Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1979

De Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1979 was de dertiende en laatste^[1] race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1979. De races werden verreden op 2 september 1979 op het Circuit Bugatti nabij Le Mans, Frankrijk. Tijdens deze Grand Prix werden de wereldtitels in de 50cc-klasse en de 500cc-klasse beslist.

Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1979
Circuit Bugatti
Officiële naam	Championnat du Monde, Grand Prix de France
Land	Frankrijk
Datum	2 september 1979
Organisator	FIM
500 cc
Poleposition	Kenny Roberts
Snelste ronde	Virginio Ferrari
Eerste	Barry Sheene
Tweede	Randy Mamola
Derde	Kenny Roberts
350 cc
Poleposition	Kork Ballington
Snelste ronde	Eric Saul
Eerste	Patrick Fernandez
Tweede	Roland Freymond
Derde	Walter Villa
250 cc
Poleposition	Gregg Hansford
Snelste ronde	Kork Ballington
Eerste	Kork Ballington
Tweede	Gregg Hansford
Derde	Patrick Fernandez
125 cc
Poleposition	Guy Bertin
Snelste ronde	Ángel Nieto
Eerste	Guy Bertin
Tweede	Ricardo Tormo
Derde	Pier Paolo Bianchi
50 cc
Poleposition	Ricardo Tormo
Snelste ronde	Stefan Dörflinger
Eerste	Eugenio Lazzarini
Tweede	Stefan Dörflinger
Derde	Rolf Blatter
Zijspan B2B
Poleposition	Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Snelste ronde	Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Eerste	Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Tweede	Bruno Holzer/ Karl Meierhans
Derde	Derek Jones/ Brian Ayres

500 cc

Hoewel de Honda NR 500's na de afgang in Silverstone vernieuwd waren, konden Mick Grant en Takazumi Katayama zich niet kwalificeren voor de Franse Grand Prix. Ze moesten na de opwarmronde het veld ruimen^[2], maar weigerden dit aanvankelijk, waardoor de start vertraagd werd. De eerste acht rijders die zich wel kwalificeerden, hadden tijden binnen één seconde gereden. Virginio Ferrari had nog een theoretische kans op de wereldtitel, maar dan moest hij deze race winnen en mocht Kenny Roberts niet meer dan 1 punt scoren. Na de start ging Boet van Dulmen op kop, gevolgd door Wil Hartog, Barry Sheene, Kenny Roberts, Virginio Ferrari, Franco Uncini en Randy Mamola. Hartog nam al binnen een halve ronde de leiding over, terwijl van Dulmen in de tweede ronde te veel risico nam en viel. Aan de leiding van de race bleven de posities voortdurend wisselen. Sheene reed een aantal ronden op kop, daarna Ferrari, opnieuw Sheene en Hartog. Kenny Roberts was in gevecht met Randy Mamola, maar reed (naar eigen zeggen) in de eerste ronden verkrampt uit angst om te vallen. In de 13e ronde viel Virginio Ferrari toen hij Johnny Cecotto buitenom wilde passeren. Hij raakte ernstig geblesseerd en zijn Suzuki was afgeschreven. Dit was het moment dat Kenny Roberts voor de tweede keer wereldkampioen werd. Sheene en Hartog streden intussen om de leiding, gevolgd door Roberts en Mamola tot de eerste achterblijvers in zicht kwamen. Bij het passeren wist Roberts de kop te nemen, maar drie ronden later nam Sheene die weer over. In de laatste ronde raakten Roberts en Sheene elkaar bij het passeren van een achterblijver, waarvan Sheene profiteerde door te winnen en ook Mamola kon Roberts voorbij om tweede te worden. Wil Hartog viel uit door een kapot krukaslager, maar werd als achttiende geklasseerd.

