Remove ads

Ioannes Lockius[1] (natus in vico Wrington Angliae die 29 Augusti 1632; Londinii mortuus die 28 Octobris 1704) fuit philosophus Anglicus, praecipueque princeps inter empiricos sapientes Britannicos, immo vero ipse pater empirismi et sensualismi fuse habetur.

Quick Facts
Wikidata Ioannes Lockius
Res apud Vicidata repertae:
Thumb
Ioannes Lockius: imago
Thumb
Ioannes Lockius: subscriptio
Nativitas: 29 Augusti 1632; Wrington
Obitus: 28 Octobris 1704; Lagefara Magna
Patria: Anglia

Familia

Genitores: John Locke; Agnes Keene
Coniunx: no value

Memoria

Sepultura: High Laver
Close
Remove ads

De vita

Ioannes Lockius adulescentiam in perniciosis turbidisque vixit temporibus Belli Civilis Anglici ac regis Caroli I capitis publicae amputationis. Iuvenis Londinii apud scholam Westmonasteriensem educatus, se totum in litteras et medicinam in Aede Christi universitatis Oxoniensis abdidit, et tricensimum et quintum annum agens ad publicam rem vehementer accessit cum nobili patrono Antonio Ashley (comite Shaftesbury futuro). Franciam nihilominus anno 1676 petivit: ibi usque in 1679 degebat. Lutetiae et Montepessulano habitavet; bis per regiones meridianas iter fecit[2] observationesque de agricultura et oeconomia ad Shaftesbury dicavit.[3] Quo anno 1682 damnato de proditione contra Carolum II regem, ipse Lockius mox inculpatus est. Ambo igitur in Angliam fugere coacti sunt, quam ob rem, Shaftesbury in Nederlandia anno insequenti mortuo, Lockius prudentius in idem regnum voluntarium consciscere exsilium esse putavit, ubi usque in annum 1688 moravit. Ipso anno impigre fecit ut Gulielmus de Orania expeditionem contra Iacobum II susciperet, quae mense Novembri anno 1688 evenit. In Angliam philosophus revertit, et a reditu suo usque ad mortem magnam operam et laboriosam scientiae et modo philosophandi scribendique maxime tribuit. Animam aegrotus domi suae emisit, septuaginta duos annos natus.

Remove ads

De philosophia

De ideis et de cogitatu

Lockius, pater Empirismi, "ideas" (notiones) originem trahere primam tantum ab experientia putabat, id est ab inertia mentis erga verum. Quod veritas esse interior (videlicet ad intellectum pertinens) potest aut exterior (pertinens ad naturalia et tactilia omnia), "ideae" igitur ab his proventae modibus veritatis esse possunt aut ideae sensus, quotienscumque ab experientia exteriori perveniunt aut ideae meditationis si ab animi sensibus orientur. Ambo tamen haec idearum genera ad simplices illas attinent. Mens autem non tantum iners sed simplices ideas componere inter sese atque coniungere quit creando idearum multitudinem compositarum infinitam. Ista in multitudine inveniri possunt tria genera primaria:

  • Modi, id est ideae infinitae et a sensibus sevocatae (e.g., amor, quadratum, misericordia, etc.);
  • Essentiae vel substrata vel substantiae, videlicet ideae quae existunt at quorum percipi solum signa propriaque (e.g. homo, ignis, lignum, etc.);
  • Rationes, hoc est exitus a comparationibus plurimarum idearum habiti, nexu mentis quodam inter istas imposito. Qua de re rationes sunt ideae haud necessarie certae sed vere verisimiles quidem (e.g. similitudo et dissimilitudo, causa et effectus).
Si rogaverit quis quid substratum sit cui color vel pondus spectent, respondebitur illum substratum ipsas esse partes tactiles extensasque; si quis quaesiverit cui rei spectent soliditas et firmitas, nihil responderi poterit nisi ut Indicus illus ex quo quaesiverunt, cum is Orbem terrarum ab elephante maximo substineri adfirmavisset, illam rem supra quam elephas niteretur; resposuit homo id magnam testudinem esse; sed, cum quaesitum esse adminiculum testudinem adferentem, dixit:—Supra quidquid mihi in toto ignotum—. Idea cui nomen incertum a nobis datum, id est substantia, nihil aliud est nisi fictum at ignotum substratum propriorum reapse existentium.
Ioannes Lockius, de Essentia.

Sensus scientiae est tribus modibus habitus quoniam experientia tantum ipsi sensui adfert cognoscibilia. Est mens, nec experientia, quae concordiam aut idearum oppositionem inter se intellegit, immo proximae scitu. Hic sciendi modus certissimus atque firmissimus ad hominem est vocatusque perspicuus. Tamen interdum modus sciendi esse demonstrativus potest, id est isti necesse est quasdam intermedias ideas probationes vocatas invenire veritatis, aut potius modi sciendi perspicui ostentandi gratia.

Est autem scientia quaedam certa tribus ordinibus dividua:

  • Scientia sui: cum homo cogitet de rebus dubitetque, percipi potest essentia ipsius et natura, de quibus non oportet dubitare (ipsa sunt praecepta philosophi Francici Renati Cartesii).
  • Scientia Dei: adfirmat Lockius nihil nihil efferre posse. Qua de re, si quidquid sit, id referendum ad quoddam superius est; cum non fieri potest ut revertat quis cogitans ad sempiternum, est considerandus quidam Deus aeternus, omnipotens, omnisciens, cum omnium intellegentiarum et rerum causa esset.
  • Scientia rerum: unus modus rerum sciendarum est in experientia. Sensus facultatesque hominum non tam eludere ipsos homines possunt. Quam ob rem esse fides in viribus humanis debet ad tactilia exterioraque comprehendenda mente.

De re publica

Politica de contractu sociali ac rectionem cum consensum pupuli apud ius quod alienari non potest affirmavit. Quod origo Declaratio Libertatis Civitatum Americae Foederatarum facta est.

Remove ads

Opera maiora

  • 1689: A Letter Concerning Toleration (Litterae de toleratione)
    • 1690: A Second Letter Concerning Toleration (Secundae litterae de toleratione)
    • 1692: A Third Letter for Toleration (Tertiae litterae pro toleratione)
  • 1689: Two Treatises of Government (Duo tractatus de re publica)
  • 1690: An Essay Concerning Human Understanding (Progymnasma de intellectu humano)
  • 1691: Some Considerations on the Consequences of the Lowering of Interest and the Raising of the Value of Money (Quaedam contemplationes de consecutionibus faenoris deminuendi et pretii pecuniae augendi)
  • 1693: Some Thoughts Concerning Education (Quaedam cogitationes de educatione)
  • 1695: The Reasonableness of Christianity, as Delivered in the Scriptures (Ratio Christianismi, sicut in Scripturis traditur)
    • 1695: A Vindication of the Reasonableness of Christianity (Vindicatio rationis Christianismi)
Remove ads

Notae

Bibliographia

Nexus interni

Remove ads

Wikiwand in your browser!

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.

Remove ads