From Wikipedia, the free encyclopedia
ევროპის საფეხბურთო ჩემპიონატი 2016 (ან უბრალოდ ევრო 2016) — უეფა-ს მიერ ჩატარებული რიგით მე-15 საფეხბურთო ჩემპიონატი. ჩატარდა საფრანგეთში.
ევროპის საფეხბურთო ჩემპიონატი 2016 Championnat d'Europe de football 2016 | |
---|---|
ტურნირის დეტალები | |
ადგილი | საფრანგეთი |
ქალაქები | 10 |
სტადიონები | 10 |
ტურნირის ვადები | 10 ივნისი – 10 ივლისი, 2016 |
მონაწილე | 24 |
საპრიზო ადგილები | |
ჩემპიონი | პორტუგალია |
მეორე ადგილი | საფრანგეთი |
ტურნირის სტატისტიკა | |
დასწრება | 2 427 303 (47 594 თამაშზე) |
მატჩები | 51 |
გოლები | 108 (2.12 თამაშში) |
ბომბარდირ(ებ)ი | ანტუან გრიზმანი (6 გოლი) |
საუკეთესო მოთამაშე | ანტუან გრიზმანი |
ევროპის 2016 წლის ჩემპიონატი იყო პირველი იყო ევროპის ჩემპიონატებს შორის, რომლის ფინალურ ეტაპზე მონაწილე გუნდების რაოდენობა 24 იყო. 1996-2016 წლებში ჩატარებულ ჩემპიონატებზე 16 გუნდი მონაწილეობდა. ფინალურ ეტაპზე შეიქმნა ექვსი ოთხგუნდიანი ჯგუფი, ხოლო პლეი-ოფი მერვედფინალებიდან დაიწყო. საფრანგეთის ნაკრები, როგორც მასპინძელი, არ მონაწილეობდა საკვალიფიკაციო ეტაპზე. 19-მა გუნდმა საკვალიფიკაციო ეტაპის შემდეგ პირდაპირ მიიღო ჩემპიონატში მონაწილეობის უფლება, ხოლო ოთხმა გუნდმა კი ეს უფლება მიიღო 2015 წლის ნოემბერში გამართული პლეი-ოფის შემდეგ.
საფრანგეთი, როგორც მასპინძელი ქვეყანა, აირჩა 2010 წლის 28 მაისს. აჯობა თურქეთისა და იტალიის კანდიდატურებს. მატჩები გაიმართა შემდეგი 10 ქალაქის სტადიონებზე: ბორდო, ლილი, ლანსი, ლიონი, მარსელი, ნიცა, პარიზი, სენ-დენი, სენტ-ეტიენი და ტულუზა. საფრანგეთმა მესამედ უმასპინძლა ევროპის ჩემპიონატს, 1960 და 1984 წლების შემდეგ.
საფრანგეთის ნაკრები ორჯერ გახდა ევროპის ჩემპიონი: 1984 და 2000 წლებში. ევრო 2016-ზე ტიტულს იცავდა ესპანეთის ეროვნული საფეხბურთო ნაკრები, რომელიც ბოლო ორი ჩემპიონატის (ევრო 2008 და ევრო 2012) გამარჯვებული იყო.
ევროპის ჩემპიონი გახდა პორტუგალიის ნაკრები, რომელმაც ფინალში მასპინძელი გუნდი დამატებით დროში 1–0 დაამარცხა. პორტუგალია მონაწილეობას მიიღებს 2017 წელს რუსეთში გასამართ ფიფა-ს კონფედერაციის თასზე.
სტატიაში ყველა საათი მოცემულია თბილისის დროით.