Uitslag 500 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Barry Sheene	Suzuki	48' 06" 80	15
2	Randy Mamola	Suzuki	+2" 40	12
3	Kenny Roberts	Yamaha	+13" 89	10
4	Franco Uncini	Suzuki	+19" 71	8
5	Johnny Cecotto	Yamaha	+20" 02	6
6	Philippe Coulon	Suzuki	+20" 66	5
7	Steve Parrish	Suzuki	+56" 32	4
8	Michel Rougerie	Suzuki	+1' 14" 07	3
9	John Woodley	Suzuki	+1 ronde	2
10	Peter Sjöström	Suzuki	+1 ronde	1
11	Seppo Rossi	Suzuki	+1 ronde
12	Henk de Vries	Suzuki	+1 ronde
13	Hervé Guilleux	BUT	+1 ronde
14	Gianni Rolando	Suzuki	+2 ronden
15	Roberto Pietri	Suzuki	+2 ronden
16	Gerhard Vogt	Suzuki	+2 ronden
17	Alain Röthlisberger	Suzuki	+3 ronden
18	Wil Hartog	Suzuki	+7 ronden
19	Willem Zoet	Suzuki	+7 ronden
20	Michel Rastel	Suzuki	+8 ronden
DNF	Gustav Reiner	Suzuki
DNF	Giovanni Pelletier	Suzuki
DNF	Josef Hage	Suzuki
DNF	Lennart Bäckström	Suzuki
DNF	Max Wiener	Suzuki
DNF	Carlo Perugini	Suzuki
DNF	Børge Nielsen	Suzuki
DNF	Virginio Ferrari	Suzuki	val
DNF	Dennis Ireland	Suzuki
DNF	Franck Gross	Suzuki
DNF	Boet van Dulmen	Suzuki	val
DNF	Graziano Rossi	Morbidelli
DNF	Sergio Pellandini	Suzuki
DNF	Marco Lucchinelli	Suzuki
DNQ	Mick Grant	Honda
DNQ	Takazumi Katayama	Honda
DNQ	Carlos de San Antonio	Suzuki
DNQ	Kenny Blake	Yamaha
DNQ	Bo Granath	Yamaha
DNQ	Wong-Kwong King	Suzuki

350 cc

Na de natte 50cc-race in Frankrijk droogde het op en de 350cc-rijders besloten slicks te monteren, maar de baan bleef nat. De wereldtitel was al beslist, maar er was nog strijd om de tweede plaats tussen Patrick Fernandez en Gregg Hansford. Eric Saul nam na de start de leiding, maar riskeerde te veel op de natte baan en viel. Fernandez kwam nu aan de leiding voor Kork Ballington en Hansford. De baan bleef half nat en daardoor gleed ook Hansford weg bij een inhaalpoging. De beide overgebleven koplopers werden ingelopen door een flinke groep achtervolgers, waarvan er veel door machinepech stilvielen. Toen het ineens ging regenen begon de machine van Ballington te stotteren waardoor hij een aantal posities verloor. Roland Freymond werd nu tweede voor Walter Villa, die derde werd ondanks een klein schuivertje in de regen.

Uitslag van 350 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Patrick Fernandez	Yamaha	48' 12" 0	15
2	Roland Freymond	Yamaha	+5" 1	12
3	Walter Villa	Yamaha	+17" 0	10
4	Hervé Guilleux	BUT-Yamaha	+21" 8	8
5	Kork Ballington	Kawasaki	+46" 0	6
6	Michel Rougerie	Bimota-Yamaha	+1' 14" 8	5
7	Paolo Pileri	RTM	+1' 30" 6	4
8	Jeffrey Sayle	Yamaha	+1 ronde	3
9	Joey Dunlop	Yamaha	+1 ronde	2
10	Alan North	Yamaha	+1 ronde	1
11	Olivier Chevallier	Yamaha	+1 ronde
12	Tony Head	Yamaha	+1 ronde
13	Jean-Marc Toffolo	Armstrong	+2 ronden
14	Sauro Pazzaglia	Yamaha	+3 ronden
15	Massimo Matteoni	Yamaha	+5 ronden
16	Patrick Pons	Yamaha	+7 ronden
DNF	Sadao Asami	Yamaha
DNF	Jon Ekerold	Yamaha
DNF	Toni Mang	Kawasaki
DNF	Michel Frutschi	Yamaha
DNF	Jacques Bolle	Yamaha
DNF	Eduard Stöllinger	Kawasaki
DNF	Eric Saul	Adriatica-Yamaha	val
DNF	Bengt Elgh	Yamaha
DNF	Eero Hyvärinen	Yamaha
DNF	Pekka Nurmi	Yamaha
DNF	Chas Mortimer	Yamaha
DNF	Gregg Hansford	Kawasaki	val
DNF	Pentti Korhonen	Yamaha
DNF	Etienne Geeraerdt	Yamaha
DNF	Richard Hubin	Yamaha
DNF	Murray Sayle	Yamaha
DNF	Christian Estrosi	Kawasaki
DNF	Max Wiener	Yamaha
DNF	Graeme McGregor	Yamaha
DNF	Åke Grahn	Yamaha
DNS	Patrick de Radiguès	Yamaha
DNQ	Arturo Venanzi	Yamaha
DNQ	Alain Béraud	Yamaha
DNQ	Pierre Tocco	Yamaha
DNQ	Barry Woodland	Yamaha
DNQ	Hubert Rigal	Yamaha

