Скопскоцрногорски дијалект — дијалект на македонскиот јазик. Дијалектот спаѓа во групата на западни дијалекти од северното наречје. Дијалектот е сличен со вратничкиот дијалект, а негова главна одлика е зачестената употреба на предлогот у, замена на самогласката а со самогласката у и користење на меѓусамогласно в.[1]
Скопскоцрногорскиот дијалект на картата на македонските дијалекти
Старословенската носовка ѫ е заменета со у: пут, рука, зуп, мука...
Старото самогласно л овде е заменето со групите у/лу/лă: куне, слăза...
Непрегласено а на местото на самогласката е: трава.
Вредност ă за секундарниот полуглас ъ: лаже – лăже
Согласната група мн се употребува како мл: многу – млого.
Непчаното ј пред е на почетокот на зборот: јазик – језик.
Губење на в кога е во меѓусамогласна положба: главу, човек...
Промена на местата на самогласките а и о во завршетоците кај лексемите татко и мајка: Кад сам бил мал, јас сам не слушал татка ми и мајко ми.[2]
Формата на личната заменка за прво лице е ја.
Стариот предлог въ добил вредност у: у град.
Наставка -мо кај глаголите во прво лице множина: украдимо, одимо, гледамо, видимо, јадемо...
Продуктивно образување на минатите неопределени времиња.
Глаголската форма се менува по истата самогласка што ја определува групата на глаголот во трето лице еднина кој се префрла и во прво лице, притоа додавајќи ја наставката -м: вика-викам, гледа-гледам, носи-носим, живи-живим, везе-везем, јаде-јадем...
Помошниот глагол сум се јавува како сам.
Множинска наставка -е кај именките од женски род со завршеток на а: жене, године...
Наставка -ше за образување на имперфектот: мучеше, тепаше, јаваше, идеше.
Акузативната заменска форма за машки род еднина е њега.
Кратката акузативна заменска форма за машки род еднина е га.
