From Wikipedia, the free encyclopedia
Pianokonsert nr. 20 i d-moll, K. 466, vart komponert av Wolfgang Amadeus Mozart i 1785. Han vart først framført på Mehlgrube Casino i Wien den 11. februar 1785, med komponisten sjølv som solist.[1]
| K. 466 Pianokonsert av Wolfgang Amadeus Mozart | |||
| Periode | Wienerklassisismen | ||
|---|---|---|---|
| Komponert | 1785 | ||
| Urframføring | 11. februar 1785 | ||
| Typisk lengd | 31:08 | ||
| Satsar/akter | 3 | ||
| Toneart | d-moll | ||
| Instrumentering | piano, orkester | ||
_034.jpg)
Eit par dagar etter den første framføringa skreiv faren Leopold til dottera Nannerl om den nylege suksessen til broren.
Verket er skrive i d-moll. Andre verk av komponisten i denne tonearten er Fantasi K. 397 for piano, Rekviem, ein kyrie og delar av den mørke operaen Don Giovanni. Det er den første av to solokonsertar skriven i moll (den andre er nr. 24).
Den unge Ludwig van Beethoven beundra denne solokonserten og spelte han i repertoaret sitt.[1] Den kjende dirigenten Daniel Barenboim hevda at denne konserten var favorittmusikkstykket til Josef Stalin.[2]
Konserten er skriven for solo piano, fløyte, to oboar, to fagottar, to valthorn, to trompetar, pauke og strykarar. Som typisk for ein solokonsert, er han skriven i tre satsar:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
