ნუკრი კაკილაშვილი

ნუგზარ (ნუკრი) კაკილაშვილი (დ. 28 მაისი, 1960, თბილისი, საქართველოს სსრ) — ქართველი და საბჭოთა ფეხბურთელი, ნახევარმცველი. სხვადასხვა დროს იცავდა თბილისის „დინამოს“, ლანჩხუთის „გურიას“, ბათუმის „დინამოსა“ და თბილისის „შევარდენის“ ღირსებას. საბჭოთა კავშირის ჩემპიონატის ბრინჯაოს პრიზიორი (1981), საბჭოთა კავშირის თასისა (1979) და თასების მფლობელთა თასის მფლობელი (1981) თბილისის „დინამოს“ შემადგენლობაში. საბჭოთა კავშირის საერთაშორისო კლასის სპორტის ოსტატი (1981), ღირსების ორდენის კავალერი.

ნუგზარ კაკილაშვილი

პირადი მონაცემები
სრული სახელი	ნუგზარ შალვას ძე კაკილაშვილი[1]
დაბადების თარიღი	28 მაისი, 1960 (1960-05-28) (64 წლის)
დაბადების ადგილი	თბილისი, საქართველოს სსრ
სიმაღლე	177 სმ
სათამაშო პოზიცია	ნახევარმცველი
პროფესიონალური კარიერა*
წლები	გუნდი	მატჩი	(გოლი)
1977–1987	დინამო თბილისი	198	(21)
1988	გურია ლანჩხუთი	20	(0)
1989	დინამო ბათუმი	24	(3)
1990	შევარდენი	12	(0)
* პროფესიონალურ კლუბებში გამოსვლა და გოლები მხოლოდ ეროვნული ლიგებისთვის იანგარიშება

2011 წლის 17 მაისს საქართველოს სპორტისა და ახალგაზრდობის საქმეთა სამინისტროს გადაწყვეტილებით, თბილისის „დინამოს“ მიერ თასების მფლობელთა თასის მოპოვების 30 წლის იუბილესთან დაკავშირებით 1981 წლის თბილისის „დინამოს" სრულ შემადგენლობასა და სამწვრთნელო შტაბთან ერთად — ნუკრი კაკილაშვილს საქართველოს სპორტის რაინდის წოდება მიენიჭა.^[2]

ბიოგრაფია

ფეხბურთის თამაშს 1973 წელს, თბილისის განათლების განყოფილების ბავშვთა და მოზარდთა სპორტსკოლაში, მწვრთნელ გ. მამალაძის ხელმძღვანელობით იწყებს. თბილისის „დინამოშია“ 1977 წლიდან. 1978 წელს „დინამოს“ სათადარიგო შემადგენლობაში ქვეყნის პირველობის 18 შეხვედრაში იღებს მონაწილეობას და ორი გოლი გააქვს. მომდევნო სეზონში, ასევე, 18 მატჩს თამაშობს და ამჯერად, ათჯერ იღებს მეტოქეთა კარს. რაც შეეხება გუნდის ძირითად შემადგენლობას, მის რიგებში პირველად 1979 წლის 16 ივლისს საკავშირო ჩემპიონატის მე-18 ტურის კალენდარულ მატჩში ლენინგრადის „ზენიტის“ წინააღმდეგ გამოდის მოედანზე. შეხვედრას „დინამოს“ სტადიონი მასპინძლობს და მას 45 ათასი ფეხბურთის გულშემატკივარი ესწრება. ნუკრი კაკილაშვილი მატჩის მეორე ტაიმის 76-ე წუთზე ვახტანგ ქორიძის ნაცვლად ერთვება თამაშში. დაპირისპირება ალექსანდრე ჩივაძისა და ვიტალი დარასელიას გოლების წყალობით მასპინძელთა გამარჯვებით (2–0) სრულდება. მიმდინარე სეზონის დარჩენილი 16 მატჩიდან კაკილაშვილი კიდევ 11 შეხვედრაში გამოდის გუნდის ძირითადი შემადგენლობის მაისურით და ჯამში, თავის სადებიუტო სეზონში თორმეტჯერ იცავს „დინამოელთა“ ღირსებას.^[3][4]

ნუკრი კაკილაშვილმა თბილისის „დინამოს“ შემადგენლობაში უმაღლესი ლიგის საკავშირო ჩემპიონატების 198 მატჩი ჩაატარა და 21 გოლი გაიტანა. ამას გარდა, ევროპული საერთაშორისო საფეხბურთო ტურნირების ფარგლებში „დინამოს“ ღირსება 11 შეხვედრაში დაიცვა, აქედან 10 შეხვედრა — თასების მფლობელთა თასის, ხოლო ერთი — უეფა-ს თასის გათამაშებაში.