250 cc

In de 250cc-race in Frankrijk nam Kork Ballington al vroeg de leiding, voor Gregg Hansford. Achter hen kwam een groep aangevoerd door Graziano Rossi, die echter door een val werd uitgeschakeld. Patrick Fernandez had een slechte start, maar wist zich door het veld naar voren te werken om derde te worden.

Uitslag 250 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Kork Ballington	Kawasaki	41' 52" 60	15
2	Gregg Hansford	Kawasaki	+26" 57	12
3	Patrick Fernandez	Yamaha	+40" 14	10
4	Randy Mamola	Yamaha	+52" 22	8
5	Toni Mang	Kawasaki	+52" 86	6
6	Jean-François Baldé	Kawasaki	+55" 21	5
7	Eric Saul	Adriatica	+55" 54	4
8	Olivier Chevallier	Yamaha	+1' 12" 86	3
9	Richard Hubin	Yamaha	+1' 23" 90	2
10	Roland Freymond	Yamaha	+1' 24" 18	1
11	Raymond Roche	Yamaha	+1' 31" 96
12	Jean Lafond	Yamaha	+1' 47" 00
13	Sauro Pazzaglia	Yamaha	+1 ronde
14	Eduard Stöllinger	Kawasaki	+1 ronde
15	Alan North	Yamaha	+1 ronde
16	Jean-Jacques Peyre	Yamaha	+1 ronde
17	Lennart Bäckström	Yamaha	+1 ronde
18	Christian Berthod	Yamaha	+1 ronde
19	Barry Woodland	Yamaha	+1 ronde
20	Murray Sayle	Yamaha	+3 ronden
21	Walter Villa	Yamaha	+6 ronden
DNF	Sadao Asami	Yamaha
DNF	Jon Ekerold	Yamaha
DNF	Guy Bertin	Yamaha
DNF	Christian Estrosi	Kawasaki
DNF	Hans Müller	Yamaha
DNF	Chas Mortimer	Yamaha
DNF	Philippe Barbera	Yamaha
DNF	Jacques Bolle	Yamaha
DNF	Eilert Lundstedt	Yamaha
DNF	René Delaby	Yamaha
DNF	Eero Hyvärinen	Yamaha
DNF	Graziano Rossi	Morbidelli	val
DNF	Graeme McGregor	Yamaha
DNF	Tony Head	Yamaha
DNS	Paolo Pileri	Yamaha
DNQ	Philippe Roussel	Yamaha
DNQ	Jeffrey Sayle	Yamaha
DNQ	Pierre-Etienne Samin	Yamaha
DNQ	Bengt Elgh	Yamaha
DNQ	Åke Grahn	Yamaha
DNQ	Josef Hage	Yamaha
DNQ	Clive Horton	Yamaha
DNQ	Pentti Korhonen	Yamaha

125 cc

Ángel Nieto had bewust de GP van Tsjecho-Slowakije laten schieten om zijn zestigse WK-overwinning in Frankrijk te kunnen vieren. Hij moest echter afrekenen met Guy Bertin, die in Brno zijn eerste GP-overwinning gevierd had, tevens de eerste overwinning voor Motobécane en daarmee ook voor een Frans merk. Bertin en Nieto namen meteen afstand van Bruno Kneubühler, die even later ook werd gepasseerd door het vechtende duo Ricardo Tormo/Pier Paolo Bianchi. Pas in de laatste bocht werd de strijd om de overwinning beslist. Nieto had de leiding, maar Bertin reed op de ideale lijn, waardoor Nieto te krap moest sturen en viel. Nu werd Tormo tweede en Bianchi derde. Nieto werd als vijftiende met een ronde achterstand geklasseerd.

