იტალიის მდინარეები

იტალიის მდინარეთა ქსელი ძირითადად თავს იყრის ქვეყნის ჩრდილოეთ ნაწილში, სადაც მიედინება იტალიის უდიდესი მდინარე — პო, რომელიც თავის შენაკადებთან და არხებთან ერთად აყალიბებს ფართო სატრანსპორტო სისტემას. პადანის დაბლობის აღმოსავლეთ ნაწილში მიედინება მდინარეები — ადიჯე, ბრენტა, პიავე, რენო და ა. შ. ქვედა დინებებში, დანალექების გამო მდინარეთა კალაპოტები ხშირად ვაკეზე მაღლა მდებარეობს. აგებულია წყალდიდობისგან დამცავი ჯებირები, თუმცა მათი გარღვევის შედეგად ხშირია მასშტაბური დატბორვებიც (ბოლო პერიოდში 2000 და 2006 წ. წ.) ჩრდილოეთ იტალიის მდინარეები, გარდა წვიმის წყლისა, ასევე იკვებებიან თოვლითა და მყინვარებით. ისინი ხასიათდებიან გაზაფხული-ზაფხული-შემოდგომის წყალდიდობებით, მიუხედავად ამისა, მდინარეები გამოიყენება საირიგაციოდ. ალპური მდინარეები ჰიდროენერგიის პოტენციალით ხასაითდებიან. ნახევარკუნძულის და კუნძულების მდინარეები წყალმარჩხია და ძირითადად წვიმის წყლით საზრდოობენ, წყალუხვობის პერიოდი შემოდგომა ზამთარში ახასიათებთ, ზაფხულში კი ხშირად შრებიან. მათ შორის უდიდესია არნო და ტიბრი.^[1]

ადიჯე

ადა

ტიჩინო

იტალიის უდიდესი მდინარეების სია[2]

№	მდინარე	იტალიური სახელწოდება	სიგრძე, კმ
1	პო	Po	676
2	ადიჯე	Adige	410
3	ტიბრი	Tevere	404
4	ადა	Adda	313
5	ტიჩინო	Ticino	248[3]
6	ტანარო	Tanaro	242
7	არნო	Arno	241
8	პიავე	Piave	220
9	რენო	Reno	211
10	ოლო	Oglio	191
11	ვოლტურნო	Volturno	177
12	ტალიამენტო	Tagliamento	172
13	პანარო	Panaro	165
14	დორა-ბალტეა	Dora Baltea	162
15	ბრენტა	Brenta	160

სქოლიო

1. Главный редактор А.М. Прохоров, Большая советская энциклопедия. Третье издание. Том 11. ИТАЛИЯ - КВАРКУШ., Москва: Большая советская энциклопедия, 1978. — გვ. 6.
2. Europos valstybių gamtinė geografija, Petras Lingė. Kronta, 2007 m., ISBN 978-9955-734-17-8
3. Протекает по территории Италии и Швейцарии, протяженность по территории Италии составляет 157 километров