Իրան-իրաքյան պատերազմ
զինված բախում Իրաքի և Իրանի միջև / From Wikipedia, the free encyclopedia
Իրան֊իրաքյան պատերազմ, Առաջին պատերազմը Պարսկական ծովածոցում կամ Առաջին պատերազմը ծովածոցում (սեպտեմբերի 22, 1980 թվական ֊ օգոստոսի 20, 1988 թվական), զինված բախում Իրաքի և Իրանի միջև։ Պատերազմին նախորդել են մի շարք տարածքային վեճեր՝ Իրանի և Իրաքի միջև, որոնք մոտիվացված էին Իրաքի ցանկությամբ՝ Իրանից խլելու Խուզիստան[12] (Արաբստան[13]) նավթային պրովինցիան՝ արաբական բնակչության հետ միասին և Շատ ալ֊Արաբ գետի արևելյան ափը, ինչպես նաև 2 պետությունների միջև վեճեր՝ Պարսկական ծովածոցի պետությունների միջև լիդեր լինելու համար։ Իրան֊իրաքյան պատերազմը հանդիսանում էր վերջին խոշոր բախումը՝ սառը պատերազմի[14] շրջանակներում և XX դարի ամենաերկարատև զինված բախումներից մեկը[14][15][16]։
Իրան-Իրաք պատերազմ | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Gulf War? | |||||||||||
Հակագազով իրանցի զինվորը ռազմադաշտում | |||||||||||
| |||||||||||
Հակառակորդներ | |||||||||||
Իրան Քուրդիստանի հայրենասիրական միություն |
Իրաք Իրանի ժողովրդական մուջահեդին | ||||||||||
Հրամանատարներ | |||||||||||
Ռուհոլլա Խոմեինի Աբոլհասան Բանիսադր Ալի Խամենեի Ալի Սայեդ Շիրազի Մոստաֆա Շամրան † |
Սադամ Հուսեյն Ալի Հասան ալ-Մաջիդ | ||||||||||
Կողմերի ուժեր | |||||||||||
305,000 զինվոր, 400,000 մինչև 700,000; այսինքն ±550,000 Պաստարան և Բասիջ միլիցիա, 900 տանկեր, 1,000 զրահապատ փոխադրամիջոցներ, 1,000 հրետանի, 447 ինքնաթիռներ, 750 ուղղաթիռ[4] |
200,000 1980 թ., 800,000 1988 թ., 5,000 տանկեր, 4,000 զրահապատ փոխադրամիջոցներ, 7,330 հրետանի, 500+ ինքնաթիռներ, 100+ ուղղաթիռներ | ||||||||||
Ռազմական կորուստներ | |||||||||||
Ըստ Իրանի կառավարության՝ 188,015 մահ (զինվորներ, միլիցիա, և քաղաքացիներ) ;[5][6], Գնահատում՝ 800,000 մահ;[7][8][9][10][11]
Տնտեսական վնաս՝ $500 միլիարդ |
Գնահատում՝ 250,000-500,000 մահ և վիրավոր (զինվորներ, միլիցիա, և քաղաքացիներ) |
1979 թվականին Իրանում տեղի ունեցավ իսլամական հեղափոխություն՝ Ռուհոլլա Խոմեինիի առաջնորդությամբ։ Խուսափելով դրա՝ դեպի Իրաք արտահանումից[17], որտեղ բնակչության մեծամասնությունը, ինչպես և Իրանում, կազմում էին շիաները, Իրաքի նախագահ Սադամ Հուսեյնն սկսեց նախապատրաստվել պատերազմի։ Քանի որ այդ ժամանակ Իրաքին սատարում էին ԱՄՆ֊ն, ԽՍՀՄ֊ը և արաբական պետությունների մեծամասնությունը, Իրանը որոշ չափով միջազգային շրջափակման մեջ հայտնվեց։
1980 թվականի սեպտեմբերի 22֊ին առանց պատերազմ հայտարարելու՝ Իրաքը ներխուժեց Իրան։ Իրաքյան զորքերը չկարողացան որևէ նշանակալի հաջողության հասնել և 1982 թվականի հունիսին իրենց զբաղեցրած իրանյան տարածքներից դուրս շպրտվեցին։ Իրանի հաջորդ ներխուժումն Իրաք նորից հաջողության չհասավ։ 1982-1988 թվականներին պատերազմը մեծ մասամբ տարածքային բնույթ էր կրում։ 1988 թվականին Իրաքը «Թավաքալնա ալ Ալլահ» գործողությունների շարքի սկզբում ազատագրեց իրանցիների կողմից օկուպացված տարածքները և հաջողությամբ զարգացրեց ներխուժումը դեպի Իրանի խորքային մասը։ Ռազմական աղետի սպառնալիքի ներքո 1988 թվականի օգոստոսին Խոմեյնին համաձայնեց Իրաքի առաջարկած հաշտեցմանը՝ այդպիսով հանգուցալուծելով կոնֆլիկտը։
Պատերազմի սկզբում 2 կողմերն էլ կիրառեցին քիմիական զենք[18], դրան մասնակցում էին «երեխա֊զինվորները»[18], Իրանի հետ տարվում էր «կենդանի ալիքների»[18] մարտավարությունը։ «Քաղաքների պատերազմների» սկզբում Իրանը և Իրաքը հրթիռակոծում էին մեկը մյուսի[18] տարածքները՝ քաղաքացիական բնակչության շրջանում առաջ բերելով ավելի քան 20 հազար զոհ։ Իրան֊իրաքյան զինված բախումը նշանակալի տնտեսական վնաս հասցրեց 2 պետություններին և հստակեցրեց աշխարհակարգը Մերձավոր Արևելքում[19]։