From Wikipedia, the free encyclopedia
Kaji utawa haji iku rukun (cagak agama) Islam kang kalima sawisé syahadat, salat, jakat lan pasa. Nglakoni ngibadah kaji minangka wujud ritual taunan kang dilakoni kaum muslim sadonya kang kuwawa (materi, fisik, lan ngèlmuné) kanthi teka lan nglakoni sawatara kagiyatan ing sawatara panggonan suci ing Arab Saudi ana ing wektu kang kaloka minangka mangsa kaji (bulan Dzulhijjah). Bab iki béda karo ngibadah umrah kang bisa ditindakaké nalika-wektu. Kagiatan inti ngibadah kaji diwiwiti tanggal 8 Dzulhijjah nalika umat Islam nginep ing Mina, wukuf ing Padang Arafah tanggal 9 Dzulhijjah, lan mungkasi sawisé mbalang jumrah (watu simbul sétan) ing tanggal 10 Dzulhijjah. Masarakat Indonésia biyasa nyebut dina riyaya Idul Adha minangka Dina riyaya kaji amarga bebarengan karo karaméan ngibadah kaji.
|
Kaji miturut basa tegese nyengaja utawa tumuju. Miturut istilah kaji tegese nyengaja tumuju Baitullah utawa Ka'bah kanggo ngleksanakake ngibadah marang Allah ing wektu tertemtu lan dilakoni kanthi tertib. Ngibadah kaji yaiku rukun Islam kaping 5 kang ukume wajib dilakoni kanggo muslim kang bisa.
Wong-wong Arab jaman jahiliah wis tepung ngibadah kaji iki kang diwarisi saka leluhuré kanthi owah-owahan sawatara. Nanging, wangun lumrahé isih tetep padha, kaya ta thawaf, sa'i, wukuf, lan mbalang jumrah. Mung waé tatacarané akèh kang ora cocog karo saréngat kang sabeneré. Mula, Islam banjur teka lan ndandani segi-segi kang klèru lan tetep nglakoni apa kang wis cocog karo pituduh syara' (saréngat), kaya déné kang diatur déning al-Qur'an lan sunat rasul.[1] Latar belakang ngibadah kaji iki uga didhasaraké marang ngibadah kang dilakoni déning para nabi sajeroning agama Islam, mligi nabi Ibrahim (nabiné agama Tauhid). Ritual thawaf didhasaraké marang ngibadah kang dilakoni déning umat-umat sadurungé nabi Ibarahim. Ritual sa'i, yaiku lumayu-lumayu antara bukit Shafa lan Marwah uga didhasaraké kanggo mèngeti ritual kang dilakoni déning garwané nabi Ibrahim nalika golèk banyu kanggo anaké nabi Ismail. Déné wukuf ing Arafah iku ritual kanggo mèngeti panggonan ketemuné nabi Adam lan Siti Hawa ing donya, yaiku mula bukané kelairan kabèh umat manungsa.
Saben jamaah bébas milih jinis ngibadah kaji kang arep dilakoni. Rasulullah SAW mènèhi kabebasan sajeroning bab iki, kaya mau ing hadis ing ngisor iki:
Aisyah (radhiyallahu anha) celathu: Kita mangkat ngibadah bebarengan karo Rasulullah SAW ing taun hajjatul wada. Sawenèh ana kang nganggo ihram, kanggo kaji lan umrah lan ana uga kang nganggo ihram kanggo kaji. Wong kang ihram kanggo umrah nglakoni tahallul nalika wis tekan Baitullah. Déné wong kang ihram kanggo kaji yèn dhèwèké ngumpulaké kaji lan umrah. Mula dhèwèké ora nglakoni tahalul nganti rampung saka nahar.[2][3]
Jinis-jinis ngibadah kaji:[2]
Rukun kaji yaiku kabeh perkara kang ndadekake kajine wong sah lan dadi ngibadah. Rukun kaji ora bisa diganti dening samubarang apa wae, ing wujud dam (denda) uga ora bisa. Menawa salah siji rukun ditinggalake, ngibadah kaji ora sah. Rukun ngibadah kaji yaiku:
Kagiatan utama sajeroning ngibadah kaji miturut urutan wektu:
Ing kutha iki ngadeg punjer ngibadah umat Islam sadonya, Ka'bah, kang dumunung ing punjer Masjidil Karam. Sajeroning ritual kaji, Mekah dadi panggonan pambuka lan panutup ngibadah iki nalika jamaah diwajibaké niyat lan thawaf haji.
Kutha ing sisih wétan Mekah iki uga kaloka minangka panggonan punjer kaji, yaiku panggonan kanggo wukuf. Laladan wujud ara-ara amba iki panggonan kumpulé rong yuta jamaah kaji saka saindhenging donya. Saliyané usum kaji, tlatah iki ora dianggo apa-apa.
Panggonan ngadegé tugu jumrah, yaiku panggonan nglakoni ritual mbalangké watu marang tugu jumrah kanggo mèngeti nabi Ibrahim nalika ngusir sétan. Ana telu tugu yaiku: Jumrah Aqabah, Jumrah Ula, lan Jumrah Wustha. Ing Mina iki para jamaah diwajibaké nginep sawengi.
Tlatah cedhak Mina lan Arafah, kaloka minangka panggonan jamaah kaji Mabit (nginep) lan ngumpulaké krikil kanggo mbalang jumrah ing Mina.
Kutha suci kaloro umat Islam. Ing Madinah iki panutan umat Islam, Muhammad disarèkaké ing Masjid Nabawi. Panggonan iki sajatiné ora kalebu sajeroning ritual ngibadah kaji, nanging jamaah kaji lumrahé teka ing kutha kang dunungé watara 200 km loré Mekah iki kanggo ziarah lan salat ing masjidé Nabi.
Saben taun jamaah kaji saka Indonésia cukup akèh, watara 10% saka total jatah sadonya. Cacahing jamaah Indonésia kang budhal ngibadah kaji wiwit taun 2000 nganti 2006[4]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