ოთხმა კანდიდატმა გამოთქვა ევრო 2016-ის მასპინძლობის სურვილი 2009 წლის 9 მარტისთვის. საფრანგეთი, იტალია და თურქეთი კონკურსში მონაწილეობდნენ დამოუკიდებლად, შვედეთსა და ნორვეგიას კი გაკეთებული ჰქონდათ ერთობლივი განაცხადი.[1] 2009 წლის დეკემბერში ნორვეგიამ და შვედეთმა უკან გაიტანეს განაცხადი.[2] 2010 წლის 28 მაისს, უეფა-ს აღმასრულებელმა კომიტეტმა მასპინძელი ქვეყანა შეარჩია.[3]
ქვეყანა | რაუნდი[4] | |
---|---|---|
1-ლი (ქულები) | მე-2 (ხმები) | |
საფრანგეთი | 43 | 7 |
თურქეთი | 38 | 6 |
იტალია | 23 | – |
სულ | 104 | 13 |
თავდაპირველად, საფრანგეთის განაცხადში 12 სტადიონი იყო წარდგენილი. 2011 წლის მაისისთვის მასპინძელი სტადიონების რაოდენობა 9-მდე შემცირდა. არჩევანის გაკეთების უფლება ჰქონდა საფრანგეთის ფეხბურთის ფედერაციას. უალტერნატივო იყო 7 სტადიონი: სტად დე ფრანსი, საფრანგეთის ეროვნული ნაკრების ძირითადი საშინაო არენა, ოთხი ახალაშენებული სტადიონები ლილში, ლიონში, ნიცასა და ბორდოში და ორიც უდიდეს ქალაქებში — პარიზსა და მარსელში. ფინანსური პრობლემების გამო კონკურენციას გამოეთიშა სტრასბურგის სტადიონი. შერჩეულ იქნა სტადიონები ლენსსა და ნანსში, ხოლო სენტ-ეტიენი და ტულუზა მოხვდნენ თადარიგში. 2011 წლის ივნისში ცნობილი გახდა 24-გუნდიანი ფორმატის შესახებ. ამიტომ სარეზერვო ქალაქები დანარჩენ ცხრას შეუერთდნენ. 2011 წლის დეკემბერში ნანსი გამოაკლდა მასპინძელი ქალაქების სიას და საბოლოოდ დარჩა ათი ქალაქი, რომლებიც დაამტკიცა უეფა-ს აღმასკომმა 2013 წლის 25 იანვარს. მასპინძელთა შორის ვერ მოხვდნენ ნანტისა და მონპელიეს სტადიონები, რომლებიც გამოიყენეს 1998 წლის მსოფლიო ჩემპიონატის დროს.
სენ-დენი | მარსელი | ლიონი | ლილი |
---|---|---|---|
სტად დე ფრანსი | სტად ველოდრომი | სტად დე ლუმიერი | სტად პიერ მაროუ |
48°55′28″ ჩ. გ. 2°21′36″ ა. გ. | 43°16′11″ ჩ. გ. 5°23′45″ ა. გ. | 45°45′56″ ჩ. გ. 4°58′52″ ა. გ. | 50°36′43″ ჩ. გ. 3°07′50″ ა. გ. |
ტევადობა: 81 338 | ტევადობა: 67 394 (განახლებული) |
ტევადობა: 59 286 (ახალი) |
ტევადობა: 50 186 (ახალი) |
პარიზი | ბორდო | ||
პარკ დე პრენსი | სტად დე ბორდო | ||
48°50′29″ ჩ. გ. 2°15′11″ ა. გ. | 44°53′50″ ჩ. გ. 0°33′43″ დ. გ. | ||
ტევადობა: 47 000 (განახლებული) |
ტევადობა: 42 115 (ახალი) | ||
სენტ-ეტიენი | ნიცა | ლენსი | ტულუზა |
სტად ჟოფრი-გიშარი | ალიანს რივიერა | სტად ბოლერ-დელი | მუნიციპალური სტადიონი |
45°27′39″ ჩ. გ. 4°23′24″ ა. გ. | 43°42′25″ ჩ. გ. 7°11′40″ ა. გ. | 50°25′58″ ჩ. გ. 2°48′53″ ა. გ. | 43°34′59″ ჩ. გ. 1°26′03″ ა. გ. |
ტევადობა: 41 965 (განახლებული) |
ტევადობა: 35 624 (ახალი) |
ტევადობა: 38 223 (განახლებული) |
ტევადობა: 33 300 (განახლებული) |
2015 წლის 13 ნოემბერს პარიზში მომხდარმა ტერორისტული აქტებმა გამოიწვია დისკუსია ჩემპიონატის უსაფრთხოების შესახებ. ტერაქტებისგან ერთ-ერთის სამიზნე სწორედ „სტად დე ფრანსზე“ მიმდინარე ამხანაგური მატჩი იყო გერმანიასა და საფრანგეთის ნაკრებებს შორის.
