რენატა ლოთარინგიელი

რენატა ლოთარინგიელი (გერმ. Renata von Lothringen, დ. 20 აპრილი, 1544 — გ. 22 მაისი, 1602) — ფრანსუა I ლოთარინგიელისა და კრისტინა დანიელის შუათანა შვილი. ბავარიის ჰერცოგინია 1579–1597 წლებში როგორც ვილჰელმ V-ის მეუღლე.

რენატა ლოთარინგიელი
ბავარიის ჰერცოგინია
მმართ. დასაწყისი:	24 ოქტომბერი 1579
მმართ. დასასრული:	15 ოქტომბერი 1597
წინამორბედი:	ანა ავსტრიელი
მემკვიდრე:	ელიზაბეთ ლოთარინგიელი
პირადი ცხოვრება
დაბ. თარიღი:	20 აპრილი 1544
დაბ. ადგილი:	ნანსი, ლოთარინგია
გარდ. თარიღი:	22 მაისი 1602 (58 წლის)
გარდ. ადგილი:	მიუნხენი, ბავარია
მეუღლე:	ვილჰელმ V ბავარიელი
შვილები:	მაქსიმილიან I, ბავარიის კურფიურსტი მარია ანა, ავსტრიის ერცჰერცოგინია მაგდალენა, ნოიბურგის პფალცგრაფინია
მამა:	ფრანსუა I ლოთარინგიელი
დედა:	კრისტინა დანიელი
რელიგია:	კათოლიციზმი
რენატა ლოთარინგიელი ვიკისაწყობში

ბიოგრაფია

რენატას ბავშვობაშივე აღწერდნენ როგორც ძალიან ლამაზ და სასრუველ სარძლოს. 1558 წელს პირველი ცოლის სიკვდილის შემდეგ, პრინცმა ვილჰელმ ორანჟელმა მისი ხელი ითხოვა. რენატას დედას, კრისტინა დანიელს ეს შეთავაზება მოეწონა, რაც 1559 წელს დადებულმა კატო-კამბრეზის ზავმაც გაამყარა, თუმცა ამ ქორწინებას ესპანეთის მეფე ფილიპე II-მ შეუშალა ხელი. კრისტინამ უარი თქვა რენატასა და ინგლისის პრინცის ქორწინებაზე, ასევე უარი თქვა ესპანეთის პრინც დონ კარლოსზე ქორწინებაზე.

1561 წელს რენატას დედამ მისი დაქორწინება დანიისა და ნორვეგიის მეფე ფრედერიკ II-ზე განიზრახა. თუმცა 1563 წელს შვედეთსა და დანიას შორის დაწყებულმა შვიდწლიანმა ომმა საქორწინო მოლაპარაკებები ჩაშალა. 1565 წლიდან 1567 წლამდე კრისტინა დანიელი რენატასა და შვედეთის მეფე ერიკ XIV-ს ქორწინებასთან დაკავშირებულ მოლაპარაკებებს აწარმოებდა. გეგმა იყო, რომ ქორწინების შემდეგ შვედები დახმარებოდნენ კრისტინას, დანიის ტახტიდან ჩამოეგდოთ ორივესთვის არასასურველი ფრედერიკ II და ტახტზე თავად კრისტინა დაესვათ. ამას მხარს შვედი დიდებულები და თავად ერიკიც უჭერდა.

თუმცა საღვთო რომის იმპერატორმა ფერდინანდ I-მა ჩაშალა ეს ქორწინება. მისი განცხადებით კრისტინას პრეტენზიებს შესაძლოა დიდი ომი და ევროპაში ბალანსის დარღვევა მოჰყოლოდა. შვედებთან მოლაპარაკება ბოლოს მაშინ დასრულდა, როცა 1567 წელს ერიკმა ცოლად თავისი საყვარელი კარინ მაანსდოტერი შეირთო.

საბოლოოდ 1568 წლის 22 თებერვალს რენატა დაქორწინდა თავის გარე ბიძაშვილ ვილჰელმ ვიტელსბახზე, რომელიც ბავარიის ტახტის მემკვიდრე იყო. საქორწინო ცერემონიალი გაიმართა მიუნხენში და გაგრძელდა 18 დღე.

