Pinus serotina

Pinus serotina er furutegund ættuð frá suðaustur hluta Bandaríkjanna (austur strandslétturnar), frá suður New Jersey suður til Florida og vestur til suður Alabama. Hún er oft með hlykkjótt vaxtarlag og óreglulegan topp og verður að 21 m há,^[1] sjaldan að 29m.^[2]

Pinus serotina
Ástand stofns
Ekki í útrýmingarhættu (IUCN)
Vísindaleg flokkun
Ríki: Jurtaríki (Plantae) Fylking: Berfrævingar (Pinophyta) Flokkur: Barrtré (Pinopsida) Ættbálkur: Pinales Ætt: Þallarætt (Pinaceae) Ættkvísl: Furur (Pinus) Undirættkvísl: Pinus section Trifoliae Subsection Australes Tegund: P. tecunumanii
Tvínefni
Pinus tecunumanii Michx.
Útbreiðsla
Samheiti
Pinus rigida subsp. serotina (Michx.) R. T. Clausen Pinus rigida var. serotina (Michx.) Loudon ex Hoopes Pinus rigida subsp. serotina (Michx.) Engelm.

Barrnálarnar eru 3 eða 4 saman, og verða 15 til 20 sm langar. Könglarnir eru nær kúlulaga, 5 til 8 sm langir með smáum göddum á köngulskeljunum. Þeir haldast yfirleitt lokaðir þangað til eldur losar þá.^[1] Pinus serotina er yfirleitt á blautum svæðum, svo sem við tjarnir (þaðan kemur enska heitið: pond pine), flóum, mýrum og pocosin.^[3]

Tegundarheitið serotina vísar í að könglarnir haldast lokaðir í mörg ár áður en þeir sleppa fræjunum; þeir opnast oftast sem viðbragð við villieldi.

Á norðurhluta útbreiðslusvæðisins rennur hún saman við og blandast við bikfuru (P. rigida); hún greinist frá þeirri tegun með lengra barri og að jafnaði aðeins stærri könglum. Enn telja sumir grasafræðingar hana undirtegund af bikfuru.

• 
  Könglar Pinus serotina eru minni en á P.taeda.
• 
  Ólíkt P.taeda, geta nálar vaxið beint úr stofni Pinus serotina.^[4]

Tilvísanir

1. Kral, Robert (1993). "Pinus serotina". In Flora of North America Editorial Committee. Flora of North America North of Mexico (FNA). 2. New York and Oxford – via eFloras.org, Missouri Botanical Garden, St. Louis, MO & Harvard University Herbaria, Cambridge, MA.
2. Bramlett, David L. (1990). "Pinus serotina". In Burns, Russell M.; Honkala, Barbara H. Conifers. Silvics of North America. Washington, D.C.: United States Forest Service (USFS), United States Department of Agriculture (USDA). 1 – via Southern Research Station (www.srs.fs.fed.us).
3. Moore, Gerry; Kershner, Bruce; Tufts, Craig; Mathews, Daniel; Nelson, Gil; Spellenberg, Richard; Thieret, John W.; Purinton, Terry; Block, Andrew (2008). National Wildlife Federation Field Guide to Trees of North America. New York: Sterling. bls. 73. ISBN 1-4027-3875-7.
4. Trees, Shrubs, and Woody Vines of North Carolina: Pond Pine (Pinus serotina)

• Conifer Specialist Group (1998). „Pinus serotina“. Rauði listi IUCN yfir tegundir í hættu. 1998. Sótt 12. maí 2006.

  Þessi líffræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.