საკვალიფიკაციო ეტაპი 2014 წლის სექტემბერში დაიწყო და 2015 წლის ნოემბერში დასრულდა. საკვალიფიკაციო ეტაპის კენჭისყრა 2014 წლის 23 თებერვალს, საფრანგეთის ქალაქ ნიცაში, გაიმართა.[5]
საკვალიფიკაციო ეტაპზე მონაწილეობდა 53 გუნდი, მათ შორის იყო გიბრალტარი, რომელიც პირველად ჩაერთო ტურნირზე. გუნდების განთესვა მოხდა უეფას ეროვნული ნაკრებების კოეფიციენტებით. გუნდები განაწილდნენ 8 ექვსგუნდიან და ერთ ხუთგუნდიან ჯგუფში. გამარჯვებულები, მეორეადგილოსნები და საუკეთესო მესამეადგილოსანი პირდაპირ დაიშვა ევროპის ჩემპიონატზე. რვა მესამეადგილოსანს შორის გაიმართა ორმატჩიანი პლეი-ოფი ოთხი გამარჯვებულის გამოსავლენად. მიშელ პლატინის ჰქონდა წინადადება, საკვალიფიკაციო ეტაპი გაყოფილიყო ორ ჯგუფურ რაუნდად, მაგრამ ეს გადაწყვეტილება არ იქნა მიღებული.
ევრო 2012-ის მონაწილე 16 გუნდიდან 13-მა (საფრანგეთის ჩათვლით) მიიღო ევრო 2016-ზე მონაწილეობის უფლება, მათ შორის იყო ინგლისის ნაკრები, რომელმაც მოიგო 10-დან 10 მატჩი, ევროპის მოქმედი ჩემპიონი ესპანეთი და მსოფლიოს მოქმედი ჩემპიონი გერმანია, რომელმაც ზედიზედ მე-12-ედ მოიპოვა ევროპის ჩემპიონატზე ასპარეზობის უფლება. ევროპის ჩემპიონატს, ევრო 2012-ის გამოტოვების შემდეგ, კვლავ დაუბრუნდნენ თურქეთი, შვეიცარია, რუმინეთი, უკრაინა და ავსტრია. ამ ორი უკანასკნელისთვის ევრო 2016 რიგით მეორე ჩემპიონატია. პირველად მათ როგორც მასპინძელმა, ისე მიიღეს მონაწილეობა — ავსტრიამ 2008, ხოლო უკრაინამ 2012 წელს. დიდი ხნის შესვენებების შემდეგ დაუბრუნდნენ ევროპის ჩემპიონატს ბელგია (ბოლო მონაწილეობა 2000 წელს) და უნგრეთი (ბოლო მონაწილეობა 1972 წელს). ხუთი გუნდი — ალბანეთი, ისლანდია, ჩრდილოეთ ირლანდია, სლოვაკეთი და უელსი — პირველად გავიდნენ ევროპის ჩემპიონატის ფინალურ ეტაპზე. ალბანეთსა და ისლანდიას აქამდე არც მსოფლიო საფეხბურთო ჩემპიონატზე უთამაშიათ. საკვალიფიკაციო ეტაპი ვერ გაიარეს ყოფილმა ჩემპიონებმა: დანიამ (1992), ნიდერლანდმა (1988) და საბერძნეთმა (2004).