მიუხედავად ძალიან პომპეზური ქორწილისა რენატა და ვილჰელმი საქველმოქმედო და თავმდაბალ ცხოვრებას მიჰყვნენ. რენატა ზრუნავდა და ეხმარებოდა ავადმყოფებს, ღარიბებსა და სასულიერო პირებს. მის ამ საქმიანობას ქმარი ბოლომდე უჭერდა მხარს.

1579 წლის 24 ოქტომბერს გარდაიცვალა მისი მამამთილი, რითაც იგი ბავარიის ჰერცოგინია გახდა. 1597 წელს კი მისი მეუღლე გარდაიცვალა. 1602 წელს თავად რენატაც გარდაიცვალა 58 წლის ასაკში. მასზე შეყვარებულმა ხალხმა იგი წმინდანად შერაცხა, თუმცა ეკლესიას იგი ოფიციალურად არ უღიარებია და არ შეურაცხავს როგორც წმინდანი.

დღეისათვის დანიის დედოფალი მარგარეტე II, ნორვეგიის მეფე ჰერალდ V და შვედეთის მეფე კარლ XVI არიან რენატას პირდაპირი შთამომავლები. აგრეთვე მისი შთამომავალი იყო ავსტრია-უნგრეთის იმპერატორი ფრანც იოზეფ I და ასევე მაქსიმილიან I.

შვილები

1. კრისტოფი (დ./გ. 23 იანვარი 1570);
2. კრისტინა (დ. 23 სექტემბერი 1571 - გ. 27 აპრილი 1580);
3. მაქსიმილიან I (დ. 17 აპრილი 1573 - გ. 22 სექტემბერი 1651), ბავარიის კურფიურსტი, ცოლად შეირთო ელიზაბეთ ლოთარინგიელი;
4. მარია ანა (დ. 8 დეკემბერი 1574 - გ. 8 მარტი 1616), ცოლად გაჰყვა ავსტრიის ერცჰერცოგ და საღვთო რომის იმპერატორ ფერდინანდ II-ს;
5. ფილიპ ვილჰელმი (დ. 22 სექტემბერი 1576 - გ. 18 მაისი 1598), რეგენსბურგის ეპისკოპოსი და კარდინალი;
6. ფერდინანდი (დ. 6 ოქტომბერი 1577 - გ. 13 სექტემბერი 1650), კელნის არქიეპისკოპოსი;
7. ელეონორ მაგდალინა (დ. 7 ოქტომბერი 1578 - გ. 18 აპრილი 1579);
8. კარლი (დ. 30 მაისი 1580 - გ. 27 ოქტომბერი 1587);
9. ალბერტ VI (დ. 13 მაისი 1584 - გ. 5 ივლისი 1666), ლეხტენბერტის მარკგრაფი ქორწინებით;
10. მაგდალენა (დ. 4 ივლისი 1587 - გ. 25 სექტემბერი 1628), ცოლად გაჰყვა ნოიბურგის კურფიურსტ ვოლფგანგ ვილჰელმს.

ლიტერატურა

• Cartwright, Julia. Christina of Denmark: Duchess of Milan and Lorraine 1522–1590. New York, 1913.
• Anna de Crignis-Mentelberg: Herzogin Renata. Die Mutter Maximilians des Großen von Bayern. Freiburg im Breisgau 1912.
• Helmut Dotterweich: Der junge Maximilian. Jugend und Erziehung des bayerischen Herzogs und späteren Kurfürsten Maximilian I. von 1573 bis 1593. München 1962.
• Andrea Rueth: Renata von Lothringen, Herzogin von Bayern. In: Wurst, Jürgen und Langheiter, Alexander (Hrsg.): Monachia. München: Städtische Galerie im Lenbachhaus, 2005. p. 142.

წინამორბედი: ანა ავსტრიელი	ბავარიის ჰერცოგინია 24 ოქტომბერი 1579 - 15 ოქტომბერი 1597	შემდეგი: ელიზაბეთ ლოთარინგიელი