Հռոմի Կաթոլիկ եկեղեցու հակապապ From Wikipedia, the free encyclopedia
Պասքալիս III (լատին․՝ Paschalis Tertius, 1110, Կրեմա, Սրբազան Հռոմեական կայսրություն - սեպտեմբերի 20, 1168, Հռոմ, Սրբազան Հռոմեական կայսրություն), Հռոմի Կաթոլիկ եկեղեցու հակապապ, որը ծառայել է 1164-1168 թվականներին, Ալեքսանդր III պապի կառավարության օրոք։
Պասքալիս III | |
Մասնագիտություն | դիվանագետ, կաթոլիկ քահանա և կաթոլիկ եպիսկոպոս |
---|---|
Ծննդյան անուն | իտալ.՝ Guido da Crema |
Ծնունդ | 1110 Կրեմա, Սրբազան Հռոմեական կայսրություն |
Մահ | սեպտեմբերի 20, 1168 Հռոմ, Սրբազան Հռոմեական կայսրություն |
Նրա իրական անունը Գվիդոն Կրեմա էր. նա կարդինալ Ջովաննի դա Կրեմայի եղբորորդին էր։ 1159-ին նա միացավ Վիկտոր IV հակապապին և սինոդներ կազմակերպեց Անգլիայում և Ֆրանսիայում` հօգուտ հակապապի։ Ալեքսանդր III պապը արգելեց նրան։ 1164 թվականին Վիկտոր IV-ը մահացավ։ Քիչ թվով կարդինալներ, որոնք ենթարկվում էին Վիկտոր IV-ին, կրկին հանդիպեցին Լուկայում, որպեսզի ընտրեին հաջորդ պապին։ Գվիդոնն ընտրվեց որպես իրավահաջորդ, վերցրեց Պասկալ III անունը և օծվեց եպիսկոպոս Հենրի II Լիզի կողմից[1]։ Նոր պապը հաստատվեց Վիտերբոյում և հաջողությամբ կանխում էր օրինական քահանայապետերի Հռոմ հասնելը։ Այնուամենայնիվ, նա շուտով հեռացավ Հռոմից, 1165-ին զիջելով Ալեքսանդր III-ին[2]։
Ֆրիդրիխ I Շիկամորուսից ավելի մեծ աջակցություն ստանալու համար, Աախենում, 1165 թվականի տոնակատարության ժամանակ Պասքալիս Կառլոս Մեծ կանոնականացրեց Կառլոս Մեծին։ Պասքալիսը շուտով կորցնում է Բուրգունդիի աջակցությունը, սակայն կայսրը Գերմանիայում հեղափոխություն է անում և սկսում համագործակցել Հենրիի II-ի հետ։
Անհանգստացած է այն բանից, որ Ալեքսանդր III-ը մտադիր է դաշինք կնքել բյուզանդական կայսր Մանուել I-ի հետ[3], 1166 թվականի հոկտեմբերին Ֆրիդրիխ I Շիկամորուսը սկսեց իր չորրորդ իտալական քարոզարշավը, հույս ունենալով նաև ապահովել Պասքալիս III- ի պահանջը և նրա կնոջ Բեատրիսի թագադրումը՝ որպես Սուրբ Հռոմեական կայսրուհի։ 1167 թվականին Ֆրիդրիխը սկսեց պաշտպանել Անկոնային, որը ճանաչեց Մանուելի հեղինակությունը[4]։ Միևնույն ժամանակ, նրա զորքերը հսկայական հաղթանակ տարան հռոմեացիների դեմ, Մոնտե Պորցիոյի ճակատամարտում[5] Այս հաղթանակով ոգևորվելով Ֆրիդրիխը բարձրացրեց Անկոնայի պաշարումը և շտապեց Հռոմ։ Քանի որ Պասքալիսին աջակցում էր կայսերական բանակ, 1167 թվականի հուլիսի 22-ին Սուրբ Պետրոսի տաճարում նա գահ է բարձրանում, իսկ Ալեքսանդր III-ը փախչում է։ Հաջորդ օրը՝ հուլիսի 30-ին, Ֆրիդրիխը երկրորդ անգամ թագադրվում է Պասքալիս IIIի կողմից[5]։ Երկու օր անց Պասքալիսը նաև թագադրում է Բեատրիսին[6]։ Ցավոք, Ֆրիդրիխի գահակալումը դադարում է համաճարակի (մալարիայի կամ ժանտախտի) անսպասելի բռնկման հետևանքով, որը սպառնում էր ոչնչացնել կայսերական բանակը, և կայսրը ետ է վերադառնում Գերմանիա[7][8]։ Առանց կայսեր աջակցության Պասքալիսը ամրանում է Տիբեր գետի աջ ափին, որտեղ նա մահանում է քաղցկեղից` սեպտեմբերի 20-ին, 1168 թվականին։ Նրան հաջորդել է Կալիստոս III հակապապը։
Կաթոլիկ եկեղեցին երբեք չճանաչեց Կառլոս Մեծի կանոնականացումը, քանի որ Պասքալիս III-ը հակապապ էր։ 1179 թվականին Լաթերանի երրորդ խորհուրդը չեղյալ է հայտարարել իր բոլոր արարողությունները, ներառյալ կանոնականացումը։
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.