From Wikipedia, the free encyclopedia
Vélknúið ökutæki er sjálfknúið farartæki, oftast á hjólum, sem keyrir ekki á teinum (eins og lestar eða sporvagnar) og er notuð fyrir flutning fólk eða frakts.
Farartækið er knúið áfram af vél eða mótor, oftast sprengihreyfli eða rafmagnsmótor, eða einhverja blöndu þar á milli, eins og með tvíorkubíla og rafmagnsbíla. Í lagalegum tilgangi eru ökutæki í nokkrum flokkum, þar á meðal bílar, rútur, mótorhjól, torfærubíla, létta vörubíla og venjulega vörubíla. Þessir flokkar eru mismunandi eftir lagalegum reglum hvers lands. ISO 3833:1977 er staðall fyrir tegundir ökutækja, hugtök og skilgreiningar.[2] Venjulega eru hjólastólar undanteknir, til að forðast að fólk með fötlun þurfi leyfi til að nota slíkan, eða þurfi merkingar og tryggingar.
Frá og með 2011 voru meira en einn milljarður ökutækja í notkun í heiminum, fyrir utan torfærutæki og vinnuvélar.[3][4][5] Bandaríski útgefandinn Ward áætlar að árið 2019 hafi verið 1,4 milljarðar bifreiða í notkun í heiminum.[6]
Eignarhald á ökutækjum á heimsvísu árið 2010 var 148 ökutæki í rekstri (VIO) á hverja 1000 manns.[5] Kína er með heimsins stærsta bifreiðaflota, með 322 milljónir bifreiða skráðar í lok september 2018.[7] Bandaríkin eru með hæsta fjölda ökutækja á mann, með 832 ökutæki í rekstri á hverja 1000 manns árið 2016.[1] Kína varð stærsti markaður nýrra bíla árið 2009[4][5][8] Árið 2022 voru smíðaðir 85 milljónir bíla og ökutækja, þar af flestir af Kína sem smíðaði alls 27 milljónir ökutækja.[9]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.