Íverufall

Íverufall (inessivus, úr latínu īnsum „ég er í, ég tilheyri“) er fall sem fallorð geta staðið í í sumum tungumálum. Þetta fall er eitt af staðarföllunum í basknesku, finnsku, eistnesku og ungversku.

Föll í málfræði
Íslensk föll
Nefnifall Þolfall Þágufall Eignarfall Ávarpsfall Tímaeignarfall
Föll í öðrum tungumálum
Áhrifsfall Ávarpsfall Deildarfall Eignarfall Eignartilvísunarfall Fjarverufall Forsetningarfall Íferðarfall Íverufall Nefnifall Nærverufall Samanburðarfall Samvistarfall Staðarfall Sviptifall Tilgangsfall Tækisfall Úrferðarfall Verufall Virðingarfall Þágufall Þolfall Þollsfallsleysingisfall

Notkun eftir tungumálum

Eistneska

Í eistnesku er íverufall sýnt með endingunni -s.

Finnska

Íverufall er eitt af sex staðarföllum í finnsku. Önnur staðarföll í finnsku eru úrferðarfall, íferðarfall, nærverufall, sviptifall og tilgangsfall. Í finnsku er íverufall táknað með endingunni -ssa eða -ssä, eins og kemur fram í þessum dæmum:

Nefnifall	Íverufall
talo „hús“	talossa „í húsinu“
Reykjavik „Reykjavík“	Reykjavikissä „í Reykjavík“
Islanti „Ísland“	Islannissa „á Íslandi“

Ungverska

Í ungversku er íverufall sýnt með endingunni -ben en getur þó skipt um sérhljóða enda sérhljóðasamræmi í orðum mjög algengt líkt og í skyldum málum.

Tengt efni

• Nærverufall

  Þessi málfræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.