ფორმატი, რომელიც გამოიყენებოდა ევრო 1996-დან ევრო 2012-ის ჩათვლით შეიცვალა, რათა მორგებოდა 24 მონაწილეს. საჭირო გახდა ორი ჯგუფის და პლეი-ოფის ეტაპზე ერთი რაუნდის დამატება. ექვსი ჯგუფი (A-დან F-ის ჩათვლით) შედგება ოთხი გუნდისგან. ჯგუფის პირველი და მეორეადგილოსნები ავტომატურად გააგრძელებენ თამაშს პლეი-ოფში. მათ დაემატებათ ოთხი საუკეთესო მესამეადგილოსანი და საბოლოოდ ეს 16 გუნდი პლეი-ოფში მონაწილეობას მიიღებს მერვედფინალის ეტაპიდან. ეს ფორმატი გამოიყენებოდა მსოფლიო საფეხბურთო ჩემპიონატებზე 1986-1994 წლებში. განსხვავება მხოლოდ ისაა, რომ ევროპის ჩემპიონატზე არ გათამაშდება მესამე ადგილი. ფორმატი ითვალისწინებს 51 მატჩის ჩატარებას, ნაცვლად ძველი ფორმატის 31 მატჩისა.
თითოეული ნაკრები გუნდი, ჩემპიონატის დაწყებამდე არანაკლებ ათი დღით ადრე, წარადგენს განაცხადს 23 ფეხბურთელის შემადგენლობით, მათგან სამი უნდა იყოს მეკარე. თუ ფეხბურთელი დაშავდება ან დაავადდება გუნდის პირველ მატჩამდე, მისი შეცვლა შესაძლებელია სხვა მოთამაშით.
თანაბარი ქულების დაგროვების შემთხვევაში უპირატესობა გუნდებს მიენიჭება შემდეგი წესების მიხედვით:
საუკეთესო მესამეადგილოსანი გუნდები გამოვლინდებიან შემდეგი წესებით:
წილისყრა გაიმართა პარიზში, 2015 წლის 12 დეკემბერს.[6] მასპინძელი, საფრანგეთის ნაკრები, წინასწარაა განთესილი A ჯგუფში, პირველ პოზიციაზე. დანარჩენი 23 გუნდი განაწილდა სამ კალათში, აქედან ხუთი საუკეთესო მოხვდა პირველ კალათში, ხოლო დანარჩენ კალათებში ექვს-ექვსი გუნდი განაწილდა. ტიტულის მფლობელი ესპანეთის ნაკრები ავტომატურად მოხვდა პირველ კალათში, ხოლო ყველა დანარჩენი გუნდი კალათებში განაწილდა უეფა-ს ეროვნულ ნაკრებთა კოეფიციენტების (2015 წლის 14 ოქტომბრის მდგომარეობით) შესაბამისად.[7][8][9][10]
|
|
|
|
გუნდი | თ | მ | ფ | წ | გატ | გაშ | სხვ | ქ |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
საფრანგეთი | 3 | 2 | 1 | 0 | 4 | 1 | +3 | 7 |
შვეიცარია | 3 | 1 | 2 | 0 | 2 | 1 | +1 | 5 |
ალბანეთი | 3 | 1 | 0 | 2 | 1 | 3 | −2 | 3 |
რუმინეთი | 3 | 0 | 1 | 2 | 2 | 4 | −2 | 1 |
10 ივნისი, 2016 23:00 |
საფრანგეთი | 2 – 1 | რუმინეთი | სტად დე ფრანსი, სენ-დენი მაყურებელი: 75,113 მსაჯი: ვიქტორ კაშაი (უნგრეთი) |
---|---|---|---|---|
ჟირუ 57' პაიე 89' |
ბმული | 65' (პენ.) სტანკუ |
15 ივნისი, 2016 23:00 |
საფრანგეთი | 2 – 0 | ალბანეთი | სტად ველოდრომი, მარსელი მაყურებელი: 63,670 მსაჯი: ვილი კოლამი (შოტლანდია) |
---|---|---|---|---|
გრიზმანი 90' პაიე 90+6' |