1992–2004 წლებში მუშაობდა ბორის პაიჭაძის სახელობის ეროვნული სტადიონის დირექტორად.

მიღწევები

გაზ. „ლელო“, 16 მაისი, 1981

საკლუბო

დინამო თბილისი

საბჭოთა კავშირის ჩემპიონატი

• ბრინჯაოს პრიზიორი: 1981

საბჭოთა კავშირის თასი

• თასის მფლობელი: 1979

ევროპის თასების მფლობელთა თასი

• თასის მფლობელი: 1981

სანაკრებო

საქართველოს სსრ ნაკრები

სსრ კავშირის სპარტაკიადა

• ვიცე-ჩემპიონი: 1979 ^[5]

ლიტერატურა

• აკოფოვი, გ.; ენუქიძე, ჯ. (1987). ფეხბურთი — 87 : (ცნობარი). თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა.
• აკოფოვი, გ.; ენუქიძე, ჯ. (1986). ფეხბურთი — 86 : (ცნობარი). თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა.
• აკოფოვი, გ.; ენუქიძე, ჯ. (1985). ფეხბურთი — 85 : (ცნობარი). თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა.
• აკოფოვი, გ.; კაკაბაძე, დ. (1984). ფეხბურთი — 84 : (ცნობარი). თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა.
• აკოფოვი, გ.; კაკაბაძე, მ. (1983). ფეხბურთი — 83 : (ცნობარი). თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა.
• აკოფოვი, გ.; კაკაბაძე, მ. (1982). ფეხბურთი — 82 : (ცნობარი). თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა.
• აკოფოვი, გ.; კაკაბაძე, მ. (1981). ფეხბურთი — 81 : (ცნობარი). თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა.
• აკოფოვი, გ.; კაკაბაძე, მ. (1980). ფეხბურთი — 80 : (ცნობარი). თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა.
• აკოფოვი, გ.; კაკაბაძე, მ. (1979). ფეხბურთი — 79 : (ცნობარი). თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა.
• აკოფოვი, გ.; კაკაბაძე, მ. (1979). მეორედ — ოლიმპზე. თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა.
• აკოფოვი, გ.; კაკაბაძე, მ. (1981). გზა თასისაკენ : (ცნობარი). თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა.
• თედორაძე, ზ. (2002). თბ. „დინამო“ : ციფრები, ფაქტები, კომენტარები, 1936–1989. თბ..
• თედორაძე, ზ. (1999). თბილისის „დინამო“ ციფრებში, 1936–1989. თბ.: სტამბა–96.
• მოსაშვილი, მინდია (1982). მარადიული დღესასწაული. თბ.: ხელოვნება.
• მოსაშვილი, მ. (1979). თბილისის დინამო 1978 წლის სსრკ ჩემპიონი. თბ.: ხელოვნება.
• ფანჯიკიძე, გურამ (1981). დინამო, დინამო, დინამო!. თბ.: საბჭ. საქართველო.

პერიოდიკა

• ჯოხარიძე, ნ., ავტოგრაფი // „ლელო“, 13 დეკემბერი, 1981, № 238 (7049), გვ. 4.

რესურსები ინტერნეტში

• ნუკრი კაკილაშვილი — საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი
• ნუკრი კაკილაშვილი — ბიოგრაფიული ლექსიკონი
• ნუკრი კაკილაშვილი — საქართველოს ოლიმპიელთა კლუბი
• ნუკრი კაკილაშვილი — ქართული სპორტი
• თბილისის „დინამოს“ ოფიციალური საიტი
• ციფრული ფოტომატიანე „ივერიელი“
• საქართველოს სპორტის და ახალგაზრდობის საქმეთა სამინისტრო
• Dinamo-Tbilisi.ru დაარქივებული 2022-01-28 საიტზე Wayback Machine. · Footballfacts.ru · КЛИСФ

სქოლიო

1. დაჯილდოება // „ლელო“, 11 სექტემბერი, 1979, № 174 (6485), გვ. 1.
2. თბილისის „დინამოს“ ვეტერან ფეხბურთელებს სპორტის რაინდის წოდება მიენიჭათ. წაკითხვის თარიღი: 22 დეკემბერი, 2021.
3. „დინამო“ თბილისი 2–0 „ზენიტი“ ლენინგრადი. წაკითხვის თარიღი: 6 დეკემბერი, 2021.
4. „დინამო“ თბილისი 2–0 „ზენიტი“ ლენინგრადი // 16 ივლისი, 1979. წაკითხვის თარიღი: 6 დეკემბერი, 2018.
5. Финал. Сборная Москвы — Сборная Грузии 2–1 (1–0). // დაარქივებულია ორიგინალიდან - 2 აგვისტო, 2016. წაკითხვის თარიღი: 21 ივნისი, 2019.