Uitslag 125 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Guy Bertin	Motobécane	40' 59" 4	15
2	Ricardo Tormo	Bultaco	+14" 9	12
3	Pier Paolo Bianchi	Minarelli	+15" 4	10
4	Bruno Kneubühler	MBA	+19" 0	8
5	Thierry Noblesse	Morbidelli	+27" 5	6
6	Hans Müller	MBA Elit	+32" 4	5
7	Jean-Louis Guignabodet	Morbidelli	+39" 3	4
8	Maurizio Massimiani	MBA	+39" 5	3
9	August Auinger	Morbidelli	+40" 9	2
10	Stefan Dörflinger	Morbidelli	+1' 10" 1	1
11	Clive Horton	Morbidelli	+1' 16" 5
12	Marc-Anton Constantin	Morbidelli	+1' 23" 0
13	Paul Bordes	Morbidelli	+1 ronde
14	Pierluigi Aldrovandi	MBA	+1 ronde
15	Ángel Nieto	Minarelli	+1 ronde
16	Jean-Claude Selini	MBA	+1 ronde
17	Marcelino García	Morbidelli	+1 ronde
18	Alain Isabelli	MBA	+1 ronde
DNF	Peter Looijesteijn	MBA	val
DNF	François Granon	Morbidelli
DNF	Gianpaolo Marchetti	MBA
DNF	René Rénier	Morbidelli
DNF	Michel Galbit	Morbidelli
DNF	Matti Kinnunen	MBA
DNF	Eugenio Lazzarini	Morbidelli
DNF	Per-Edvard Carlsson	MBA
DNF	Henk van Kessel	Condor
DNF	Harald Bartol	Morbidelli
DNF	Gert Bender	Bender
DNF	Patrick Hérouard	Morbidelli
DNF	Johnny Wickström	Morbidelli
DNF	Patrick Plisson	Morbidelli
DNF	Rolf Blatter	Morbidelli
DNF	Theo Timmer	MBA
DNF	Walter Koschine	Fantic
DNQ	Stefan Jansen	Morbidelli
DNQ	Jan Huberts	MBA
DNQ	Daniel Meyer	Morbidelli
DNQ	Yves Dupont	Morbidelli
DNQ	Claude Gorry	Morbidelli
DNQ	Reiner Koster	MBA
DNQ	Chris Baert	Morbidelli

50 cc

Voor de start van de laatste 50cc-race in Frankrijk konden nog twee rijders wereldkampioen worden: Eugenio Lazzarini had 60 punten, Rolf Blatter 52. Hoewel Claudio Lusuardi de kopstart nam, werd hij meteen op de hielen gezeten door Blatter en Lazzarini. Lusuardi viel met pech uit en Lazzarini nam de leiding in de race, gevolgd door Blatter en Henk van Kessel, die belaagd werd door Stefan Dörflinger. Van Kessel moest erg veel risico's nemen op de natte baan en besloot te kiezen voor de vierde plaats, die hij ook vast wist te houden. Dörflinger wist door te stoten naar de tweede plaats, achter Lazzarini, die nu wereldkampioen was, en voor Blatter.

