Mukamad

Muhamad (cara Jawa)^[1] utawa Muhammad (cara Arab: محمد), (ing sawatara basa sinebut Mohammad, Mohammed, utawa Mahomet. Ing basa Arab, Muhammad iku tegesé wong kang patut pinuji) lahir pangarsa agama saka Arab saha pangadeg agama Islam.

Muhammad tinulis ing lawang gerbang Masjid Nabawi, Madinah

Artikel iki bagéyan saka sèri Islam Rukun Islam Sahadat · Salat · Pasa Jakat · Kaji Rukun Iman Allah · Kuran · Malaékat Nabi · Dina Akhir Qada & Qadar Tokoh Islam Mukamad Nabi & Rasul · Sakabat Ahlul Bait Kutha suci Mekkah ·Madinah · Yérusalem Najaf · Karbala · Kufah Kazimain · Mashhad ·Istanbul Riyaya Éjrah · Idul Fitri · Idul Adha · Asyura · Ghadir Khum Arsitèktur Mesjid ·Menara ·Mihrab Ka'bah · Arsitèktur Islam Jabatan Fungsional Khalifah ·Ulama · Imam·Mullah·Ayatullah · Mufti Tèks & Ukum Kuran ·Kadis · Sunah Fiqih · Fatwa · Saréngat Madahab Sunni Kanapi ·Kambali Maliki ·Sapingi Singah Rolas Imam Ismailiyah·Zaidiyah Liyané Ibadi · Khawarij Murji'ah·Mu'taziliyah Delengen uga Gapura Islam Indeks perkara Islam deleng rembug besut

Mukamad ngrubah kapercayan bangsa Arab Kurès lan adat-adate dening ajaran Islam. Menurut kepercayaan Islam, nalika Mukamad pinuju tahannus (ndewe lan ngibadah) ing Guwa Hira teka Malaekat Jibril kanggo menehi wahyu kang wiwitan Surat al-Alaq ayat 1-5.

Babagan kerasulan Mukamad iki, dingendikakake dening Al-Quran:

"Mukamad yaiku utusaning Allah lan wong-wong kang bareng marang dhèwèké watake atos marang wong-wong kafir, nanging padha melas asihi sapadha-padhane. Kowe ndeleng dhèwèké rukuk lan sujud nggoleki nugrahaning Allah lan Ridhane..."(QS al-Fath:29)

Dasanama

• Mukamad = kang patut pinuji.
• Al Amin = kang bisa pinercaya.
• Ash Shaadiq = kang bener
• 'Ummi = ingkang boten saged maos saha nyerat
• Hasyami = saking Bani Hasyim
• Fathonah = kang pinter

Ètimologi

"Muhammad" sajeroning basa Arab tegesé "kang pinuji". Muslim percaya yèn ajaran Islam kang diasta déning Mukamad wujud nyampurnani agama-agama kang diasta déning nabi-nabi sadurungé. Kaum Muslim ngaturi kanthi gelar Rasul Allāh (رسول الله), lan nambahaké kalimat Shalallaahu 'Alayhi Wasallam (صلى الله عليه و سلم, kang tegesé "muga-muga Allah maringi kabagjan lan kasalametan marang panjenegané"; kang kerep dicekak dadi "S.A.W" utawa "SAW"). Saliyané iku Kuran sajeroning surat As-Saff ayat 6 nyebut Mukamad kanthi jeneng "Ahmad" (أحمد), kang sajeroning basa Arab uga duwé makna "pinuji".

Riwayat

Lair

Artikel utama: Mulud Mukamad

Para panulis sirah (biografi) Mukamad lumrahé sarujuk yèn Mukamad bin Abdullah iku lair ing Taun Gajah, yaiku taun 570 Masèhi.Diarani taun gajah kèrana nalika Mukamad lair iku ana kedadian yèn ka'bah arèp di ancurke karo tèntara gajah séng di pimpin karo rajané yaiku ratu Abrahah, nanging kèdadian kui ora sida amèrga gusti Allah ngutus manuk séng jènèngè Ababil supaya mudun saka langit karo gawa watu kèrikil séng di jikuk saka nèraka supayané dibalangké maréng tèntara gajah mau. Mukamad miyos ing kutha Mekah, sisih kidul Jazirah Arab. Nalika iku, Arab isih kalebu panggonan kang durung maju, adoh saka punjer niaga, seni, utama ngèlmu. Ramané, Abdullah^[2], tilar donya ing marganing niaga nalika ing Yatsrib kamangka Mukamad isih anèng sajeroning kandhungan. Ingkang rama marisaké unta lima, domba, lan batur tukon wadon kang jenengé Ummu Aiman kang samengko nggulawentah Nabi.^[3]

Ing umur enem taun, ibuné - Aminah binti Wahab - ngajak menyang Yatsrib (Madinah) tilik sadulur karo nyekar ing saréyan ingkang rama. Nalika pas mulih, ingkang ibu dhawah gerah. Sawetara dina sabanjuré, Aminah tilar donya ing Abwa' kang panggonané ora adoh saka Yatsrib. Aminah dikubur ing kana.^[4] Sawisé ditinggal ibu, Mukamad dijaga simbah, Abdul Muththalib.

Silsilah

Qushay (lair 400)

'Abd al-'Uzza

'Abd al-Manâf (lair 430)

Abd al-Dâr

Asad

Muththalib

Hâsyim (lair 464)

Nawfal

'Abd al-Syams

Khuwailid

'Abd al-Muththalib (lair 497)

Awwam

Khadijah

Hamzah

Abdullah (lair 545)

Abu Thalib

Abbas

Zubair

MUKAMAD (lair 570)

Ali (lair 599)

Aqil

Ja'far

Fatimah

Muslim

al-Hasan (lair 625)

al-Husain (lair 626)