Նանե (աստվածուհի)
աստվածուհի / From Wikipedia, the free encyclopedia
Նանե, իմաստության և ողջախոհության դիցուհին հայոց հեթանոսական կրոնում։
- Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Նանե (այլ կիրառումներ)
Նանե | |
---|---|
Տեսակ | աստվածուհի |
Դիցաբանություն | Հայկական դիցաբանություն |
Սեռ | իգական |
Անվանված է | Նանայա[1] |
Այլ մշակույթներում | Աթենաս |
Վայր | Մեծ Հայք |
Զբաղմունք | իմաստության և ողջախոհության աստվածուհի |
Հայր | Արամազդ |
Քույր/Եղբայր | Անահիտ, Աստղիկ և Միհր |
Համարվել է Արամազդի դուստրը։ Նույնացվել է հունական Աթենաս դիցուհուն։ Նանեի տաճարը, որը եղել է Թիլ ավանում, ավերել է Գրիգոր Լուսավորիչը՝ Հայաստանում քրիստոնեություն տարածելու ժամանակ։ Հունական դիցաբանությյունում կա Նանեի անվամբ հավերժահարս (համարվել է Սանգարիս գետի դուստրը և ծննդաբերության ոգին)։
Հայոց դիցարանի ազդեցիկ դիցուհիներից է Արամազդի դուստրը՝ Նանեն՝ ընտանիքի պահապանը, իմաստության, ողջախոհության և ռազմի աստվածուհին։ Նանեի պաշտամունքը սերտորեն կապված էր Անահիտի պաշտամունքի հետ։ Նանեի տաճարը Եկեղյաց գավառի Թիլ ավանում էր՝ Անահիտի տաճարի մոտակայքում։ Հիմա էլ հաճախ մեծ մորը՝ տատին, ասում են նաև նանե, նան, որը վկայում է Նանե դիցուհու՝ մարդաստվածության հետ կապի և ժողովրդի մեջ նրա անվան ու պաշտամունքի տարածվածության մասին։