädt – Speyerbach – Schellenberg – Blenheim – Elixheim – Ramillies – Stollhofen – Oudenarde – Beachy Head – Lizard Point – Wijnendale – Lille – Malplaquet – Bouchain – Denain Italienske felttog Carpi – Chiari – Cremona – Luzzara – Cassano – Nice – Calcinato – Torino – Castiglione – Toulon – Gaeta – Cesana – Campo Maior – Siracusa Spanske og portugisiske felttog Cádiz – Vigobukta – Cap de la Roque – Gibraltar – Ceuta – Málaga – Cabritaneset – Montjuïc – 1. Barcelona – Badajoz – 2. Barcelona – Santa Cruz de Tenerife – Almansa – Xàtiva – Ciudad Rodrigo – Tortosa – Menorca – La Gudina – Almenar – Saragossa – Brihuega – Villaviciosa – 3. Barcelona

Slaget

Mindre enn ei veke etter erobringa av Gibraltar, fekk admiral George Rooke melding om at ein fransk flåte under Toulouse og d'Estrées var på veg mot Gibraltar. Han forlet halvparten av marinesoldatane sine for å forsvare Gibraltar og sette av stad med den samle engelsk-nederlandske flåten sin for møte franskmennene.

Utfallet av slaget som følgde, slaget ved Vélez-Málaga, var uavgjort. Ikkje eit einaste fartøy vart søkkt eller kapra på nokon av sidene, men bombardementa førte til at mange skip berre så vidt var sjødyktige og mange mann gjekk tapt på begge sider. Sidan franskmennene og britane møtte kvarandre to dagar seinare, den 26. august, valde dei til slutt å ikkje gå til strid mot kvarandre. Sidan britane hadde langt høgare tap og fleire øydelagde skip, særleg mastene, tolka franskmennene varsemda til britane som ein generell siger. Skvadronen til Byng, hadde nytta så mykje ammunisjon i det tidlegare bombardementet av Gibraltar, at dei måtte gå ut av linja.

Franskmennene vendte attende til Toulon og gjorde krav på sigeren. Men ved å trekkje seg attende til Toulon vendte franskmennene i røynda det som hadde vore eit taktisk dødpunkt til ein strategisk siger for den engelsk-nederlandske flåten, fordi etter slaget ved Vélez-Málaga kom ikkje den franske marinen ut att frå Toulon i full styrke.

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Battle of Vélez-Málaga» frå Wikipedia på engelsk, den 22. desember 2011.
  • Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:

1. George Ripley, Charles Anderson Dana, The American Cyclopaedia, New York, 1874, s. 250