![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/33/Morphin_-_Morphine.svg/langhy-640px-Morphin_-_Morphine.svg.png&w=640&q=50)
Մորֆին
քիմիական միացություն / From Wikipedia, the free encyclopedia
Մորֆին (հին հունական դիցաբանության մեջ քնի և երազի աստված Մորփեոսի անունից[2][3]՝ հուն․՝ Μορφεύς կամ հուն․՝ Μορφέας)[2][3], ստանում են ափիոնից[4][5], իսկ ափիոնը՝ քնաբեր կակաչից[4][6]։ Առաջին անգամ մորֆինը նկարագրել է գերմանացի ֆարմակոլոգ Ֆրիդրիխ Սերտյուրները[7][7]։ 1853 թվականին ներարկիչի հայտնաբերումը նպաստեց այս թմրանյութի տարածմանը[2][7]։ Բժշկական նպատակներով կիրառվող ափիոնը պետք է պարունակի 10 % մորֆին։ Սակայն, նույնիսկ բժշկության մեջ այս նյութը պետք է կիրառել խիստ հսկողության տակ։ Ցավազրկող ազդեցությունը պայմանավորված է կենտրոնական նյարդային համակարգի վրա ունեցած ազդեցությամբ[4]։
Մորֆին | |
---|---|
![]() | |
Ընդհանուր տեղեկություններ | |
Դասական անվանակարգում | (5α,6α)-դիդեհիդրո-4, 5-էպոքսի-17-մեթիմորֆինան-3, 6-դիոլ |
Ավանդական անվանում | մորֆին, մորֆիում, (մորֆինի քլորիդ) |
Քիմիական բանաձև | C₁₇H₁₉NO₃ |
Մոլային զանգված | 4,7E−25 կիլոգրամ[1] գ/մոլ |
Հալման ջերմաստիճան | 254 °C °C |
Քիմիական հատկություններ | |
Լուծելիությունը ջրում | 0,01920 °C, 0,0440 °C, 0,217100 °C գ/100 մլ |
Լուծելիությունը էթանոլ-ում | 0,3710 °C, 378 °C (քաշ %) գ/100 մլ |
Դասակարգում | |
CAS համար | 57-27-2 |
PubChem | 5288826 |
EINECS համար | 200-320-2 |
SMILES | CN1CCC23C4C1CC5=C2C(=C(C=C5)O)OC3C(C=C4)O |
ЕС | 200-320-2 |
ChEBI | 4450907 |
Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա) |
Օգտագործում են սաստիկ ցավերը թուլացնելու կամ թեթևացնելու նպատակով։ Նախկինում օգտագործել են ալկոհոլային կախվածությունը բուժելու նպատակով։ Լայն կիրառում է ունեցել Ամերիկյան քաղաքացիական պատերազմի ժամանակ, ինչը «զինվորական հիվանդության» (մորֆինային կախվածություն) առաջացման պատճառ է դարձել ավելի քան 400 հազար զինվորների մոտ։ Այնուամենայնիվ, տուն վերադառնալուց հետո նրանց 90 %-ը դադարեցրել է մորֆինի օգտագործումը։ Մորֆինը օրգանիզմ է անցնում պերօրալ կամ ներերակային ներարկումների միջոցով[4]։ Ափիոնը պարունակում է 20 ալկալոիդ, որոնք կա՛մ ֆենանտրենի, կա՛մ իզոխինոլինի ածանցյալներ են։