Uitslag 50 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Eugenio Lazzarini	Kreidler	32' 40" 8	15
2	Stefan Dörflinger	Kreidler	+9' 8	12
3	Rolf Blatter	Kreidler	+20" 2	10
4	Henk van Kessel	Sparta	+24" 3	8
5	Reiner Scheidhauer	Kreidler	+1' 06" 0	6
6	Jacky Hutteau	ABF	+1' 07" 0	5
7	Ezio Saffiotti	Paolucci	+1' 13" 0	4
8	Patrick Plisson	ABF	+1' 21" 8	3
9	Wolfgang Müller	Kreidler	+1' 23" 2	2
10	Hagen Klein	Hess Spezial	+1' 23" 5	1
11	Walter Rapolani	Kreidler	+1' 27" 5
12	Pascal Kambourian	Kreidler	+1' 28" 7
13	Günter Schirnhofer	Kreidler	+1' 32" 5
14	Theo Timmer	Bultaco	+1' 38" 1
15	Gerhard Waibel	Kreidler	+1' 57" 4
16	Yves Le Toumelin	Kreidler	+1' 57" 5
17	Jean Marc Torro	Morbidelli	+1' 58" 9
18	Joaquín Galí	Bultaco	+1 ronde
19	Bruno di Carlo	MDC	+1 ronde
20	Otto Machinek	Kreidler	+1 ronde
21	Chris Baert	Kreidler	+1 ronde
22	Gerhard Bauer	Kreidler	+1 ronde
23	Henrique Sande	Bultaco	+1 ronde
24	Alain Hannecart	Kreidler	+1 ronde
25	Hans-Jürgen Hummel	Kreidler	+2 ronden
26	Claudio Granata	UFO-MBA	+2 ronden
DNF	Peter Looijesteijn	Kreidler
DNF	Raymond Duriez	Kreidler
DNF	Ricardo Tormo	Bultaco	zuiger
DNF	Claudio Lusuardi	Bultaco
DNF	Aldo Pero	Kreidler
DNF	Rudolf Kunz	Kreidler
DNF	Daniel Corvi	Kreidler
DNF	Gerhard Singer	Kreidler
DNF	Paolo Priori	Derbi
DNF	Ramón Galí	Bultaco
DNQ	Stefan Danielsson	Kreidler
DNQ	Klaus Kull	Kreidler
DNQ	Gilbert Blanckaert	Yamaha
DNQ	Michel de Poligny	Kreidler
DNQ	Henri Laporte	Kreidler
DNQ	Jean-François Verdier	Kreidler
DNQ	Ove Skifjeld	Kreidler
DNQ	Mika Sakari Komu	Kreidler

Zijspanklasse B2B

Toen Alain Michel in de B2B-race van Frankrijk de leiding nam hoopte het publiek op een derde Franse overwinning (na Guy Bertin in de 125cc-klasse en Patrick Fernandez in de 350cc-klasse). Terwijl Michel/Burkhard opgejaagd werden door Holzer/Meierhans bekeek Rolf Biland het een tijdje vanaf de derde plaats, maar na een paar ronden ging hij met één uitremactie naar de leiding. Hij liet Michel nog een paar keer de kop overnemen, maar die viel in de twaalfde ronde uit door een defecte motor. Vervolgens werd Holzer op een halve minuut gereden en Derek Jones/Brian Ayres werden met 52 seconden achterstand derde. De spanning in de B2B-klasse was er nog steeds: Biland/Waltisperg en Holzer/Meierhans hadden nu 60 punten, maar dat kwam vooral omdat Biland in de Britse GP uitgevallen was. Verder had hij alle races gewonnen, terwijl Holzer uitsluitend tweede plaatsen had gescoord.

Uitslag zijspanklasse B2B

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd	Punten
1	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	LCR-Yamaha		15
2	Bruno Holzer	Karl Meierhans	LCR-Yamaha		12
3	Derek Jones	Brian Ayres	Daytona-Yamaha		10
4	Yvan Trolliet	Marc Petel	Seymaz-Yamaha		8
5	Peter Frick	Christoph Flückiger	BEO-Yamaha		6
6	Gérard Lebœuf	Michel Guitel	Yamaha		5
7	Rudolf Reinhard	Karin Sterzenbach	GEP-Yamaha		4
8	Claude Bay	Patrick Rossi	GEP-Yamaha		3
9	Heinz Thevissen	Lothar Klein	HTS-Yamaha		2
DNF	Alain Michel	Michael Burkhard	Seymaz-Yamaha	motor

Trivia

• De Franse organisatie vroeg Barry Sheene om als rijdersvertegenwoordiger toe te stemmen in een koppelingsstart voor de 500cc-klasse. Sheene begreep echter heel goed dat dit verzoek van Honda was gekomen, omdat de Honda NR 500's slechte starters waren gebleken. Hij gaf dan ook geen toestemming. Het kwam wel vaker voor dat coureurs vroegen om een monteur te laten helpen bij de duwstart als ze te geblesseerd waren om de motorfiets zelf aan te duwen, maar daar werd nooit toestemming voor gegeven.

Voetnoten

1. Voor de B2B-zijspanklasse was het niet de laatste race, omdat deze klasse ook een aantal wedstrijden buiten de WK-Grands Prix reed. De laatste race zou plaatsvinden in het kader van de Formule 750-race op het circuit van Assen op 9 september.
2. Als reserverijders mochten de Honda-coureurs de opwarmronde meerijden, voor het geval er gekwalificeerde machines waren die om een of andere reden niet konden starten.