Sarcophagus

Sarcophagus (a Graeco σαρκοφάγος) primo erat arca lapidea, postea etiam arcae aliarum materiarum firmarum mortuis condendis.

Pugna prope naves ad Ilium stantes; sarcophagus Atticus, Archaeologicum Museum Thessalonicae, saeculo 3 a.C.n..

Sarcophagus Romanus.

Etymologia

Vocabulum sarcophagus ex duobus verbis Graecis, σάρξ (caro) et φαγεῖν (comedere, forma aoristi verbi ἐσθίω), compositum est. Primo animalia carne viventia, ut puta volucres rapaces, valet, tempore hellenistico et Romano λίϑος σαρκοφάγος (ad litteram: lapis carnivorans) calcarium prope Assum in Troade effossum^[1] valet, in quo corpora mortua posita intra quadraginta dies, dentibus exceptis, putrescere putabantur. Inde hic lapis saepe ad arcas conficiendas adhibitus est, quae ipsae, verbo arca (Graece σορός) amisso, sarcophagi appellatae sunt.

Notae

1. Pape, Wilhelm (1914): Handwörterbuch der griechischen Sprache. editio tertia, Brunsvici. - Visum die 15 Iulii 2023.

Pinacotheca

• 
  Sarcophagus Chephren regis Aegypti
• 
  Sarcophagus loco Sanctae Trinitatis (Αγία Τριάδα) in Creta repertus, saec. 14 a.C.n.
• 
  Sarcophagus culturae Minoae apertus
• 
  Sarcophagus Alexandri, qui dicitur
• 
  Sarcophagus Lucii Corneliii Scipionis Barbati
• 
  Sarcophagus raptum Proserpinae demonstrans, olim Caroli Magni sepulcrum in ecclesia cathedrali Aquisgrani
• 
  Sarcophagus Sancti Severi Ravennatis, Erfordiae, saec. 14

Vide etiam

• Sepulcretum
• Cenotaphium
• Sarcophagus villae Sanctae Trinitatis
• Sarcophagus Alexandri
• Sarcophagus Ahirami
• Sarcophagus Ludovisi

Bibliographia

• Dresken-Weiland, Jutta (2019). Sarkophag. In: Hornung, Christian et alii (ed.): Reallexikon für Antike und Christentum. Vol. 29, Stuttgardiae, col. 591–633.

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad sarcophagos spectant.

• Encyclopaedia Britannica anno 1911 de re et voce explicat
• definitiones ad usum delphini
• de sarcophagis Thebanis quibusdam anno 2007 repertis