Syndroom van inadequate secretie van antidiuretisch hormoon

Het syndroom van inadequate secretie van antidiuretisch hormoon^[1] (SIADH) wordt veroorzaakt door een hyperfunctie van de hypofyse.

Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

Syndroom van inadequate secretie van antidiuretisch hormoon
Coderingen
ICD-11	5A60.2 Eerdere versies ICD-10: E22.2 ICD-9: 253.6
DiseasesDB	12050
DOID	3401
MedlinePlus	003702
eMedicine	emerg/784 med/3541 ped/2190
MeSH	D007177
Portaal    Geneeskunde

Inleiding

Het bloed bestaat grofweg ingedeeld uit water en opgeloste stoffen en cellen. De hoeveelheid opgeloste stoffen bepalen de osmolaliteit van het bloed. De belangrijkste osmotisch actieve stof in het bloed is keukenzout (NaCl). Om goed te kunnen functioneren, moet het lichaam de osmolaliteit binnen nauwe grenzen houden. Indien de osmolaliteit te veel daalt ontstaat er te veel vocht in de weefsels (oedeem) indien de osmolaliteit te veel stijgt drogen de weefsels uit. Om de juiste osmolaliteit te handhaven, maakt het lichaam gebruik van antidiuretisch hormoon (ADH). Dit hormoon kan de uitscheiding van water in de urine blokkeren. Indien er een op ADH gelijkend hormoon geproduceerd wordt of een teveel aan ADH geproduceerd wordt, ontstaat SIADH. Indien er te weinig van dit hormoon geproduceerd wordt, ontstaat diabetes insipidus.

Symptomen

Mensen die een te lage osmolaliteit van het bloed hebben raken versuft en kunnen uiteindelijk in een coma raken ten gevolge van hersenoedeem. Ook kunnen zij insulten krijgen.

Oorzaken

ADH wordt door de hypothalamus gemaakt en door de achterkwab van de hypofyse afgescheiden. Een beschadiging van deze organen door een ongeluk, infectie of tumor kan het syndroom veroorzaken. Bij longkanker kan een ADH-achtige stof worden uitgescheiden. Sommige medicamenten zoals cytotoxische drugs (chemokuren), carbamazepine (anti-epilepticum), chloorthiazide (plaspil) en Imipramine (TriCyclisch Antidepressivum) kunnen SIADH veroorzaken. Verder kan het syndroom optreden bij hartfalen.

Diagnostiek

De osmolaliteit van het bloed is verlaagd. Ook de concentratie van Na⁺ in het bloed is lager dan normaal. De osmolaliteit van de urine is juist hoog, want het hormoon voorkomt dat er water uitgescheiden wordt in de nieren.