Muhammad bin Idris asy-Syafi`i
From Wikipedia, the free encyclopedia
Abū ʿAbdullāh Muhammad bin Idrīs al-Shafiʿī utawa Muhammad bin Idris asy-Syafi`i (Arab: محمد بن إدريس الشافعي) kang asring ingaran Imam Syafi'i (Gaza, Palèstina, 150 H / 767 - Fusthat, Mesir 204H / 819M) iku sawijining mufti agung Islam Sunni lan mandhégani madahab Syafi'i. Imam Syafi'i isih kalebu kerabat Muhammad, lan kalebu ing Bani Muththalib, ya iku keturunan al-Muththalib, sadulur saka Hasyim, kang dadi simbahé Muhammad.
![]() |
---|
Nama Lengkap |
Ahlus Sunnah wal Jamā'ah |
Rukun Iman |
Tauhid • Al-Qur'an • Malaikat |
Rukun Islam |
Syahadat • Salat |
Khulafaur Rasyidin |
Abu Bakar • Umar bin al-Khattab |
Fiqh (Syariat) |
Hanafi • Syafi'i |
Aqidah |
Maturidi • Asy'ari • Athari |
Pargerakan Modern |
Barelwi • Salafi • Deobandi |
Hadits |
Sahih Bukhari • Sahih Muslim |
Nalika umur 20 taun, Imam Syafi'i tindak menyang Madinah meguru karo Imam Malik. Sawisé rong (2) taun, Syafi'i banjur tindak menyang Irak, sinau karo murid-muridé Imam Hanafi.
Imam Syafi`i nduwé prinsip dhasar loro kanggo Madahab Sapingi. Sing pisanan ingaran Qaulun Qadim, sijiné Qaulun Jadid.
- The Origins of Islamic Law: The Qur?an, the Muwat.t.a? and Madinan ?Amal, by Yasin Dutton, pg. 16
Pranala njaba
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.