Abu Hanifah

Nu’man bin Tsabit bin Zuta bin Mahan at-Taymi (Arab: النعمان بن ثابت‎‎), luwing kondhang kanthi sebutan Abu Hanifah, (Arab: بو حنيفة‎‎) (miyos ing Kufah, Irak, 80 H / 699 M — séda ing Baghdad, Irak, 148 H / 767 M) minangka tokoh sing madeg Madahab Yurisprudensi Islam Hanafi.

Abu Hanifah
Kala	Jaman Moncèr Islam
Tlatah	Yuris Muslim
Aliran	Hanafi
Karsa pokok	Hukum Islam
Gantha misuwur	Evolusi Yurisprudensi Islam
Maribawani Qatada bin al-Nu'man,[1] Alqama bin Qays,[2]
Pinaribawan Yurisprudensi Islam, Muhammad bin al-Hasan, Abu Yusuf

Abu Hanifah uga minangka sawijining Tabi'in (génerasi langsung sawisé Sahabat Nabi) amarga naté sapatemon karo Anas bin Malik (sahabat Muhammad) lan ngriwayataké hadits saka Anas lan sahabat liyané.^[3]

Imam Hanafi mau tokoh pisanan sing nyusun kitab fiqih alandhesan kategorisasi, umpamané kasucèn (thoharoh), sholat, lan liya-liyané. Kategorisasi iki banjur ditiru déning ulama-ulama sing ana sabanjuré, kaya ta Malik bin Anas, Imam Syafi'i, Abu Dawud, Bukhari, Muslim lan liya-liyané.