Մորֆինը ֆենանտրենի խմբի ալկալոիդ է։ Այս խմբի մեջ է մտնում նաև կոդեինը։ Իզոխինոլինի ածանցյալներից է պապավերինը։ Մորֆինն օժտված է քնաբեր, թմրեցուցիչ հատկություններով։ Վերացնում է ցավը, տագնապը, անհանգստությունը, առաջացնում է էյֆորիա։ Քունը մակերեսային է, և, քանի որ ողնուղեղը դրդված է, հիվանդին թվում է, որ ինքը մասնակցում է այն գունավոր երազներին, որոնք տեսնում է, և որոնք բովանդակությամբ համընկնում են իր ցանկություններին։ Այս հոգեկան հանգիստը, երանելի վիճակը հիվանդի մոտ ցանկություն են առաջացնում կրկին ընդունել մորֆին։ Զարգանում է կախվածություն, թմրամոլություն՝ մորֆինիզմ։ Միառժամանակ իջնում է մարմնի ջերմաստիճանը, պակասում է դիուրեզը։ Շնչառությունը դառնում է դանդաղ և խորը։ Մորֆինն ընկճում է հազի, փսխման կենտրոնները, առաջացնում է միոզ (բբի նեղացում), պակասեցնում է մարսողական համակարգում հյութազատությունը, առաջացնում է փորկապություն, միզակապություն, սրտխառնոց, կախվածություն։ Մորֆինը անոթների վրա անմիջական ազդեցություն չի թողնում, իսկ դոզայի ավելացումից կարող է առաջանալ օրթոստատիկ հիպոտենզիա։ Մորֆինի գերդոզավորման դեպքում առաջանում է սուր թունավորում։ Սկզբում նկատվում է գրգռվածություն, որը փոխվում է քնկոտության։ Բբերը նեղանում են, ջերմաստիճանը իջնում է, նկատվում է սֆինկտորների (սեղման) սպազմ։ Շնչառությունը դառնում է ոչ համաչափ։ Նման դեպքերում կատարում են ստամոքսի լվացում KMnO4-ի կամ տանինի լուծույթով։ Մորֆինի կոնցենտրացիան արյան մեջ պակասեցնելու նպատակով ներարկում են ներերակային 5 % գլյուկոզա կամ NaCl-ի կոնցենտրիկ լուծույթ։ Մեզը բաց են թողնում կաթետրի օգնությամբ։ Մորֆինի բացակայությունը շատ ծանր է ընթանում։ Առաջանում է աբստինենցիայի (ժուժկալման համախտանիշ) վիճակ, որն ուղեկցվում է դեպրեսիայով։
Մորֆինը շատ քիչ քանակությամբ սինթեզվում է մարդու լյարդում կոդեին պարունակող պրեպարատների ընդունումից հետո։ 1874 թվականին մորֆինից սինթեզվեց դիացետիլմորֆինը, որն ավելի հայտնի է հերոին անվամբ։ Մորֆինի ամբողջական սինթեզն իրագործվել է 1952 թվականին Ռոբերտ Վուդվորդի կողմից։ Ներկայումս հայտնի են մորֆինի սինթեզի մի քանի տարբերակներ, սակայն աշխատանքները բավականին բարդ ու ժամանակատար են, ինչը նպատակահարմար չէ։ Բնական մորֆինն ավելի էժան է, քան արհեստական ճանապարհով ստեղծվածը։ Վերջին 20 տարիների ընթացքում 4 անգամ մեծացել է մորֆինի արտադրությունը[8]։ Միայն 2013 թվականին արտադրվել է 523 տոննա մորֆին[8], որից 45 տոննան օգտագործվել է ցավազրկման նպատակով։ Մորֆինի 70 %-ն օգտագործվում է այլ օփիոիդների ստեղծման համար (հիդրոմորֆին, օքսիմորֆին, հերոին)[9][10]։ Ամենաշատ սպառում դիտվում է զարգացած երկրներում, հատկապես՝ ԱՄՆ-ում, Կանադայում, Մեծ Բրիտանիայում[11][12]։ Մորֆինը Առողջապահության համաշխարհային կազմակերպությունում գրանցված է առողջապահության ոլորտում ամենաարդյունավետ դեղերի շարքում[13]։ Այն վաճառվում է տարբեր առևտրային անուններով[14]։