ბმული |
19 ივნისი, 2016 23:00 |
შვეიცარია | 0 – 0 | საფრანგეთი | სტად პიერ მაურუ, ლილი მაყურებელი: 45,616 მსაჯი: დამირ სკომინა (სლოვენია |
---|---|---|---|---|
ბმული |
20 ივნისი, 2016 23:00 |
სლოვაკეთი | 0 – 0 | ინგლისი | სტად ჟოფრი ჟიშარი, სენტ-ეტიენი მაყურებელი: 39,051 მსაჯი: კარლოს ველასკო კარვალიო (ესპანეთი) |
---|---|---|---|---|
ბმული |
გუნდი | თ | მ | ფ | წ | გატ | გაშ | სხვ | ქ |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
გერმანია | 3 | 2 | 1 | 0 | 3 | 0 | +3 | 7 |
პოლონეთი | 3 | 2 | 1 | 0 | 2 | 0 | +2 | 7 |
ჩრდილოეთი ირლანდია | 3 | 1 | 0 | 2 | 2 | 2 | 0 | 3 |
უკრაინა | 3 | 0 | 0 | 3 | 0 | 5 | -5 | 0 |
16 ივნისი, 2016 20:00 |
უკრაინა | 0 – 2 | ჩრდილოეთი ირლანდია | სტად დე ლუმიერი, ლიონი მაყურებელი: 51,043 მსაჯი: პაველ კრალოვეცი (ჩეხეთი) |
---|---|---|---|---|
ბმული | 49' მაკოლი 90+6' მაკგინი |
16 ივნისი, 2016 23:00 |
გერმანია | 0 – 0 | პოლონეთი | სტად დე ფრანსი, სენ-დენი მაყურებელი: 73,648 მსაჯი: ბიორნ კეიპერსი (ნიდერლანდები) |
---|---|---|---|---|
ბმული |
21 ივნისი, 2016 20:00 |
უკრაინა | 0 – 1 | პოლონეთი | სტად ველოდრომი, მარსელი მაყურებელი: 58,874 მსაჯი: სვეინ ოდვარ მოენი (ნორვეგია) |
---|---|---|---|---|
ბმული | 54' ბლაშჩიკოვსკი |
21 ივნისი, 2016 20:00 |
ჩრდილოეთი ირლანდია | 0 – 1 | გერმანია | პარკ დე პრენსი, პარიზი მაყურებელი: 44,125 მსაჯი: კლემან ტიურპენი (საფრანგეთი) |
---|---|---|---|---|
ბმული | 30' გომესი |
21 ივნისი, 2016 23:00 |
ხორვატია | 2 – 1 | ესპანეთი | მატმუტ ატლანტიკი, ბორდო მაყურებელი: 37,245 მსაჯი: ბიორნ კეიპერსი (ნიდერლანდები) |
---|---|---|---|---|
კალინიჩი 45' პერიშიჩი 87' |
ბმული | 7' მორატა |
13 ივნისი, 2016 20:00 |
ირლანდია | 1 – 1 | შვედეთი | სტად დე ფრანსი, სენ-დენი მაყურებელი: 73,419 მსაჯი: მილორად მაჟიჩი (სერბეთი) |
---|---|---|---|---|
ჰულაჰანი 48' | ბმული | 71' (ს.კ.) კლარკი |
გუნდი | თ | მ | ფ | წ | გატ | გაშ | სხვ | ქ |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
უნგრეთი | 3 | 1 | 2 | 0 | 6 | 4 | +2 | 5 |
ისლანდია | 3 | 1 | 2 | 0 | 4 | 3 | +1 | 5 |
პორტუგალია | 3 | 0 | 3 | 0 | 4 | 4 | 0 | 3 |
ავსტრია | 3 | 0 | 1 | 2 | 1 | 4 | −3 | 1 |
14 ივნისი, 2016 20:00 |
ავსტრია | 0 – 2 | უნგრეთი | მატმუტ ატლანტიკი, ბორდო მაყურებელი: 34,424 მსაჯი: კლემან ტიურპენი (საფრანგეთი) |
---|---|---|---|---|
ბმული | 62' სალაი 87' შტიბერი |
14 ივნისი, 2016 23:00 |
