reb

From Wiktionary, the free dictionary

Kurmancî

Bilêvkirin

reb

  1. Xwedê, xwedan, xwedî, xweyî, nexasma bi wateya dînî.
    Ya Rebê alemê, tu gunehên me bixefirînî!
    • Ya rahiberê wî Mustefa bit
      Ya reb bi heqqê Mustefa kî
      Xanî bi xwe ra tu aşina kî
        (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Herwiha

  • rebî
  • ya reb
  • ya rebî
  • yareb
  • yarebî

Bide ber

Etîmolojî

Ji erebî () ji aramî (, mezin), hevreha akadî reb ("mezin").

Werger

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.