lingua From Wikipedia, the free encyclopedia
Lingua Graeca antiqua est linguae Graecae status, qui fere ab 800 a.C.n. usque ad Medium Aevum duravit. Re vera lingua Graeca antiqua est variorum sermonum sive dialectorum copia. Quarum dialectorum investigandarum potissimi fontes sunt inscriptiones, nonnulli auctores litterarii grammaticorumque glossae. Antiquissima Graecae linguae documenta sunt tabulae scriptura quae lineari B dicitur, exeunte secundo millennio exaratae. Lingua harum tabularum Mycenica (interdum etiam Achaica) appellatur. Aetate geometrica, saeculo fere octavo a.C.n., cum fines linguae Graecae latius cum colonis panderentur, fines dialectorum Graecarum etiam stabiliri coeperunt.
Lingua Graeca antiqua Ἑλληνικὴ γλῶσσα | ||
---|---|---|
Taxinomia: | e linguarum Indoeuropaearum divisione sibi consistenti quam nonnulli Hellenicam appellant | |
Status: | status antiquus linguae Graecae | |
Sigla: | 1 —, 2 grc, 3 gko | |
Usus | ||
Aevum: | a saeculo VIII a.C.n. cognita | |
Situs: | Graecia cum coloniis; etiam per regna Diadochorum imperiumque Romanum (praecipue orientale) adhibita temporibus nostris a multis eruditis cognita | |
Litterae: | Litterae Graecae | |
Scriptura: | Graeca | |
Cum de lingua Graeca loquamur, duas praecipue res significamus:
Spatium dialectorum Graecarum solet in quattuor classes maiores dividi.[1]
Nomen Ionico-Atticae vulgo usu receptum est, quia constat Atticam linguam prae omnibus aliis propinquam fuisse Ionicae. At antequam in maximam linguam litterariam crevit sermo Atticus, unius tantum urbis erat usus loquendi. Itaque pro Ionico-Attica lingua reapse praestat Atticam describi dialectum Ionicam continentalem. Ipsa Ionica dialectus est orientalis complectens oram Asiaticam ab Clazomenis fere ad Miletum, archipelagum Euboeamque insulam.
Aeolica sermones complectebatur praecipue Lesbiorum incolarumque orae Asiaticae a Smyrna septentriones versus usque ad Hellespontum. Sappho et Alcaeus, poetae Lesbii, Aeolice scripserunt magnamque habuerunt vim ad lyricam Graecam excolendam. Aeolica etiam apud Thessalos et Boeotos in usu habebatur, quamquam occidentalibus linguis vicinis mixta.
De finibus et historia Doricae ambigitur. Arcadia excepta, Dorica in Peloponneso vigebat, unde per Cretam Theram Rhodum Coum usque ad meridionalem oram Asiae pertinebat; etiam in Sicilia et in Italiae parte meridionali Dorica vigebat. Dubium est, utrum etiam regiones Graeciae Caurinae fuerint Doricae, an ex propria dialectorum copia constiterit Graeca Caurina. Quod ad historiam attinet, secundum sententiam paene canonicam, Dores ab regionibus septentrionalibus in Balcanicam paeninsulam immigraverunt Peloponneso potiti. Sunt etiam qui Dores postea venisse negent.
Sermo Cyprius erat clara propinquitate Arcadico sermoni coniunctus, qui in media Peloponneso vigebat.
Lingua Graeca, modo omnium veterum linguarum Indoeuropaearum, maxime inflectitur. Maxime archaica est ob conservationem formarum Protoindoeuropaearum.
Platonis Apologia Socratis his verbis incipit:
Alphabeto Latino:
Latine:
Tres series mutarum sunt: surda (π τ κ), aspirata (φ θ χ), et mediae (β δ γ).
Nomina sunt substantiva, adiectiva et pronomina, quae omnia numero, genere et casu declinantur.
Lingua Graeca antiqua duo habet numeros grammaticos:
Tertius insuper numerus est
In plurimis linguis Indoeuropaeis, nomina in genera grammatica dividuntur. Lingua Graeca tria habet genera:
Ex octo casibus Protoindoeuropaeis lingua Graeca quinque conservavit casus:
Nomina Graeca definitos semper articulos habent, quae desunt linguae Latinae. Indefinitos si articulos adhibere velimus, nobis articuli deficiendi sunt.
Masculinum | Femininum | Neutrum | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sing. | Dual. | Plur. | Sing. | Dual. | Plur. | Sing. | Dual. | Plur. | |
Nominativus | ὁ | τώ | οἱ | ἡ | τώ | αἱ | τό | τώ | τά |
Genitivus | τοῦ | τοῖν | τῶν | τῆς | τοῖν | τῶν | τοῦ | τοῖν | τῶν |
Dativus | τῷ | τοῖν | τοῖς | τῇ | τοῖν | ταῖς | τῷ | τοῖν | τοῖς |
Accusativus | τόν | τώ | τούς | τήν | τώ | τάς | τό | τώ | τά |
Vocativus | ὦ | ὦ | ὦ | ὦ | ὦ | ὦ | ὦ | ὦ | ὦ |
Verba Graeca genere, modo, tempore, persona, numero conjugantur.
Verbis Graecis sunt tria genera:
Verba conjugantur aspectibus tribus; formae imperfectivae includunt praesentem, futurum, et imperfectum; formae perfectivae, restrictae ad aoristum, qui in indicativo, et perfecto perfectum atque plusquamperfectum includunt. Οmnes aspectus omnes modos habent, coniunctivo et imperativo futuro absentibus.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.