Кирилица
азбука / From Wikipedia, the free encyclopedia
Кирилица — писмо што се користи за различни азбуки низ Евроазија (посебно во Источна Европа, Кавказ, Средна Азија и Северна Азија). Таа е заснована на старата кирилица развиена во крајот на IX век од н.е. во Преславската книжевна школа. Таа е основата на азбуките кои се користат за разни јазици, особено оние од православно словенско потекло и несловенски јазици кои биле под влијание на рускиот јазик. Во 2011 околу 252 милиони луѓе во Евроазија ја користеле како официјална азбука на нивните национални јазици, со што пола од нив се во Русија.[2] Со влегувањето на Бугарија во Европската Унија на 1 јануари 2007 година, кирилицата стана третото официјално писмо на Европската Унија, по латиничното писмо и грчкото писмо.[3]
Кирилица | |
---|---|
Тип | |
Период | Старата кирилица постоела од околу 940 година |
Правец на пишување | од лево кон десно |
Јазици | Национално писмо на: Белорусија |
Сродни писма | |
Матични системи | |
Сродни системи | Латиница Коптска азбука Ерменска азбука Грузиска азбука Грчка азбука |
ISO 15924 | |
Уникод | |
Уникоден опсег |
|
Оваа страница може да содржи фонетски симболи од меѓународната фонетска азбука (МФА). |
Кирилицата е изведена од грчкото унцијално писмо потпомогнато од буквите од постарата глаголичка азбука, вклучувајќи и некои лигатури. Овие дополнителни букви биле користени за старословенските звуци кои не постоеле на грчки. Писмото е именувано во чест на браќата[4] Свети Кирил и Методиј кои ја создале глаголицата. Современите научници веруваат дека кирилицата била развиена и формализирана од првите ученици на Кирил и Методиј.
На почетокот на 18 век, кирилицата користена во Русија во голема мера била реформирана од страна на Петар Велики по неговото враќање од неговата Голема амбасада во Западна Европа. Новата форма на писмото беше послична на латиницата, неколку архаични букви биле отстранети и неколку букви биле лично создадени од страна на Петар Велики (како што е Я која беше инспирирана од латиничната R). Типографската култура на Западна Европа исто така беше усвоена.[5]