პორტუგალია | 1 – 1 | ისლანდია | სტად ჟოფრი ჟიშარი, სენტ-ეტიენი მაყურებელი: 38,742 მსაჯი: ჯუნეით ჩაკირი (თურქეთი) |
---|---|---|---|---|
ნანი 31' | ბმული | 50' ბიადნასონი |
18 ივნისი, 2016 23:00 |
პორტუგალია | 0 – 0 | ავსტრია | პარკ დე პრენსი, პარიზი მაყურებელი: 44,291 მსაჯი: ნიკოლა რიცოლი (იტალია) |
---|---|---|---|---|
ბმული |
22 ივნისი, 2016 20:00 |
ისლანდია | 2 – 1 | ავსტრია | სტად დე ფრანსი, სენ-დენი მაყურებელი: 68,714 მსაჯი: შიმონ მარცინიაკი (პოლონეთი) |
---|---|---|---|---|
ბიოდვარსონი 18' ტრაუსტასონი 90+4' |
ბმული | 60' შიოპჰი |
მერვედფინალი | მეოთხედფინალი | ნახევარფინალი | ფინალი | |||||||||||
25 ივნისი – სენტ-ეტიენი | ||||||||||||||
შვეიცარია | 1 (4) | |||||||||||||
30 ივნისი – მარსელი | ||||||||||||||
პოლონეთი (პენ.) | 1 (5) | |||||||||||||
პოლონეთი | 1 (3) | |||||||||||||
25 ივნისი – ლენსი | ||||||||||||||
პორტუგალია (პენ.) | 1 (5) | |||||||||||||
ხორვატია | 0 | |||||||||||||
6 ივლისი – ლიონი | ||||||||||||||
პორტუგალია (დ.დ.) | 1 | |||||||||||||
პორტუგალია | 2 | |||||||||||||
25 ივნისი – პარიზი | ||||||||||||||
უელსი | 0 | |||||||||||||
უელსი | 1 | |||||||||||||
1 ივლისი – ლილი | ||||||||||||||
ჩრდილოეთი ირლანდია | 0 | |||||||||||||
უელსი | 3 | |||||||||||||
26 ივნისი – ტულუზა | ||||||||||||||
ბელგია | 1 | |||||||||||||
უნგრეთი | 0 | |||||||||||||
10 ივლისი – სენ-დენი | ||||||||||||||
ბელგია | 4 | |||||||||||||
პორტუგალია (დ.დ.) | 1 | |||||||||||||
26 ივნისი – ლილი | ||||||||||||||
საფრანგეთი | 0 | |||||||||||||
გერმანია | 3 | |||||||||||||
2 ივლისი – ბორდო | ||||||||||||||
სლოვაკეთი | 0 | |||||||||||||
გერმანია (პენ.) | 1 (6) | |||||||||||||
27 ივნისი – სენ-დენი | ||||||||||||||
იტალია | 1 (5) | |||||||||||||
იტალია | 2 | |||||||||||||
7 ივლისი – მარსელი | ||||||||||||||
ესპანეთი | 0 | |||||||||||||
გერმანია | 0 | |||||||||||||
26 ივნისი – ლიონი | ||||||||||||||
საფრანგეთი | 2 | |||||||||||||
საფრანგეთი | 2 | |||||||||||||
3 ივლისი – სენ-დენი | ||||||||||||||
ირლანდია | 1 | |||||||||||||
საფრანგეთი | 5 | |||||||||||||
27 ივნისი – ნიცა | ||||||||||||||
ისლანდია | 2 | |||||||||||||
ინგლისი | 1 | |||||||||||||
ისლანდია | 2 | |||||||||||||
25 ივნისი, 2016 17:00 |
შვეიცარია | 1 – 1 (დ.დ.) |
პოლონეთი | სტად ჟოფრი ჟიშარი, სენტ-ეტიენი მაყურებელი: 38,842 მსაჯი: მარკ კლატენბურგი (ინგლისი) |
---|---|---|---|---|
შაჩირი 82' | ბმული | 39' ბლაშჩიკოვსკი | ||
პენალტები | ||||
ლიხტშტაინერი |
4 – 5 | ლევანდოვსკი მილიკი |
25 ივნისი, 2016 20:00 |
უელსი | 1 – 0 | ჩრდილოეთი ირლანდია | პარკ დე პრენსი, პარიზი მაყურებელი: 44,342 მსაჯი: მარტინ ატკინსონი (ინგლისი) |
---|---|---|---|---|
მაკალი 75' (ს.კ.) | ბმული |
26 ივნისი, 2016 23:00 |
უნგრეთი | 0 – 4 | ბელგია | მუნიციპალური სტადიონი, ტულუზა მაყურებელი: 28,921 მსაჯი: მილორად მაჟიჩი (სერბეთი) |
---|---|---|---|---|
10' ალდერვეირელდი 78' ბატშუაი 80' აზარი 90+1' კარასკო |
30 ივნისი, 2016 23:00 |
პოლონეთი | 1 – 1 (დ.დ.) |
პორტუგალია | სტად ველოდრომი, მარსელი მაყურებელი: 62,940 მსაჯი: ფელიქს ბრიხი (გერმანია) |
---|---|---|---|---|
ლევანდოვსკი 2' | ბმული | 33' სანჩესი | ||
პენალტები | ||||
ლევანდოვსკი მილიკი |
3 – 5 | რონალდუ |
3 ივლისი, 2016 23:00 |
საფრანგეთი | 5 – 2 | ისლანდია | სტად დე ფრანსი, სენ-დენი მაყურებელი: 76,833 მსაჯი: ბიორნ კეიპერსი (ნიდერლანდები) |
---|---|---|---|---|
ჟირუ 12', 59' პოგბა 20' პაიეტი 43' გრიზმანი 45' |
ბმული | 56' სიგტორსონი 84' ბიადნასონი |
7 ივლისი, 2016 23:00 |
გერმანია | 0 – 2 | საფრანგეთი | სტად ველოდრომი, მარსელი მაყურებელი: 64,078 მსაჯი: ნიკოლა რიცოლი (იტალია) |
---|---|---|---|---|
ბმული | 45+2' (პენ.), 72' გრიზმანი |
10 ივლისი, 2016 23:00 |
პორტუგალია | 1 – 0 (დ.დ.) |
საფრანგეთი | სტად დე ფრანსი, სენ-დენი მაყურებელი: 75,868 მსაჯი: მარკ კლატენბურგი (ინგლისი) |
---|---|---|---|---|
ედერი 109' | ბმული |
2013 წლის 26 ივნისს გამოვიდა ჩემპიონატის ოფიციალური ლოგო. ლოგო ასახავს ანრი დელონეს თასს საფრანგეთის ეროვნულ ფერებში (ლურჯი, თეთრი, წითელი). 2013 წლის 17 ოქტომბერს უეფა-მ გამოაცხადა ტურნირის ოფიციალური სლოგანი „Le Rendez-Vous“. „Konami“ გამოუშვებს ტურნირის ოფიციალურ ვიდეო თამაშს Pro Evolution Soccer 2016-ში.
ტურნირის ოფიციალური თილისმა, სუპერ ვიქტორი პირველად ნაჩვენები იქნა იქნა 2014 წლის 18 ნოემბერს, საფრანგეთისა და შვედეთის ეროვნული გუნდების მატჩის დროს. ესაა საფრანგეთის ეროვნულ ფორმაში გამოწყობილი სუპერგმირი ბავშვი, ზურგზე წითელი მოსასხამით. მოსასხამი, ბურთი და სპორტული ფეხსაცმელი არის ბავშვის სუპერძალის წყარო. თილისმამ უეფა-ს ოფიციალურ საიტზე 50 ათას ხმაზე მეტი მიიღო.
ჩემპიონატის ოფიციალური ბურთი, ადიდასის „Beau Jeu“ 2015 წლის 12 ნოემბერს წარადგინა ფრანგმა ყოფილმა ფეხბურთელმა ზინედინ ზიდანმა.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.